محمود احمدینژاد، رئیسجمهور ایران، روز چهارشنبه، پنجم مهرماه، هشتمین سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل را ایراد کرد اما این بار برخلاف سالهای گذشته هیچ هیئتی هنگام سخنرانی وی صحن نشست را ترک نکردند گرچه نمایندگان کشورهای غربی کمشمار بودند و اسرائیل و آمریکا نیز از آغاز سخنرانی نمایندهای نداشتند.
محمود احمدینژاد، امسال سخنرانی خود را با نام بردن از مشاهیر و شعرا، دانشمندان و فیلسوفان ایرانی آغاز کرد و در مجمع سخنرانی ملایمتری نسبت به سالهای گذشته داشت.
رئیسجمهور ایران، در آخرین سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان تقریباً نام هیچ کشوری را به طور مستقیم نبرد، گرچه به اسرائیل، آمریکا و کشورهای غربی اشاره غیرمستقیم داشت. وی در جایی از اسرائیل به عنوان «حکومت جعلی» و در جای دیگر با عنوان «صهیونیستها» یاد کرد.
ترجیعبند سخنان محمود احمدینژاد امسال در نیویورک، مدیریت جهانی و انتقاد از ناکارآمد بودن ساز و کار بینالمللی بود که با توصیههای اخلاقی بسیار همراه بود.
محمود احمدینژاد، این بار برخلاف سالهای گذشته، کشتار یهودیان در جنگ دوم را زیر سؤال نبرد اما از اسرائیل به نام «حکومت جعلی» یاد کرد.
رئیسجمهور ایران همچنین از حملات ۱۱ سپتامبر به عنوان «حادثه تلخ» یاد کرد و با لحنی ملایمتر بار دیگر خواستار تشکیل «گروه مستقل حقیقتیاب» برای «آگاهی عمومی از کیفیت حادثه و مجازات عاملان» شد.
وی که انتقادهای خود را در قالب جملات شرطی بیان میکرد آرزوی جهانی بدون «افراطگرایی» و «تروریسم» کرد که در آن «سلاحها به قلم تبدیل و هزینههای نظامی صرف رفاه و دوستی ملتها» بشود.
«سیاستهای سلطهجویانه»، «اقدامات صهیونیسم جهانی»، سیطره اندکی از کشورها بر شورای امنیت، «سرمایهداری جهانی»، فقر و فاصله طبقاتی در جهان و «تحقیر ملتها» از دیگر موضوعاتی بود که محمود احمدینژاد به آن اشاره کرد.
رئیسجمهور ایران در بخش دیگر از سخنرانی خود از نظام اقتصادی آمریکا انتقاد کرد اما نامی از این کشور نبرد.
محمود احمدینژاد، دولت آمریکا را غیر مستقیم متهم کرد که بدون پشتوانه پول چاپ میکند.
محمود احمدینژاد گفت: «خلق داراییهای کاغذی، با اتکا به قدرت و تسلط بر مراکز جهانی اقتصاد، بزرگترین سوء استفاده تاریخ است و یکی از عوامل اصلی بحران اقتصادی است.»
خانواده، زن، فرهنگ، مسابقه تسلیحاتی، یکجانبهگرایی از دیگر موضوعات مورد اشاره محمود احمدینژاد بود.
محمود احمدینژاد در ادامه، تهدیدهای صورت گرفته علیه ایران را مصداقی از «یکجانبهگرایی و استاندار چندگانه، و تحمیل جنگ و ناامنی و اشغال» برشمرد و گفت: «مسابقه تسلیحاتی و تهدید با سلاح اتمی و کشتار جمعی توسط قدرتهای مسلط امری رایج است. آزمایش تسلیحاتِ به مراتب مخربتر و فوق مدرن و تهدید علنی به داشتن آن و دادن وعده آشکار کردن آن در وقت مقتضی، به ادبیات تازهای برای خالی کردن دل ملتها برای پذیرش دوره جدیدی از سلطه بدل شده است. تهدید ملت بزرگ ایران به حمله نظامی از سوی صهیونیستهای بیفرهنگ از نمونههای بارز این واقعیت تلخ است.»
محمود احمدینژاد گفت که اقلیتی در جهان بر «تودههای مردم» حاکم شدهاند و مارکسیسم و سرمایهداری را ناتوان از اداره جهان دانست.
محمود احمدینژاد گفت: «اراده و نظر تودههای مردم، از جمله در آمریکا و اروپا، در عرصههای مهم و مستمر تصمیمگیری به خصوص در سیاستهای اصلی داخلی و خارجی کمترین تأثیر را دارد و فریاد آنان به جایی نمیرسد. حتی اگر ۹۹ درصد جامعه خود را تشکیل دهند.»
