شبکه‌های اجتماعی مثل فیس بوک و توئیتر در گسترش اعتراض‌های مردمی در کشورهای خاورمیانه نقش مهمی ایفا می‌کنند. ولی در مورد ایران یک منبع دیگر برای تاثیر گذاری و الهام بخشیدن به این جنبش وجود دارد.
شبکه خبری «ان بی سی لس آنجلس» نگاهی دارد به فعالیت‌های خوانندگان ایرانی مقیم لس آنجلس برای رساندن پیام‌های خود به جوانان در ایران و آنها را «انقلابیون راک، ن، رلی ایران» می‌نامد.
اندی مددیان یکی از مشهورترین خوانندگان ایران ساکن خارج از کشور است. او حدود سی سال پیش از ایران به آمریکا مهاجرت کرد و در لس آنجلس مقیم شد. در تمام این سال‌ها خوانندگانی مثل وی همیشه کنسرت‌هایی در کشورهای همجوار ایران مثل ترکیه، ارمنستان و دوبی برگزار کرده‌اند و جوانان ایرانی علاقمند برای دیدن برنامه‌های آنان به این کشورها سفر می‌کنند.
اندی در بخشی از مصاحبه خود با شبکه خبری «ان بی سی لس آنجلس» می‌گوید: «جوانان ایرانی از طریق برقراری با هنرمندان خود که در خارج‌اند و با شنیدن ترانه‌های آنها امیدوار می‌شوند که در خارج از مرزهای ایران عشق ، امید و آزادی وجود دارد.»
اندی از تجارب کنسرت‌های خود، علاقه و شور جوانان ایرانی برای شرکت در این برنامه با وجود همه مشکلات می‌گوید.
اندی می‌گوید که وی یک فعال سیاسی نیست و ترانه‌های او در مورد عواطف و احساسات انسانهاست . ولی یادآوری می‌کند که حتی چنین مضامینی از نگاه رژیم حاکم بر ایران خطرناک تلقی شده و در نتیجه ممنوع و محدود شده است.
وی می افزاید: «از نظر حکومت ایران ما سرمشق‌های بدی برای جوانان ایرانی هستیم.»
شبکه خبری «ان بی سی لس آنجلس» از قول شهره خواننده دیگر مقیم لس آنجلس می‌نویسد که از نگاه حکومت افرادی مثل وی خطرناک تلقی می‌شوند. وی می افزاید: «چون کسی مثل من به حرف حکومت گوش نمی‌دهد، من کار خودم را می‌کنم، نظر خودم را دارم و به حرف مردم گوش می‌دهم.»
خبرنگار «ان بی سی لس آنجلس» در توصیف شهره می‌نویسد که او مثل مدونای ایران است و به نسبت اندی روحیه ستیزه‌جویانه‌تری دارد.
هر بار که او برای اجرای کنسرت به کشورهای همجوار ایران می‌رود روی صحنه و برای هزاران نفر از تماشاچیان سخنرانی‌های تند و تیزی می‌کند. شهره می‌گوید: «من آزادی را می‌خوانم. آزادی برای ایران، آزادی برای جوانان ایرانی.»
شهره نیز مثل اندی در ایران در لیست سیاه است. دوست و مدیر برنامه‌های وی می‌گوید حکومت ایران در مورد خوانندگان زن حساسیت بیشتری دارد چون طبق قوانین موجود در ایران زنان حق ندارند زنانگی خود را به نمایش گذاشته و حتی اجازه ندارند آواز بخوانند.
تارا کنگرلو دانشجوی ایرانی رشته روزنامه‌نگاری که هم اکنون به عنوان کارآموز برای شبکه «ان بی سی لس آنجلس» کار می‌کند می‌گوید بارها برای دیدن کنسرت خوانندگان مهاجر ایران به دوبی و کشورهای همجوار ایران رفته است.
به اعتقاد وی حکومت ایران به نوعی از برگزاری این کنسرت‌ها استقبال می‌کند چون حتی سالی یکبار هم که شده جوانان می‌توانند یک حدی نفس بکشند و این برای حکومت مثل یک سوپاپ اطمینان است.
تارا کنگرلو می‌افزاید: «هر سال یکبار این جوانان به خارج از ایران می‌آیند و با شرکت در این برنامه‌ها فرصتی پیدا می کنند تا انرژی و خشم انباشت شده خود از وضعیت موجود در کشور و حکومت را رها کنند.»
دانشجوی ایرانی دیگری که در این کنسرت‌ها شرکت کرده می‌گوید این برنامه‌ها می تواند برای بخشی از جوانان یک تجربه بسیار مهم باشد که نگاه آنها را به شرایط و زندگی خود متحول می‌کند. به گفته وی جوانان ایرانی در سفر خود به خارج برای شرکت در این برنامه‌ها با دنیای دیگری آشنا می‌شوند و می‌فهمند آنچه که برای ایران آینده و تغییرات آن می‌خواهند چیست.
گزارشگر شبکه خبری «ان بی سی لس آنجلس» در پایان می‌نویسد که پس از سرکوب گسترده اعتراضات مردمی سال ۲۰۰۹ حکومت ایران به خوبی دریافته است که جامعه بین‌المللی اقدامات آن را زیر نظر دارد.
یکی از کارهایی که خوانندگان ایرانی مقیم لس آنجلس انجام دادند تهیه یک نوار ویدئویی با صدای مشترک اندی و ستاره معروف راک ن رل، جان بن جووی بود که با هم ترانه معروف «استند بای می» را به نشانه همبستگی با جنبش اعتراضی ایران اجرا کردند.
