حسین طلا٬ عضو کمیسیون اجتماعی مجلس از حضور ۱۳۰ هزار دانش‌آموز «معتاد» پشت نیمکت‌های مدارس خبر داده است.
آقای طلا روز یکشنبه دوم اسفندماه در گفت‌و‌گو با خبرگزاری مهر از کاهش سن اعتیاد به ۱۳ سال در ایران سخن گفته و افزوده «یک درصد از تعداد کل دانشآموزان کشور دارای اعتیاد هستند».
آن‌طور که این نماینده مجلس گفته، ۱۳۰ هزار تن از دانش‌آموزانی که در حال حاضر در مدارس ایران مشغول تحصیل هستند «مصرف‌کننده دائمی» مواد مخدر محسوب می‌شوند.
به گفته وی از تعداد دانش‌آموزانی که به طور تفننی و تفریحی مواد مخدر مصرف می‌کنند٬ آماری در دست نیست «وگرنه تعداد از این هم فرا‌تر خواهد رفت».
آقای طلا در شرایطی این آمار را اعلام کرده که به گفته خود او، مسئولان وزارت آموزش و پرورش آمار یادشده را تأیید نمی‌کنند.
این نماینده مجلس از مسئولان این وزارتخانه خواسته «با نگاهی واقع‌گرایانه اطلاعات لازم را اعلام کنند، چون با افزایش این تعداد٬ اعتماد صد در صدی مردم به مدارس کم خواهد شد».
این اظهارات در حالی است که در تیرماه امسال یک مقام مسئول در وزارت آموزش و پرورش گفته بود که این وزارتخانه «سال‌هاست که خطر اعتیاد را پذیرفته است».
منصور کیایی، مدیرکل دفتر مراقبت در برابر آسیب‌های اجتماعی، در آن زمان به خبرگزاری ایسنا گفته بود که واقعیت این است که «بیشتر آمارها، آمار دقیقی برای جمع‌بندی در مورد اعتیاد نیست».
آقای کیایی تأکید کرده بود که «ما قصد کتمان و انکار اعداد را نداریم اما به دلایل فنی لفظ اعتیاد را برای این جامعه آماری قبول نداریم».
آبان ماه امسال شهیندخت مولاوردی٬ معاون رئیس‌جمهور ایران در امور زنان و خانواده، «میانگین سن اعتیاد» در بین دختران را ۱۳ سال اعلام کرده بود.
مهر ماه سال گذشته هم روزنامه جمهوری اسلامی گزارش کرده بود که «یک درصد دانشآموزان تجربه مصرف انواع مواد مخدر را دارند».
در سال‌های اخیر تعدادی از مسئولین دولتی و نمایندگان مجلس درباره کاهش سن اعتیاد در کشور هشدار داده‌اند.
علیرضا جزینی، قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر در این زمینه گفته «۰.۴ درصد» از دانشآموزان در ایران شیشه مصرف می‌کنند.
آمار‌های مربوط به مصرف مواد مخدر در میان دانشآموزان ایرانی متفاوت است و وزارت آموزش و پرورش هم از انتشار آمار‌های دقیق خود در این زمینه خودداری می‌کند.
تغییر الگوی مصرف مواد مخدر در بین دانشآموزان از تریاک و هروئین به شیشه و کراک٬ فعالان حوزه آموزش و پرورش و خانواده‌ها را بیش از گذشته نگران کرده است.
