پدرش ایرانی است و اهل اصفهان. مادرش لهستانی. خودش هم متولد شهر گیسن در حومه فرانکفورت و بزرگ شده در آلمان.
دانیال داوری تا سن ۱۴ سالگی دروازه‌بان هندبال بود و سبک خاص او در دفع موقعیت‌های تک به تک، برآیند سوابق هندبالی‌اش است. او بازی تیم‌های ملی ایران و پرتغال در جام جهانی ۲۰۰۶ را در ورزشگاه فرانکفورت از نزدیک تماشا کرد.
پنج سال بعد در دسته دوم بوندس لیگا اولین بازی‌اش را مقابل کارلسروهه انجام داد. اینتراخت برانشوایگ این بازی خارج از خانه را ۳-۱ برد.
تیم او با کمترین گل خورده در بوندسلیگای دو صدرنشین شد. سال ۲۰۱۳ توانستند پس از ۲۸ سال به بوندس لیگا صعود کنند. گرچه آنها خیلی زود به دسته دوم بازگشتند.
اما او در پایان نیم فصل اول بوندسلیگا به عنوان بهترین بازیکن باشگاهش معرفی شد. با وجودی که تیمش در انتهای جدول قرار داشت اما او در شش بازی از بوندس لیگا، دروازه‌اش را بسته نگه داشت.
داوری که فوتبال حرفه‌ای را از باشگاه ماینتس شروع کرده، از سال ۲۰۰۹ برای اینتراخت برانشویگ بازی می‌کند اما امسال حاضر نشد قراردادش با این تیم را تمدید کند و معرفی باشگاه جدیدش را هم به پس از جام جهانی موکول کرد.
اما در آستانه آغاز جام جهانی، در حالی که او همراه با تیم ملی در اردوی اتریش به سر می‌برد، اعلام شد که رسماً به باشگاه گراس هاپرز سوئیس پیوسته است.
پس از درخشش او مقابل بوروسیا دورتموند در بوندس لیگا، یورگن کلوپ سرمربی دورتموند با تمجید از عملکرد داوری، به شبکه تلویزیونی زد دی اف گفت ایران می‌تواند به داشتن چنین دروازه‌بانی ببالد.
ژانویه ۲۰۱۳، کارلوس کیروش، دانیال داوری را به تیم ملی ایران دعوت کرد اما برای قرار دادن او درون دروازه عجله نکرد. دانیال مدتی در اردوی دوبی با تیم ملی همراه بود، با این حال مقابل کویت، بازی به رحمان احمدی رسید.
در دیدار رفت با تایلند در ورزشگاه آزادی هم روی نیمکت نشست. سرانجام اولین بازی ملی خود را در جام ملت‌های آسیا مقابل تایلند انجام داد و دروازه‌اش را بسته نگه داشت. سپس مقابل لبنان در مقدماتی جام ملت‌های آسیا نیز در درون دروازه ایران ایستاد. اولین بازی او در ورزشگاه آزادی نیز دیدار دوستانه مقابل گینه بود.
او در دیدارهای تدارکاتی اردوی اتریش، مقابل آنگولا درون دروازه ایستاد اما اواسط نیمه دوم با سوشا مکانی تعویض شد.
پس از ناصر حجازی در جام جهانی ۱۹۷۸، احمدرضا عابدزاده و نیما نکیسا در جام جهانی ۱۹۹۸ و ابراهیم میرزاپور در جام جهانی ۲۰۰۶، حالا او یکی از سنگربانان تیم ملی ایران در جام بیستم است.
دانیال داوری تا سن ۱۴ سالگی دروازه‌بان هندبال بود و سبک خاص او در دفع موقعیت‌های تک به تک، برآیند سوابق هندبالی‌اش است. او بازی تیم‌های ملی ایران و پرتغال در جام جهانی ۲۰۰۶ را در ورزشگاه فرانکفورت از نزدیک تماشا کرد.
پنج سال بعد در دسته دوم بوندس لیگا اولین بازی‌اش را مقابل کارلسروهه انجام داد. اینتراخت برانشوایگ این بازی خارج از خانه را ۳-۱ برد.
تیم او با کمترین گل خورده در بوندسلیگای دو صدرنشین شد. سال ۲۰۱۳ توانستند پس از ۲۸ سال به بوندس لیگا صعود کنند. گرچه آنها خیلی زود به دسته دوم بازگشتند.
اما او در پایان نیم فصل اول بوندسلیگا به عنوان بهترین بازیکن باشگاهش معرفی شد. با وجودی که تیمش در انتهای جدول قرار داشت اما او در شش بازی از بوندس لیگا، دروازه‌اش را بسته نگه داشت.
داوری که فوتبال حرفه‌ای را از باشگاه ماینتس شروع کرده، از سال ۲۰۰۹ برای اینتراخت برانشویگ بازی می‌کند اما امسال حاضر نشد قراردادش با این تیم را تمدید کند و معرفی باشگاه جدیدش را هم به پس از جام جهانی موکول کرد.
اما در آستانه آغاز جام جهانی، در حالی که او همراه با تیم ملی در اردوی اتریش به سر می‌برد، اعلام شد که رسماً به باشگاه گراس هاپرز سوئیس پیوسته است.
پس از درخشش او مقابل بوروسیا دورتموند در بوندس لیگا، یورگن کلوپ سرمربی دورتموند با تمجید از عملکرد داوری، به شبکه تلویزیونی زد دی اف گفت ایران می‌تواند به داشتن چنین دروازه‌بانی ببالد.
ژانویه ۲۰۱۳، کارلوس کیروش، دانیال داوری را به تیم ملی ایران دعوت کرد اما برای قرار دادن او درون دروازه عجله نکرد. دانیال مدتی در اردوی دوبی با تیم ملی همراه بود، با این حال مقابل کویت، بازی به رحمان احمدی رسید.
در دیدار رفت با تایلند در ورزشگاه آزادی هم روی نیمکت نشست. سرانجام اولین بازی ملی خود را در جام ملت‌های آسیا مقابل تایلند انجام داد و دروازه‌اش را بسته نگه داشت. سپس مقابل لبنان در مقدماتی جام ملت‌های آسیا نیز در درون دروازه ایران ایستاد. اولین بازی او در ورزشگاه آزادی نیز دیدار دوستانه مقابل گینه بود.
او در دیدارهای تدارکاتی اردوی اتریش، مقابل آنگولا درون دروازه ایستاد اما اواسط نیمه دوم با سوشا مکانی تعویض شد.
پس از ناصر حجازی در جام جهانی ۱۹۷۸، احمدرضا عابدزاده و نیما نکیسا در جام جهانی ۱۹۹۸ و ابراهیم میرزاپور در جام جهانی ۲۰۰۶، حالا او یکی از سنگربانان تیم ملی ایران در جام بیستم است.
