پاسکال لامی، دبير کل سازمان تجارت جهانی اعلام کرد که نمايندگان ۱۵۳ کشور عضو این سازمان در باره ميزان يارانه ها و تعرفه کالاهای وارادتی به توافق نرسیدند.
گفت وگوهای سازمان تجارت جهانی در ژنو، روز سه شنبه، پس از هفت سال به شکست کشيده شد.
پاسکال لامی پس از گفت و گوهای نفسگير نتوانست ميان کشورهای در حال توسعه و قدرت های اقتصادی غربی توافق ايجاد کند.
نمايندگان ۱۵۳ کشور عضو سازمان تجارت جهانی در ادامه گفت و گوهای دوحه به دنبال رسيدن به يک اجماع در باره ميزان يارانه ها و تعرفه کالاهای وارادتی بودند.
گفت و گوهای ژنو ادامه مذاکراتی است که در نوامبر سال ۲۰۰۱ در دوحه آغاز شد. هدف این مذاکرات دوحه، حذف موانع موجود بر سر راه تجارت جهانی است.
گزارش ها حاکی است که ناکامی روز سه شنبه، هرگونه اميد برای دستيابی يه بازارهای بيشتر آزاد و رقابتی، کاهش يارانه ها و تقويت نظام داد و ستد جهانی را به ياس تبديل کرد.
پس از آن که ايالات متحده، هند و چين از رسيدن به توافق امتناع کردند، گفت و گوهای نه روزه ژنو سرانجام به بن بست کشيده شد.
پاسکال لامی، دبیر کل سازمان تجارت جهانی
از عمده ترين محورهای اين مذاکرات، آزادسازی داد و ستد کالاهای کشاورزی است. کشورهای فقير و درحال توسعه همواره به قدرت های اقتصادی غربی به خاطر نگشودن بازارهای خود به روی کالای کشاورزی آنها، اعتراض داشته اند.
قدرت های اقتصادی غربی با اختصاص يارانه های فراوان به بخش کشاورزی خود و اعمال سياست های حمايتی، در واقع معدود مزيت کشورهای فقير در صادرات کالاهای کشاورزی ارزان را از بين می برند.
هم اکنون کشورهايی نظير چين و هند که در اقتصاد جهانی دارای اعتماد به نفس بالايی شده اند، در برابر سياست های حمايتی قدرت های غربی در بخش کشاورزی مقاومت می کنند.
هند و ديگر کشورهای در حال توسعه خواستار آن بودند که در فرمول پيشنهادی برای کم کردن تعرفه کالاهای کشاورزی تغيير داده شود.
اين کشورها از آن بيم دارند که با هجوم سيل کالاهای کشاورزی از سوی قطب های اقتصادی، ميليون ها کشاورز فقير کار خود را از دست دهند که اين به نوبه خود به بی ثباتی اجتماعی و سياسی خواهد انجاميد.
مشکل ديگر اين است که قدرت های اقتصادی غربی از جمله ايالات متحده تمايلی به حذف سياست های حمايتی خود در بخش کشاورزی ندارند.
پاسکال لامی، روز سه شنبه به خبرنگاران گفت: «بايد منتظر بمانيم که گرد و غبار کمی فروکش کند، احتمالا هم اکنون به سختی بتوان به چشم انداز خيلی دور آينده نظر دوخت.»
برخی از تحليلگران معتقدند شکست گفتگوهای سازمان تجارت جهانی، ممکن است به صادرات ايالات متحده لطمه بزند و اقتصاد اين کشور و به تبع آن ارزش دلار آسيب ببيند.
همچنين اين نظر وجود دارد که با وجود بحران های انرژی، غذا و نيز بحران در بازارهای مالی عدم رسيدن به اجماع در سازمان تجارت جهانی شوکی ديگر بر اقتصاد جهانی وارد خواهد ساخت.
سازمان تجارت جهانی در سال ۱۹۹۵ تاسيس شد و جای «گات» (توافقنامه عمومی درباره تغرفه های گمرکی و بازرگانی) را گرفت. وظيفه اصلی اين سازمان پيشبرد بازرگانی بين المللی و حل اختلاف های تجاری ميان کشورهای عضو است.
سازمان تجارت جهانی، در کنار بانک جهانی و صندوق بين المللی پول، يکی از سه نهاد مقتدر اقتصادی در عرصه بين المللی است.
با شکست گفت و گوهای ژنو، اين خطر نيز وجود دارد جهانگرايی در عرصه تجارت جای خود را به منطقه گرايی بدهد.