جان بن جووی در این اجرای مشترک بخشی از متن ترانه را به زبان فارسی می خواند و اندی معتقد است که همین کار تاثیر فراوانی در داخل ایران داشته است. اندی می‌افزاید: «این پیامی برای جوانان ایرانی است که ما آنها را فراموش نکرده‌ایم.»
شبکه خبری «ان بی سی لس آنجلس» نگاهی دارد به فعالیت‌های خوانندگان ایرانی مقیم لس آنجلس برای رساندن پیام‌های خود به جوانان در ایران و آنها را «انقلابیون راک، ن، رلی ایران» می‌نامد.
اندی مددیان یکی از مشهورترین خوانندگان ایران ساکن خارج از کشور است. او حدود سی سال پیش از ایران به آمریکا مهاجرت کرد و در لس آنجلس مقیم شد. در تمام این سال‌ها خوانندگانی مثل وی همیشه کنسرت‌هایی در کشورهای همجوار ایران مثل ترکیه، ارمنستان و دوبی برگزار کرده‌اند و جوانان ایرانی علاقمند برای دیدن برنامه‌های آنان به این کشورها سفر می‌کنند.
اندی در بخشی از مصاحبه خود با شبکه خبری «ان بی سی لس آنجلس» می‌گوید: «جوانان ایرانی از طریق برقراری با هنرمندان خود که در خارج‌اند و با شنیدن ترانه‌های آنها امیدوار می‌شوند که در خارج از مرزهای ایران عشق ، امید و آزادی وجود دارد.»
اندی از تجارب کنسرت‌های خود، علاقه و شور جوانان ایرانی برای شرکت در این برنامه با وجود همه مشکلات می‌گوید.
اندی می‌گوید که وی یک فعال سیاسی نیست و ترانه‌های او در مورد عواطف و احساسات انسانهاست . ولی یادآوری می‌کند که حتی چنین مضامینی از نگاه رژیم حاکم بر ایران خطرناک تلقی شده و در نتیجه ممنوع و محدود شده است.
وی می افزاید: «از نظر حکومت ایران ما سرمشق‌های بدی برای جوانان ایرانی هستیم.»
شبکه خبری «ان بی سی لس آنجلس» از قول شهره خواننده دیگر مقیم لس آنجلس می‌نویسد که از نگاه حکومت افرادی مثل وی خطرناک تلقی می‌شوند. وی می افزاید: «چون کسی مثل من به حرف حکومت گوش نمی‌دهد، من کار خودم را می‌کنم، نظر خودم را دارم و به حرف مردم گوش می‌دهم.»
خبرنگار «ان بی سی لس آنجلس» در توصیف شهره می‌نویسد که او مثل مدونای ایران است و به نسبت اندی روحیه ستیزه‌جویانه‌تری دارد.
هر بار که او برای اجرای کنسرت به کشورهای همجوار ایران می‌رود روی صحنه و برای هزاران نفر از تماشاچیان سخنرانی‌های تند و تیزی می‌کند. شهره می‌گوید: «من آزادی را می‌خوانم. آزادی برای ایران، آزادی برای جوانان ایرانی.»
شهره نیز مثل اندی در ایران در لیست سیاه است. دوست و مدیر برنامه‌های وی می‌گوید حکومت ایران در مورد خوانندگان زن حساسیت بیشتری دارد چون طبق قوانین موجود در ایران زنان حق ندارند زنانگی خود را به نمایش گذاشته و حتی اجازه ندارند آواز بخوانند.
تارا کنگرلو دانشجوی ایرانی رشته روزنامه‌نگاری که هم اکنون به عنوان کارآموز برای شبکه «ان بی سی لس آنجلس» کار می‌کند می‌گوید بارها برای دیدن کنسرت خوانندگان مهاجر ایران به دوبی و کشورهای همجوار ایران رفته است.
به اعتقاد وی حکومت ایران به نوعی از برگزاری این کنسرت‌ها استقبال می‌کند چون حتی سالی یکبار هم که شده جوانان می‌توانند یک حدی نفس بکشند و این برای حکومت مثل یک سوپاپ اطمینان است.
تارا کنگرلو می‌افزاید: «هر سال یکبار این جوانان به خارج از ایران می‌آیند و با شرکت در این برنامه‌ها فرصتی پیدا می کنند تا انرژی و خشم انباشت شده خود از وضعیت موجود در کشور و حکومت را رها کنند.»
دانشجوی ایرانی دیگری که در این کنسرت‌ها شرکت کرده می‌گوید این برنامه‌ها می تواند برای بخشی از جوانان یک تجربه بسیار مهم باشد که نگاه آنها را به شرایط و زندگی خود متحول می‌کند. به گفته وی جوانان ایرانی در سفر خود به خارج برای شرکت در این برنامه‌ها با دنیای دیگری آشنا می‌شوند و می‌فهمند آنچه که برای ایران آینده و تغییرات آن می‌خواهند چیست.
گزارشگر شبکه خبری «ان بی سی لس آنجلس» در پایان می‌نویسد که پس از سرکوب گسترده اعتراضات مردمی سال ۲۰۰۹ حکومت ایران به خوبی دریافته است که جامعه بین‌المللی اقدامات آن را زیر نظر دارد.
یکی از کارهایی که خوانندگان ایرانی مقیم لس آنجلس انجام دادند تهیه یک نوار ویدئویی با صدای مشترک اندی و ستاره معروف راک ن رل، جان بن جووی بود که با هم ترانه معروف «استند بای می» را به نشانه همبستگی با جنبش اعتراضی ایران اجرا کردند.
جان بن جووی در این اجرای مشترک بخشی از متن ترانه را به زبان فارسی می خواند و اندی معتقد است که همین کار تاثیر فراوانی در داخل ایران داشته است. اندی می‌افزاید: «این پیامی برای جوانان ایرانی است که ما آنها را فراموش نکرده‌ایم.»
