کنفرانس ملل متحد برای توسعه و تجارت در گزارش سالانه خود اعلام کرد بحران اقتصادی در فلسطین به بالاترین حد خود پس از سال ۲٠٠٦ رسیده است.
این گزارش تاکید می‌کند نوار غزه سه درگیری با تمام مختصات یک جنگ تمام‌عیار را در شش سال گذشته در کنار هشت سال محاصره اقتصادی تحمل کرده است. اوضاع اقتصادی و اجتماعی به پایین‌ترین سطح خود از سال ١٩٦٧ رسیده است. حمله اسرائیل در تیرماه و مرداد ماه سال گذشته باعث شد فلسطین با بحران جدی اقتصادی مواجه شود. بر اساس گزارش بانک جهانی، چشم‌انداز چهار ماهه اول ۲٠١٥ با توجه به رکود سیاسی موجود و کاهش کمک‌های مالی، سرعت پایین بازسازی و اثرات طولانی امتناع اسرائیل از ترخیص کالاهای فلسطینان از گمرک بسیار تلخ است.
بر پایه این گزارش تولید ناخالص داخلی به دلیل بحرانهای سیاسی و کمک‌های نامشخص جهانی بسیار پایین و غیر قابل اعتماد است. عصام یاغی از فعالان مدنی ساکن کرانه باختری رود اردن در این ارتباط به رادیو فردا می‌گوید:
«شرایط این روزهای غزه بعد از آخرین جنگ به شکل وحشتناکی بد است. آنها مدارس، کلینیک‌های درمانی و خانه‌های مردم را نابود کردند . مردم از طرف کشورهایی مثل قطر و یا اردوغان قول‌هایی دریافت کردند که غزه را بازسازی خواهند کرد. اما هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است. دو گروه فتح و حماس هم برای بازسازی غزه با هم در حال نزاع هستند. هیچ‌کدام از این دو گروه برای دریافت کمک‌های مالی از سوی کشورها به هم اعتماد ندارند و به همین دلیل این کمک‌ها وارد کشور نمی‌شود. تنها خیریه‌ها هستند که اندک کارهایی برای مردم می‌کنند.»
عصام یاغی در ارتباط با کمک‌های بین‌المللی به مردم غزه می‌گوید:
«سازمان‌های بین‌المللی و اروپایی هستند که به داد مردم غزه برسند اما کمک‌های آنها هم محدود است. آنها توان ساختن مدارس و بیمارستان ها را ندارند . آنها بیشتر در رام الله و اریحا فعالیت می کنند تا در غزه، زیرا راه‌های ارتباطی با غزه از همه طرف بسته شده و مصر نیز مسیر دسترسی به غزه را بسته است. غزه این روزها شبیه یک زندان است.»
گزارش ملل متحد برای توسعه و تجارت می افزاید: فشار مالی در ارتباط با بحرانهای انسانی در این منطقه کمک‌های مالی را به سمت مداخلات بشردوستانه سوق داده است. هیچ کمک مالی جدی برای بازسازی ساختار اقتصادی و توسعه وارد غزه نشده است .
این گزارش بیان می‌کند در سال ۲٠١۴ وضعیت اشتغال در غزه بحرانی‌ترین شرایط خود را داشته است. ۴۴درصد بیکاری رقمی است که اوج بحران در غزه را نشان می‌دهد. همچنین وضعیت انرژی برق و آب درفلسطین بر پایه پیمان اسلو محدود و وابسته به وزارت انرژی اسرائیل است. از آنجا که فلسطینی‌ها به دلیل وضعیت اقتصادی توان پرداخت هزینه‌های انرژی را به اسراییلی‌ها ندارند خاموشی‌های متعدد و قطع آب از مشکلات عمده این روزهای غزه است. طارق تمیمی که با مدارس سازمان ملل در غزه و فلسطین همکاری می‌کند در ارتباط با شرایط انسانی در غزه به رادیو فردا می‌گوید:
«آنچه در مورد غزه شاهد آن هستیم بدترین وضعیت این منطقه در سالیان گذشته است . وضعیت آب در غزه بحرانی ا ست. آب آشامیدنی بیشترین جمعیت غزه آبی آلوده است. ١۲٠هزار نفر در غزه از آب آشامیدنی محرومند. و بقیه ساکنان غزه که به آبی پر از املاح و آلوده می‌نوشند. قطع برق یکی از بزرگترین مشکلات انسانی در غزه است. شهروندان غزه تنها ٨ ساعت در شبانه‌روز به برق دسترسی دارند. نبود برق در شب‌های تاریک و در گرمای بالای هوا از مشکلات بزرگی است که این روزها غزه با آن درگیر است. شمع سبب روشنایی است و گاه کمیاب می‌شود. جدول قطع برق کابوس مردم غزه است. در زمستان نبود برق سبب می‌شود مردم نتوانند از دستگاه‌های گرمایشی استفاده کنند و بیماری‌ها افزایش می‌یابد.»
سفر آرزوی مردم غزه است، چه برای آنان که می‌خواهند به غزه بیایند و چه برای آنان که می‌خواهند از غزه سفر کنند. همه راه‌ها بسته است. کودکانی که تنها ١٠سال دارند انگار سال‌ها زندگی کرده‌اند چون به چشم خود مشکلات و جنگ و مرگ را هر روز می‌بینند. مدارس در غزه به‌خاطر مشکلات و شرایط بارها تعطیل می‌شوند و کلاس‌ها با ٥٠ دانش‌آموز در یک کلاس برگزار می‌شوند .
جنگ سال ۲٠١۴ میان اسرائیل و فلسطینیان در غزه که از سوی اسرائیل به «نبرد تیغ محافظتی» و از سوی فلسطینیان به «عملیات بنیاد استوار» مشهور است به کشته شدن ۲١٠٠ فلسطینی و ٧۲ اسرائیلی منجر شد. این جنگ غزه را پس از یک دوران رکود به وضعیت بحرانی کشاند. برپایه گزارش ملل متحد برای توسعه و تجارت اگر شرایط در غزه به همین منوال ادامه پیدا کند تا سال ۲٠۲٠ غزه غیرقابل سکونت خواهد بود. نوار غزه ٣٦۲ کیلومترمربع مساحت دارد که حدود یک میلیون و ٨٠٠ هزار نفر را در خود جای داده است.
