وزیر انرژی ترکیه روز جمعه اعلام کرد که آنکارا واردات نفت از ایران را کاهش نخواهد داد.
تانر ییلدیز روز ۲۴ آبان در این زمینه اظهار کرد که «ترکیه واردات نفت از ایران را از ۱۴۰ هزار بشکه در روز (از آغاز سال ۲۰۱۳) به ۱۰۵ هزار بشکه کاهش داده است. اما کاهش بیش از این دیگر مقدور نیست.»
به گزارش خبرگزاری فرانسه آقای ییلدیز در ادامه افزود که عامل بازدارنده برای ترکیه تحریم‌های وضع شده توسط سازمان ملل متحد است و این کشور فقط به تحریم‌های سازمان ملل متعهد است، با این حال باید به تصمیمات ایالات متحده آمریکا نیز توجه کرد.
شورای امنیت سازمان ملل، تحریمی در زمینه نفت علیه ایران اعمال نکرده، اما تحریم‌های بانکی و نفتی اتحادیه اروپا و آمریکا به شدت از صادرات نفت ایران کاسته است.
وزیر انرژی ترکیه همچنین تاکید کرد که آنکارا مواضعش در این زمینه را برای واشینگتن روشن کرده است.
به گفته ییلدیز، واردات نفت ترکیه از ایران اکنون در نقطه ای قرار دارد که کاهش بیش از آن امکان‌پذیر نیست.
ترکیه در سال ۲۰۱۱ روزانه واردکننده بیش از ۱۸۰ هزار بشکه نفت ایران بود. از ژوئیه سال ۲۰۱۲ که آمریکا هر شش ماه یکبار، کشورهای مشتری نفت ایران را در ازای کاهش واردات نفت ایران از تحریم‌های نفتی علیه ایران معاف می‌کند، ترکیه نیز واردات نفت از ایران را به صورت مرحله‌ای کاهش داده است.
بزرگترین پالایشگاه نفت ترکیه (توپراس) مشتری نفت ایران است. واشینگتن قرار است ماه آینده درباره تمدید معافیت‌های شش ماهه مشتریان نفتی ایران تصمیم‌گیری کند.
آنکارا به غیر از نفت، سالانه بیش از ۸ میلیارد متر مکعب گاز ایران را وارد می‌کند.
افزایش تحریم‌های بین‌المللی هم تاثیری در صادرات گاز ایران به ترکیه نداشته است و با وجود فشارهای واشینگتن، دولت آنکارا کماکان مشتری گاز ایران باقی مانده است.
از حدود دو سال گذشته تاکنون با افزایش محدودیت‌های بانکی و توقف ارائه خدمات سوئیفت به ایران، تهران و آنکارا بر روی تهاتر طلا و گاز طبیعی به توافق رسیده‌اند.
عوامل مختلفی از جمله کاهش ارزش لیره ترکیه و بالا بودن بهای نفت فشار مضاعفی بر اقتصاد ترکیه وارد کرده است. ترکیه هم‌اکنون برای جبران کسری تجاری خود به شدت نیازمند سرمایه‌گذاری خارجی است.
تانر ییلدیز روز ۲۴ آبان در این زمینه اظهار کرد که «ترکیه واردات نفت از ایران را از ۱۴۰ هزار بشکه در روز (از آغاز سال ۲۰۱۳) به ۱۰۵ هزار بشکه کاهش داده است. اما کاهش بیش از این دیگر مقدور نیست.»
به گزارش خبرگزاری فرانسه آقای ییلدیز در ادامه افزود که عامل بازدارنده برای ترکیه تحریم‌های وضع شده توسط سازمان ملل متحد است و این کشور فقط به تحریم‌های سازمان ملل متعهد است، با این حال باید به تصمیمات ایالات متحده آمریکا نیز توجه کرد.
شورای امنیت سازمان ملل، تحریمی در زمینه نفت علیه ایران اعمال نکرده، اما تحریم‌های بانکی و نفتی اتحادیه اروپا و آمریکا به شدت از صادرات نفت ایران کاسته است.
وزیر انرژی ترکیه همچنین تاکید کرد که آنکارا مواضعش در این زمینه را برای واشینگتن روشن کرده است.
به گفته ییلدیز، واردات نفت ترکیه از ایران اکنون در نقطه ای قرار دارد که کاهش بیش از آن امکان‌پذیر نیست.
ترکیه در سال ۲۰۱۱ روزانه واردکننده بیش از ۱۸۰ هزار بشکه نفت ایران بود. از ژوئیه سال ۲۰۱۲ که آمریکا هر شش ماه یکبار، کشورهای مشتری نفت ایران را در ازای کاهش واردات نفت ایران از تحریم‌های نفتی علیه ایران معاف می‌کند، ترکیه نیز واردات نفت از ایران را به صورت مرحله‌ای کاهش داده است.
بزرگترین پالایشگاه نفت ترکیه (توپراس) مشتری نفت ایران است. واشینگتن قرار است ماه آینده درباره تمدید معافیت‌های شش ماهه مشتریان نفتی ایران تصمیم‌گیری کند.
آنکارا به غیر از نفت، سالانه بیش از ۸ میلیارد متر مکعب گاز ایران را وارد می‌کند.
افزایش تحریم‌های بین‌المللی هم تاثیری در صادرات گاز ایران به ترکیه نداشته است و با وجود فشارهای واشینگتن، دولت آنکارا کماکان مشتری گاز ایران باقی مانده است.
از حدود دو سال گذشته تاکنون با افزایش محدودیت‌های بانکی و توقف ارائه خدمات سوئیفت به ایران، تهران و آنکارا بر روی تهاتر طلا و گاز طبیعی به توافق رسیده‌اند.
عوامل مختلفی از جمله کاهش ارزش لیره ترکیه و بالا بودن بهای نفت فشار مضاعفی بر اقتصاد ترکیه وارد کرده است. ترکیه هم‌اکنون برای جبران کسری تجاری خود به شدت نیازمند سرمایه‌گذاری خارجی است.
