دور دیگری از مذاکرات مربوط به تغییرات آب‌وهوایی از روز دوشنبه در دوحه قطر آغاز شد. در این اجلاس که ادامه نشست‌های سازمان ملل متحد از بیست سال پیش است، نمایندگان حدود دویست کشور جهان شرکت دارند و دستور کار آن مقابله با گرمایش کره زمین و کمک به کشورهای فقیر برای انطباق با آن است.
خبرگزاری آسوشیتدپرس می‌نویسد که مذاکرات بیست سال گذشته نتوانسته‌اند هدف‌های اصلی این طرح یعنی کاهش گازهای گلخانه‌ای را که علت اصلی گرمایش کره زمین است تامین کنند.
سه سال پیش در اجلاس کپنهاگ کشورهای عضو نتوانستند در مورد یک معاهده بین‌المللی جدید در زمینه کاهش گازهای گلخانه‌ای به توافق برسند. اما سال گذشته قرار شد فرصت دیگری برای ادامه این مذاکرات فراهم شده و تا سال ۲۰۱۵ کشورهای عضو در مورد معاهده تازه‌ای به توافق برسند.
برای تنظیم یک معاهده جدید مسائل مختلفی که تاکنون اختلاف برانگیز بوده‌اند باید حل شوند که یکی از مهم‌ترین عناصر آن نحوه تقسیم مسئولیت برای کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی بین کشورهای غنی و فقیر است. بعید است در جریان مذاکرات دو هفته‌ای که در شهر دوحه برگزار می‌شود در این زمینه توافقی حاصل شود.
دستور کار اصلی مذاکرات در دوحه گسترش الزامات اجرایی معاهده کیوتو است که توافقی در مورد کنترل میزان مصرف سوخت‌های فسیلی در کشورهای صنعتی و پیشرفته جهان است. در عین حال در اجلاس دوحه قرار است روی تامین بودجه چندین میلیارد دلاری برای کمک به کشورهای فقیر برای انطباق خود با الزامات ناشی از تغییرات جوی کره زمین تمرکز شود.
خبرگزاری آسوشیتدپرس می‌افزاید که اقدامات سازمان ملل متحد در این زمینه از جهات مختلف مورد انتقاد و حتی مورد تمسخر قرار گرفته است. طرفداران محیط زیست می‌گویند که این مذاکرات بسیار کند بوده و تاکنون دستاورد چندانی نداشته‌اند. از سوی دیگر گروهی معتقدند که هنوز کاملا ثابت نشده است که دلیل افزایش درجه حرارت جو کره زمین فعالیت‌های بشر و از جمله مصرف سوخت‌های فسیلی مثل نفت و ذغال سنگ است.
براساس گزارش سازمان ملل متحد که هفته پیش انتشار یافت غلظت گازهای گلخانه‌ای در جو کره زمین و از جمله گاز دی اکسید کربن، از سال ۲۰۰۰ تاکنون بیست درصد افزایش یافته است.
در این گزارش همچنین قید شده است که اقداماتی که دولت‌ها برای مقابله با این روند باید انجام دهند به نسبت تشدید خطرهای ناشی از گرمایش کره زمین افت کرده است.
در بخشی از این گزارش گفته می‌شود که هدف مذاکرات سازمان ملل متحد در زمینه محیط زیست این است که میزان افزایش درجه حرارت کره زمین به نسبت دوران ماقبل صنعتی را کمتر از دو درجه نگاه دارد.
اما تمام اقداماتی که تاکنون در زمینه کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی، جلوگیری از تخریب جنگل‌ها و تشویق انرژی‌های قابل بازیافت صورت گرفته نتوانسته‌اند این هدف را تامین کنند.
گزارش و پیش‌بینی اخیری که توسط بانک جهانی منتشر شد نشان می‌دهد که دمای جو کره زمین تا سال ۲۱۰۰ حدود چهار درجه افزایش خواهد یافت.
به نوشته خبرگزاری آسوشیتدپرس مدافعان محیط زیست هشدار می‌دهند که افزایش دمای کره زمین پیامدهای بسیار خطرناکی خواهد داشت. جاری شدن سیل‌های شدید در شهرهای ساحلی و حتی زیرآب رفتن برخی از این مناطق، مختل شدن منابع آب طبیعی برای کشاورزی و حتی مصرف آب آشامیدنی، شیوع برخی بیماری‌ها و نابودی برخی از جانوران و گیاهان از جمله پیامدهای چنین وضعیتی خواهد بود.
اکثریت جامعه علمی جهان معتقدند که تحت تاثیر گرمایش جو زمین پدیده‌های نادری مثل طوفان‌های شدید و ویرانگر که یک نمونه آن ماه پیش سواحل شرقی آمریکا را در نوردید به مراتب بیشتر اتفاق خواهند افتاد.
در تلاش‌های بیست ساله سازمان ملل متحد برای مقابله با تغییرات جوی کره زمین پروتکل کیوتو که در سال ۱۹۹۷ به تصویب گروه زیادی از کشورهای جهان رسید هنوز هم بزرگ‌ترین دستاورد تلقی می‌شود. دوره زمانی این پروتکل در سال جاری میلادی به پایان خواهد رسید بنابراین در مذاکرات دوحه سعی خواهد شد تا زمانی که یک معاهده همه جانبه‌تر تصویب نشده مدت زمان اجرای این پروتکل تمدید شود.