وی سخنان خود را با وعده «ظهور منجی و مسیح و یاران صالح جهانی آن» و با «زنده باد بهار» به پایان رساند.
محمود احمدینژاد، امسال سخنرانی خود را با نام بردن از مشاهیر و شعرا، دانشمندان و فیلسوفان ایرانی آغاز کرد و در مجمع سخنرانی ملایمتری نسبت به سالهای گذشته داشت.
رئیسجمهور ایران، در آخرین سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان تقریباً نام هیچ کشوری را به طور مستقیم نبرد، گرچه به اسرائیل، آمریکا و کشورهای غربی اشاره غیرمستقیم داشت. وی در جایی از اسرائیل به عنوان «حکومت جعلی» و در جای دیگر با عنوان «صهیونیستها» یاد کرد.
ترجیعبند سخنان محمود احمدینژاد امسال در نیویورک، مدیریت جهانی و انتقاد از ناکارآمد بودن ساز و کار بینالمللی بود که با توصیههای اخلاقی بسیار همراه بود.
محمود احمدینژاد، این بار برخلاف سالهای گذشته، کشتار یهودیان در جنگ دوم را زیر سؤال نبرد اما از اسرائیل به نام «حکومت جعلی» یاد کرد.
رئیسجمهور ایران همچنین از حملات ۱۱ سپتامبر به عنوان «حادثه تلخ» یاد کرد و با لحنی ملایمتر بار دیگر خواستار تشکیل «گروه مستقل حقیقتیاب» برای «آگاهی عمومی از کیفیت حادثه و مجازات عاملان» شد.
وی که انتقادهای خود را در قالب جملات شرطی بیان میکرد آرزوی جهانی بدون «افراطگرایی» و «تروریسم» کرد که در آن «سلاحها به قلم تبدیل و هزینههای نظامی صرف رفاه و دوستی ملتها» بشود.
«سیاستهای سلطهجویانه»، «اقدامات صهیونیسم جهانی»، سیطره اندکی از کشورها بر شورای امنیت، «سرمایهداری جهانی»، فقر و فاصله طبقاتی در جهان و «تحقیر ملتها» از دیگر موضوعاتی بود که محمود احمدینژاد به آن اشاره کرد.
رئیسجمهور ایران در بخش دیگر از سخنرانی خود از نظام اقتصادی آمریکا انتقاد کرد اما نامی از این کشور نبرد.
محمود احمدینژاد، دولت آمریکا را غیر مستقیم متهم کرد که بدون پشتوانه پول چاپ میکند.
محمود احمدینژاد گفت: «خلق داراییهای کاغذی، با اتکا به قدرت و تسلط بر مراکز جهانی اقتصاد، بزرگترین سوء استفاده تاریخ است و یکی از عوامل اصلی بحران اقتصادی است.»
خانواده، زن، فرهنگ، مسابقه تسلیحاتی، یکجانبهگرایی از دیگر موضوعات مورد اشاره محمود احمدینژاد بود.
محمود احمدینژاد در ادامه، تهدیدهای صورت گرفته علیه ایران را مصداقی از «یکجانبهگرایی و استاندار چندگانه، و تحمیل جنگ و ناامنی و اشغال» برشمرد و گفت: «مسابقه تسلیحاتی و تهدید با سلاح اتمی و کشتار جمعی توسط قدرتهای مسلط امری رایج است. آزمایش تسلیحاتِ به مراتب مخربتر و فوق مدرن و تهدید علنی به داشتن آن و دادن وعده آشکار کردن آن در وقت مقتضی، به ادبیات تازهای برای خالی کردن دل ملتها برای پذیرش دوره جدیدی از سلطه بدل شده است. تهدید ملت بزرگ ایران به حمله نظامی از سوی صهیونیستهای بیفرهنگ از نمونههای بارز این واقعیت تلخ است.»
محمود احمدینژاد گفت که اقلیتی در جهان بر «تودههای مردم» حاکم شدهاند و مارکسیسم و سرمایهداری را ناتوان از اداره جهان دانست.
محمود احمدینژاد گفت: «اراده و نظر تودههای مردم، از جمله در آمریکا و اروپا، در عرصههای مهم و مستمر تصمیمگیری به خصوص در سیاستهای اصلی داخلی و خارجی کمترین تأثیر را دارد و فریاد آنان به جایی نمیرسد. حتی اگر ۹۹ درصد جامعه خود را تشکیل دهند.»
وی سخنان خود را با وعده «ظهور منجی و مسیح و یاران صالح جهانی آن» و با «زنده باد بهار» به پایان رساند.