هفته گذشته با اعلام نامزدهای هشتاد و هفتمین دوره مراسم اهدای جوایز اسکار مشخص شد که دو فیلم «بردمن» و «هتل بزرگ بوداپست» هرکدام با نامزدی در ۹ رشته، رقابت فشرده‌ای در دریافت جوایز امسال خواهند داشت.
این دو فیلم که آثار افتتاح‌کننده دوره‌های پیشین جشنواره‌های مهم برلین و ونیز بودند از زمان نمایش تاکنون با تحسین و تمجید منتقدان مواجه شده‌اند و پس از رقابت در جوایز گلدن گلوب حالا به رقابت نهایی و مهم اسکار رسیده‌اند.
«هتل بزرگ بوداپست» ساخته وس اندرسون که در رشته‌های مهمی چون بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامه غیراقتباسی، فیلمبرداری و تدوین نامزد دریافت اسکار شده، داستانی فانتزی از رابطه یک مدیر هتل با پیشکارش را در زمان میان دو جنگ جهانی در اروپا روایت می‌کند.
«بردمن» ساخته الخاندرو گونزالس اینیاریتو، روایت تلاش بازیگری فراموش شده برای بازگشت به صحنه اول نمایش است. میکل کیتون بازیگر اصلی این فیلم که به تازگی برای همین نقشِ بردمن، برنده جایزه گلدن گلوب شده، یکی از ۹ نامزد این فیلم برای دریافت جایزه اسکار محسوب می‌شود. کارگردانی، فیلمنامه غیر اقتباسی، بازیگری مرد و زنِ نقش‌های مکمل برای ادوارد نورتون و اما استون از دیگر نامزدی‌های فیلم بردمن در جوایز اسکار امسال محسوب می‌شود.
پیشتازی هتل بزرگ بوداپست و بردمن دو فیلمی که ساختارهای به نسبت متفاوتی در روایت داستان و پرداختشان با دیگر فیلم‌های جریان اصلی هالیوود دارند از نکات قابل توجه فهرست نامزدهای اسکار امسال است.
جمشید اکرمی، استاد سینما در دانشگاه ویلیام پترسن نیوجرسی، در تحلیل دلایل احتمالی توجه آکادمی اسکار به این دو فیلمِ متفاوت به روند تغییر سلیقه اعضای آکادمی با اضافه شدن چهره‌های جدید اشاره می‌کند:
«فکر می‌کنم مقداری برمی‌گردد به تغییر ذائقه رأی‌دهندگان. می‌دانیم که نامزدهایی که اعلام شدند، آرای حدود شش تا هفت هزار نفر از اعضای آکادمی را منعکس می‌کنند، که نسبت به ۱۰ سال پیش جمعیتی بسیار جوان‌تر هستند. سلیقه‌های هنری امروزی‌تر دارند و این نوع سینمایی که در فیلم‌های بردمن یا هتل بزرگ بوداست می‌بینیم، بیشتر پسند می‌کنند. دو فیلمی که اتفاقاً اگر هر دو یک وجه مشترک داشته باشند، برخورد و پرداخت بصری فوق‌العاده هر دو فیلم است که در داستان‌سرایی خود، استفاده موجزی از زبان تصویر می‌کنند. یا فیلم بردمن که آقای اینیارتو سعی کرده آن را جوری درآورد که به نظر بدون کات برسد، یعنی تمام فیلم یک صحنه طولانی باشد، که البته این طور فیلمبرداری نشده اما این تصور را به تماشاگر می‌دهد.»
«بازی تقلید» ساخته مورتن تیلدام با نامزدی در ۸ رشته و فیلم‌های «پسربچگی»، «تک‌تیرانداز آمریکایی» و «فاکس کچر» با نامزدی در ۶ و ۵ رشته از دیگر فیلم‌های موفق اسکار امسال محسوب می‌شوند.
در این میان نامزد شدن فیلم تک‌تیرانداز آمریکایی در رشته بهترین فیلم بدون آنکه نام سازنده‌اش، کلینت ایستوود در رشته بهترین کارگردانی به چشم بخورد و همین طور توجه به فیلم فاکس کچر در رشته‌های مهم مانند کارگردانی و بازیگری و نامزد نشدن خود این فیلم در رشته بهترین فیلم از نکات تعجب برانگیز نامزدهای‌های امسال بودند. جمشید اکرمی درباره این انتخاب‌های قابل بحث چنین می‌گوید:
«همان مسئله سلیقه‌هاست ولی مهم‌تر از آن فکر کنم، مربوط به پروسه رأی‌گیری و رأی دادن است. شما می‌دانید که برای هر یک از بخش‌های مختلف اسکار، فقط کسانی که در آن بخش هستند می‌توانند رأی دهند؛ مثلاً اگر شما بهترین کارگردان را انتخاب می‌کنید، فقط صنف کارگردان‌ها حق رأی دارند، یا همین طور برای هنرپیشه‌ها. ولی وقتی به انتخاب بهترین فیلم می‌رسد، همه شش تا هفت هزار عضو آکادمی می‌توانند فیلم نامزد کنند. در سال‌های پیش هم از این جور تفاوت‌ها بوده که مثلاً فیلمی که بهترین فیلم بوده نتوانسته بهترین کارگردانی را داشته باشد.»
فیلم‌های «ویپلش»، «تئوری همه چیز» و «سِلما» هم ۳ فیلم دیگر نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم هستند که در این میان فیلم سِلما با مضمونی درباره جنبش مدنی سیاه پوستان آمریکا با نامزدی در تنها همین رشته و بهترین ترانه از ناکامان فهرست امسال هم محسوب می‌شود.
دیگر فیلم کمتر مورد توجه قرار گرفته «دختر گمشده» ساخته دیوید فینچر است که تنها بازیگر زنش رزاموند پایک برای اسکار بهترین بازیگر زن نامزد دریافت اسکار شده است.
در اکران سینماها فیلم تک‌تیرانداز آمریکایی با فروش بسیار خوبش در تعطیلات روز مارتین لوترکینگ بسیاری را غافلگیر کرد. این فیلم، تا پایان روز یکشنبه، بیش از ۹۰ میلیون دلار فروش کرد و رکورد بهترین فروش افتتاحیه فیلمی در این تعطیلات را شکست. بردلی کوپر که برای بازی در این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شده نقش یکی از تک‌تیراندازان شاخص تفنگداران دریایی آمریکا را بازی می‌کند.
