بهاره هدایت، سخنگوی شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و فعال حقوق زنان، پس از گذراندن بیش از شش سال و نیم حبس، و پس از «تجمیع برخی حکم‌های گذشته» روز یکشنبه ۱۴ شهریور آزاد شد.
امین احمدیان، همسر بهاره هدایت، که خود نیز از فعالان دانشجویی بوده است، روز یکشنبه در صفحه اینستاگرام خود از آزادی همسرش خبر داد.
وب‌سایت کلمه، که اخبار مرتبط با میرحسین موسوی و زندانیان سیاسی را پوشش می‌دهد، نیز اعلام کرد که بهاره هدایت که از دی ماه ۸۸ در زندان به سر می‌برد، روز یکشنبه و پس از بررسی شکایت وی، با «تجمیع برخی از اتهامات و حکم های گذشته» آزاد شده است.
طبق ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی، اگرچه قاضی برای هر یک از جرایم مجازات مستقلی را صادر می‌کند، اما در مرحله اجرای حکم تنها مجازاتی که از بقیه شدیدتر است باید اجرا شود.
دو سال زندانی که اجرای آن در بهمن ۹۴ به بهاره هدایت ابلاغ شد، ناشی از حکمی بود که در سال ۸۵ و به دنبال بازداشت او در تجمعی برای حمایت از حقوق زنان در میدان هفت تیر تهران صادر شده بود.
بهاره هدایت پس از انتخابات مناقشه‌برانگیز خرداد ۸۸ بازداشت شد و دادگاه وی را برای سه اتهام؛ «توهین به رئیس‌جمهور»،«توهین به رهبری» و «اقدام علیه امنیت ملی» به هفت سال و نیم زندان محکوم کرد.
در خرداد ماه امسال، کارگروه بازداشت‌های خودسرانه سازمان ملل متحد با ابراز نگرانی از وضع سلامت بهاره هدایت خواستار آزادی فوری او شده بود.
این نهاد سازمان ملل متحد تأکید کرده بود که مراحل قضایی علیه این فعال دانشجویی «سراسر پر از نقض روند عادلانه قضایی و قوانین بین‌المللی» بوده است.
در شهریور ماه ۹۴ نیز ده‌ها استاد از دانشگاه‌های معتبر دنیا در نامه‌ای سرگشاده به رئیس‌جمهور و رئیس قوه قضاییه ایران، خواستار پایان دادن به «شرایط کابوس‌وار» زندان و «بی‌عدالتی» در حق این فعال دانشجویی شده بودند.
در سال‌های گذشته برخی از جوایز بنیادهای فعال درزمینه حقوق بشر از جمله جایزه بنیاد هارالد ادلستم سوئد به بهاره هدایت اهدا شده است.
ایالات متحده نیز سال ۹۴ به مناسبت بیستمین سالگرد اعلامیه پکن برای دستیابی زنان به حقوق برابر، پرونده ۲۰ زن زندانی سیاسی و عقیدتی در جهان را مطرح کرد که بهاره هدایت یکی از آنها بود.
در همان سال کانون مدافعان حقوق بشراین فعال حقوق زنان را به عنوان برنده جایزه حقوق بشری خود انتخاب کرده بود.
پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ تعداد زیادی از فعالان دانشجویی و اعضای دفتر تحکیم وحدت در ایران بازداشت و به زندان‌های طولانی‌مدت محکوم شدند که از جمله آنها مهدیه گلرو، میلاد اسدی، مجید توکلی، ضیا نبوی، مجید دری، شبنم مددزاده، مهدی خدایی و عماد بهاور هستند.
تعدادی از این دانشجویان پس از سپری کردن حکم زندان خود آزاد شده‌اند و برخی مانند ضیا نبوی همچنان زندانی هستند.