خبرگزاری آسوشیتدپرس می‌نویسد که مذاکرات بیست سال گذشته نتوانسته‌اند هدف‌های اصلی این طرح یعنی کاهش گازهای گلخانه‌ای را که علت اصلی گرمایش کره زمین است تامین کنند.
سه سال پیش در اجلاس کپنهاگ کشورهای عضو نتوانستند در مورد یک معاهده بین‌المللی جدید در زمینه کاهش گازهای گلخانه‌ای به توافق برسند. اما سال گذشته قرار شد فرصت دیگری برای ادامه این مذاکرات فراهم شده و تا سال ۲۰۱۵ کشورهای عضو در مورد معاهده تازه‌ای به توافق برسند.
برای تنظیم یک معاهده جدید مسائل مختلفی که تاکنون اختلاف برانگیز بوده‌اند باید حل شوند که یکی از مهم‌ترین عناصر آن نحوه تقسیم مسئولیت برای کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی بین کشورهای غنی و فقیر است. بعید است در جریان مذاکرات دو هفته‌ای که در شهر دوحه برگزار می‌شود در این زمینه توافقی حاصل شود.
دستور کار اصلی مذاکرات در دوحه گسترش الزامات اجرایی معاهده کیوتو است که توافقی در مورد کنترل میزان مصرف سوخت‌های فسیلی در کشورهای صنعتی و پیشرفته جهان است. در عین حال در اجلاس دوحه قرار است روی تامین بودجه چندین میلیارد دلاری برای کمک به کشورهای فقیر برای انطباق خود با الزامات ناشی از تغییرات جوی کره زمین تمرکز شود.
خبرگزاری آسوشیتدپرس می‌افزاید که اقدامات سازمان ملل متحد در این زمینه از جهات مختلف مورد انتقاد و حتی مورد تمسخر قرار گرفته است. طرفداران محیط زیست می‌گویند که این مذاکرات بسیار کند بوده و تاکنون دستاورد چندانی نداشته‌اند. از سوی دیگر گروهی معتقدند که هنوز کاملا ثابت نشده است که دلیل افزایش درجه حرارت جو کره زمین فعالیت‌های بشر و از جمله مصرف سوخت‌های فسیلی مثل نفت و ذغال سنگ است.
براساس گزارش سازمان ملل متحد که هفته پیش انتشار یافت غلظت گازهای گلخانه‌ای در جو کره زمین و از جمله گاز دی اکسید کربن، از سال ۲۰۰۰ تاکنون بیست درصد افزایش یافته است.
در این گزارش همچنین قید شده است که اقداماتی که دولت‌ها برای مقابله با این روند باید انجام دهند به نسبت تشدید خطرهای ناشی از گرمایش کره زمین افت کرده است.
در بخشی از این گزارش گفته می‌شود که هدف مذاکرات سازمان ملل متحد در زمینه محیط زیست این است که میزان افزایش درجه حرارت کره زمین به نسبت دوران ماقبل صنعتی را کمتر از دو درجه نگاه دارد.
اما تمام اقداماتی که تاکنون در زمینه کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی، جلوگیری از تخریب جنگل‌ها و تشویق انرژی‌های قابل بازیافت صورت گرفته نتوانسته‌اند این هدف را تامین کنند.
گزارش و پیش‌بینی اخیری که توسط بانک جهانی منتشر شد نشان می‌دهد که دمای جو کره زمین تا سال ۲۱۰۰ حدود چهار درجه افزایش خواهد یافت.
به نوشته خبرگزاری آسوشیتدپرس مدافعان محیط زیست هشدار می‌دهند که افزایش دمای کره زمین پیامدهای بسیار خطرناکی خواهد داشت. جاری شدن سیل‌های شدید در شهرهای ساحلی و حتی زیرآب رفتن برخی از این مناطق، مختل شدن منابع آب طبیعی برای کشاورزی و حتی مصرف آب آشامیدنی، شیوع برخی بیماری‌ها و نابودی برخی از جانوران و گیاهان از جمله پیامدهای چنین وضعیتی خواهد بود.
اکثریت جامعه علمی جهان معتقدند که تحت تاثیر گرمایش جو زمین پدیده‌های نادری مثل طوفان‌های شدید و ویرانگر که یک نمونه آن ماه پیش سواحل شرقی آمریکا را در نوردید به مراتب بیشتر اتفاق خواهند افتاد.
در تلاش‌های بیست ساله سازمان ملل متحد برای مقابله با تغییرات جوی کره زمین پروتکل کیوتو که در سال ۱۹۹۷ به تصویب گروه زیادی از کشورهای جهان رسید هنوز هم بزرگ‌ترین دستاورد تلقی می‌شود. دوره زمانی این پروتکل در سال جاری میلادی به پایان خواهد رسید بنابراین در مذاکرات دوحه سعی خواهد شد تا زمانی که یک معاهده همه جانبه‌تر تصویب نشده مدت زمان اجرای این پروتکل تمدید شود.
