در ادامه محمدباقر قالیباف هم موفقیت جامعه را در گروی نقد و خرد جمعی دانست و در عین حال گفت که «انقلاب» مانع حقوق شهروندی نیست.
او مدعی شد که در زمان فرماندهی پلیس، چندین نفر از اقلیت‌ها در کردستان در رده فرماندهی قرار گرفتند و در شهرداری تهران هم از اقوام و اقلیت‌های مختلف استفاده شد.
آقای قالیباف پس از آن انتقاد کرد که دانشگاه‌ها سیاسی نیستند و دولت موفق به سیاسی کردن دانشگاه نشده. او همچنین بر تمرکززدایی و دادن اختیارات به شهرستان‌ها و استان‌ها تأکید کرد.
ابراهیم رئیسی هم به اهانت‌های دولت به منتقدانش اشاره کرد و گفت که حق شهروندی عبارت است از اینکه افراد سخنان خود را بگویند و اگر نادرست است پاسخ داده شود.
او گفت حق شهروندی رونمایی کردن از یک سند نیست، حق معیشت، حق کار کردن، و حق اظهار نظر کردن است.
او گفت که رفتارهای دولت با آنچه ادعا می‌کند همخوان نیست.
در ادامه اسحاق جهانگیری تأکید کرد که مسئولان نباید در انتقاد را بر خود ببندند و باید از انتقاد سازنده استقبال کنند. او گفت دولت در این زمینه کارهای بزرگی انجام داده، خانه احزاب را احیا کرده، مجوز راه‌اندازی هشت هزار سازمان مردم‌نهاد را صادر کرد و از آزادی مطبوعات و فضای مجازی با تمام قدرت دفاع کرده است.
او گفت دولت جلوی نهادهایی که خواستار فیلترینگ بودند ایستاده است، اما متأسفانه بخشی از جامعه با دولتی که با رأی مردم بر سر کار آمده مخالفند و سازمان‌یافته تخریب می‌کنند و کسی به آنها معترض نمی‌شود.
در ادامه مصطفی هاشمی طبا گفت که بزرگترین تخریب‌ها علیه دولت یازدهم صورت گرفته است، اما در عین حال گفت که بزرگ شدن هزینه‌های دولت، باعث شده دولت نتواند به بخشی از انتقادها توجه کند.
در پاسخ به این مباحث حسن روحانی گفت که در کشور ما برخی افکار به رسمیت شناخته نمی‌شوند و امکان داده نمی‌شود هم احزاب حضوری و حقوقی مساوی داشته باشند.
او به عدم وجود حقوق مساوی برای اقوام و اقلیت‌ها اشاره کرد و گفت انتصاب یک فرماندار زن از اهل سنت‌ها، به دو دسته انتقاد در مورد زن بودن و اهل سنت بودن او دامن زده است.
آقای روحانی همچنین بر اهمیت حقوق شهروندی و عزم خود برای پیگیری آن در دولت آینده تأکید کرد.
آقای میرسلیم افزود که چرا دولت از انتقادهای سازنده‌ای که مطرح می‌شود، استفاده نمی‌کند.
او به تجربه دولت محمد خاتمی اشاره کرد که پیشنهاد ارائه شده از سوی یک مرکز دانشگاهی را پذیرفته و اجرا کرده است، و مدعی شد که این تنها مورد انتقادپذیری بوده است.
آقای میرسلیم گفت که دولت نمی‌تواند موفق باشد مگر آنکه انتقاد اقلیت، احزاب مخالف، سازمان‌های مردم‌نهاد، و تشکل‌های علمی و هنری را بپذیرد.
او گفت که انتقادپذیری در دولت یازدهم کم بود و منتقدان، «غیرانسان»، «تخریب‌گر»، «تندرو»، «بی‌شناسنامه» و «کم‌سواد» توصیف شده‌اند.
آقای میرسلیم گفت این تعبیرات امکان انتقاد سازنده را از منتقدان می‌گیرد.
پس از آن نوبت به مصطفی میرسلیم رسید و پرسشی که با او مطرح شد، در مورد پذیرش دیدگاه‌های مخالف، و نقدپذیری بود.
در پاسخ به این مباحث، آقای قالیباف بار دیگر از «ویژه‌خواری و دولت چهار درصدی» انتقاد کرد و گفت که بیشتر مشکلات مربوط به قاچاق کالا و ارز و واردات بی‌ربط است.
او بار دیگر اصرار کرد که وزیر آموزش و پرورش از ایتالیا واردات لباس داشته و گفت که آیا دیگر مردم هم می‌توانند مانند دختر وزیر در صورت بیکار بودن اقدام به واردات کنند.
او گفت برای جامعه فرهنگی شرم‌آور است که با این وضع فرهنگیان و دانش‌آموزان، وزیر آموزش و پرورش دست به واردات کالا بزند.
آقای قالیباف به موضوعات «حقوق‌های نجومی» هم اشاره کرد و انتقاد کرد، کسی که حقوق چند ده میلیونی می‌گیرد «ذخیره انقلاب» توصیف می‌شود و وزیری که دست به واردات می‌زند، «مظلوم» خوانده می‌شود.
در ادامه ابراهیم رئیسی از رکود رشد علمی کشور انتقاد کرد و گفت که تحریم علمی بیش از تحریم اقتصادی بر کشور اثر گذاشته است.
او به موضوع صندوق فرهنگیان اشاره کرد و از «به یغما رفتن» دارایی‌های فرهنگیان در این صندوق انتقاد کرد.
آقای رئیسی گفت که آقای روحانی به عنوان رئیس‌جمهور مستقر باید پاسخگوی این موارد و پاسخگوی بیکاری یک میلیون دانشجو باشد.