منصور اسانلو، رييس هيات مديره سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه، به دعوت فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل، آی تی اف، و برای انجام سخنرانی در کنگره اين نهاد بين المللی کارگری، به شهر لندن، پايتخت بريتانيا، رفته است.
آقای اسانلو در اين مورد به راديو فردا گفت:«در اين کنگره، نمايندگان تمام کارگران صنعت حمل و نقل در جهان به بررسی مسايل گوناگون، بويژه وضعيت جهانی شدن و خصوصی سازی و تاثير بسيار منفی آن بر زندگی کارگران اين صنعت عظيم جهانی پرداختند.»
وی افزود:« درهمين ارتباط، درروز نخست کنگره به مدت ۱۵ دقيقه برای هيات های نمايندگی شرکت کننده سخنرانی و ديدگاه های کارگران بخش حمل و نقل را مطرح کردم.»
رييس هيات مديره سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه درباره مسايلی که از سوی او در کنگره فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل در لندن مطرح شد، گفت:«در سخنرانی ام، به خصوصی سازی شرکت واحد اشاره داشتم و آن را با خصوصی سازی بخش اتوبوس رانی درکره جنوبی و ديگر کشورها مقايسه کردم.»
منصور اسانلو
به گفته اين فعال کارگری، نوع برخورد و سياست کارفرمايان بخش های دولتی و خصوصی در قبال کارگران صنعت حمل و نقل، از جمله از بين بردن بيمه های تامين اجتماعی و افزايش ساعت کار نيز در اين سخنرانی مورد بررسی قرار گرفت.
منصور اسانلو در پاسخ به اين پرسش که در جريان کنگره فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل، چه واکنشی در خصوص احضار و بازداشت فعالان کارگری در ايران نشان داده شد، گفت:«تا آنجا که اطلاع دارم و در سخنرانی ديويد کاکرافت، دبير کل اين نهاد بين المللی کارگری نشست ساليانه سازمان بين المللی کار، آی ال او، در شهر ژنو در سوييس نيز مورد اشاره قرار گرفت، دو موضوع مطرح شد.»
او اضافه کرد:« تمام اعضای شرکت کننده در کنگره فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل، رفتارهای غيرقانونی و برخلاف اتحاديه ای کسانی که در ايران، اين رفتارها را با کارگران می کنند، محکوم کردند و خواستار رعايت مقاوله نامه ۸۷ و نيز اصل ۲۶ قانون اساسی که حق آزادی تشکل و اصل ۲۷ قانون اساسی که فعاليت های صنفی و گردهمايی، تجمعات و راهپيمايی را بدون گرفتن مجوز دولت، مجاز می داند، شدند.»
آقای اسانلو در ادامه گزارش دبير کل فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل در نشست سازمان بين المللی کار را «عالی» و در حمايت از کارگران ايران و حق تشکل يابی آنان ارزيابی کرد.
وی گفت:«ديويد کاکرافت خواستار حمايت بی دريغ سازمان بين المللی کار و بويژه، بخش رسيدگی به تخلفات کارگری در اين سازمان برای رسيدگی به وضعيت از کارگران ايرانی و اعتراض به آن شد. زيرا جلوگيری دولت از تشکل يابی آزاد و مستقل، جلوگيری از عقد قراردادهای دسته جمعی کار، نپرداختن حقوق کارگران توسط کارفرمايان و نيز تبديل قراردادهای دائم کار به قراردادهای موقت، عملا وضعيت تلخ و ناگواری را برای کارگران و اکثريت جامعه ايران فراهم آورده است.»
رييس هيات مديره سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه گفت که کارگران ايرانی چشم به راه رسيدگی به اين موارد توسط سازمان بين المللی کار هستند تا هر چه زودتر بتوانند کارهای سنديکايی و صنفی را در ايران پيش ببرند و اتحاديه يا فدراسيون سراسری در تشکيل دهند.
وی اعتقاد دارد که از اين پس، بايد شاهد حمايت های بيشتر سازمان های بين المللی کارگری از کارگران ايران و حرکت های صنفی آنان بود.
اين فعال کارگری گفت:«چنين حمايت هايی به ما کمک می کند تا درجهت رفع مشکلات فراوان طبقه کارگر در ايران گام های موثری برداشته شود و در اين راه نيزآماده پرداختن هزينه د راين راه حق طلبانه هستيم.»
منصور اسانلو در اين مورد که آيا فکر می کند دربازگشت به ايران، مشکلی برای او بوجود خواهد آمد يا نه، ابراز اميدواری کرد:«در بازگشت به ايران، برای ازسرگيری وظايف سنديکايی اش، مشکلی پيش نيايد و سعه صدر مسئولان ادامه يابد و حق آزادی فعاليت برای تشکل های کارگری در ايران به رسميت شناخته شود.»