جولی بیشاپ، وزیر خارجه استرالیا صبح روز شنبه ۲۹ فروردین وارد ایران شد و پس از ورود در کنفرانس خبری مشترکی با محمد جواد ظریف همتای ایرانی خود شرکت کرد.
خانم بیشاپ همچنین صبح روز شنبه با حسن روحانی رئیس جمهوری ایران نیز دیدار کرد. این نخستین دیدارها بین مقامات رده بالای ایرانی و استرالیایی در ۱۲ سال اخیر است.
استرالیا پس از انقلاب ایران تنها در نخستین دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی و بعد از سال ۷۷ با ایران ارتباط گرمی داشته و وزرایش را به ایران فرستاده است. ارتباطی که با روی کار آمدن محمود احمدینژاد کمرنگ و کمرنگتر شد.
حسین علیزاده، کارشناس مسایل سیاسی و دیپلمات پیشین که اکنون ساکن فنلاند است سفر خانم بیشاپ را دستاوردی برای دولت آقای روحانی میداند.
آقای علیزاده مسایل مربوط به پرونده هستهای، حقوق بشر و تروریسم را سه مسئله اصلی میداند که باعث تیره و تار شدن روابط ایران و استرالیا شده است و معتقد است مسئله پناهجویان ایرانی در استرالیا یکی از عمدهترین دلایل سفر جولی بیشاپ به ایران است. حسین علیزاده میگوید: «به نظر من عمدهترین دلیل، مسئله پناهجویان ایرانی است که فوج فوج به استرالیا رفتند و بعد از قانونی که استرالیا وضع کرده و نپذیرفتن مهاجرین جدید الان جمع زیادی از ایرانیان مهاجر در آنجا مسئلهساز شدهاند؛ تا اینجا که میدانیم، منتقلشان کردهاند به یک کشور همسایه و عدهای در آنجا کشته شدهاند.»
پیشتر اعلام شده بود که خانم بیشاپ در این سفر تصمیم دارد درباره بازگرداندن ایرانیان پناهجو که با پرونده پناهندگیشان موافقت نشده، با مقامات ایرانی صحبت کند.
روزنامه گاردین در خبری کوتاه گفته است که خانم بیشاپ پس از انجام این دیدارها نتوانسته مقامات ایرانی را راضی کند تا تضمین بدهند که مشکلی برای پناهجویان بازگردانده شده به ایران به وجود نخواهد آمد.
خانم بیشاپ در این رابطه میگوید: «با توجه به چالشهای ما در رابطه با قاچاق انسان تصمیم گرفتیم این صحبتها را به شکل رسمی و از طریق کنسولگریهایمان ادامه دهیم.»
حسین علیزاده در رابطه با اصرار استرالیا در گرفتن تضمین از ایران در مورد پناهجویان، به رادیو فردا میگوید: «وضعیتی که الان خود استرالیا در آن گیر کرده، جمع زیادی آمدهاند، عدهای کشته شدهاند و پرستیژ استرالیا آسیب دیده جز با این حل نمیشود که اینها بتوانند مسالمتآمیز این طیف را به کشور برگردانند. از طرفی هم آقای روحانی گفته بود میخواهم اعتبار پاسپورت ایرانی را به آن برگردانم، قاعدتاً به دنبال این است که یک نوع تضمینی بتواند بدهد. اما مسئله این است که مشکلات صرفاً در دست آقای روحانی نیست که حلش کند. بلکه قوه قضائیه هست، نهادهای سپاه پاسداران و نهادهای قدرت هستند که مانع میشوند حتی تضمینی اگر داده شده باشد، جنبه اجرایی و عملی پیدا کند.»
اما گذشته از مسئله پناهجویان، وزرای امور خارجه ایران و استرالیا درباره پرونده هستهای ایران نیز گفتوگو کردند و خانم بیشاپ از حصول تفاهم لوزان ابراز خرسندی کرده است.
استرالیا یکی از کشورهایی است که پیرو تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل ایران را مورد تحریم قرار داد و همچنین در دیماه سال ۹۱ تحریمهای دیگری وضع کرد که هرگونه تجارت نفتی و گازی یا داشتن هر ارتباط مالی با ایران را ممنوع میکرد.
حسین علیزاده کارشناس مسایل سیاسی معتقد است سفر وزیر امور خارجه کشوری که از تحریمکنندگان ایران است، مشوقی است برای ایران برای پیوستن به جامعه جهانی: «این وزیر استرالیایی هم علاقه کشورش را اعلام کرد که ایران این قرارداد را امضا کند و طبیعتاً به عنوان یک کشور بسیار صنعتی و پیشرفته نمادهایی را ارائه خواهد داد مبنی بر اینکه روابط تجاری تهران و استرالیا با هم پیوند خواهد خورد و به هر حال بازار کالاهای استرالیایی برای ایران باز خواهد شد و ایران میتواند صادرات سنتیاش را به استرالیا ادامه دهد و روابط دانشگاهی اتفاق بیافتد و مشوقهایی از این قبیل مسلماً در صحبت ایشان خواهد بود.»
استرالیا از سال ۱۳۴۷ و ایران از سال ۱۳۵۰ در تهران و کانبرا سفارتخانه دارند.