«کنست»، مجلس اسرائيل، رئوبن ريبلين*، يک سياستمدار عضو حزب ليکود را به عنوان رئيس جمهوری جديد اين کشور برگزيده است.
در رای‌گيری که روز سه‌شنبه، بيستم خرداد، دهم ژوئن، در مجلس اسرائيل انجام شد، آقای ريبلين از ميان پنج نامزد، بيشترين آراء را بدست آورد.
در دور نخست رای‌گيری، رئوبن ريبلين و مئير شيتريت بيشترين آرا را کسب کردند و در دوم رای‌گيری، همان روز، آقای ريبلين با کسب ۶۳ رای و در حالی که رقيبش از حمايت ۵۳ نماينده برخوردار شد، به عنوان جانشين شيمون پرز انتخاب شد.
دوران هفت ساله رياست جمهوری پرز ۹۳ ساله، اواسط مرداد، اوايل اوت، به پايان می‌رسد.
رئيس جمهوری در اسرائيل تنها يک دوره هفت ساله است و قابل تمديد نيست؛ رئيس جمهوری اختيارات سياسی ندارد و عفو زندانيان و مکلف کردن يک سياستمدار که بيشترين بخت تشکيل دولت پس از هر انتخابات مجلس را دارد، مهم‌ترين اختيارات اوست.
اما رئيس جمهوری بايد نماد وفاق ملی باشد. از اين نظر، ريبلين چهره‌ای مناسب است زيرا حتی از سوی حزب چپگرای «کارگر» مورد حمايت قرار گرفت. روزنامه چپگرای هاآرتص نيز که منتقد سرسخت دولت نتانياهو است، ماه گذشته حمايت خود را از ريبلين اعلام کرده بود.
اين در حالی است که رقيب ريبلين در دور دوم رای‌گيری در مجلس اين کشور، مئير شيتريت، سياستمداری بود که با وجود ديدگاه‌های اعتدالی نتوانست پشتيبانی حزب «کارگر» را بدست آورد.
در همين حال، بسياری از تحليلگران در اسرائيل آرای بيشتر ريبلين را در مقايسه با مئير شيتريت ناشی از برتری دادن يک «اشکنازی» (يهوديانی که ريشه و تبار غربی دارند) بر يک «سفارادی» (يهوديان شرقی تبار) دانستند.
موشه کاتساو، زاده شهر يزد در ايران، تنها فردی بود که از سوی مجلس اسرائيل به رياست جمهوری انتخاب شد اما فرجامی هولناک يافت و در حالی که هنوز دو سال به پايان دوران رياست جمهوری‌اش مانده بود، به اتهام تجاوز جنسی به يکی از کارمندان پيشين خود، محاکمه و به پنج سال زندان محکوم شد.
کاتساو که هنوز پشت ميله‌های زندان است، مدعی است که رقيبان سياسی اين اتهام را به او بستند تا به صحنه سياست بازنگردد. کاتساو شرقی تبار بودن خود را دليل اين بغض از خويش عنوان می‌کرد؛ اتهامی که از سوی رقيبان سياسی‌اش قوياً رد شده بود.
اين دوره از انتخاب رياست جمهوری با اتهامات زيادی از جمله در خصوص زندگی خصوصی نامزدها همراه بود؛ بنيامين اليعزر، وزير اسبق دفاع در نتيجه اتهام فساد مالی و سيلوان شالوم، معاون پيشين نخست وزير، به خاطر اتهام تماس جنسی با يک زن خارج از چارچوب خانواده، از نامزدی خود در احراز رياست جمهوری صرف نظر کردند.
ريبلين کيست و چه ديدگاهی دارد؟
رئوبن ريبلين، دومين رئيس جمهوری اسرائيل، پس از عزر وايزمن است که خود در اين سرزمين به دنيا آمده و فرزند مهاجران يهودی نيست.
او ۷۵ سال پيش در بیت‌القدس(اورشلیم)، از خانواده‌ای که نسل هفتم يهوديان ساکن حبرون، الخليل، است، بدنيا آمد.
وی راه سياسی خود را با عضويت در احزاب راستگرا آغاز کرد.
هرچند ريبلين دهه‌ها عضو حزب ليکود به رهبری آرئيل شارون و سپس بنيامين نتانياهو بوده است، اما ديدگاه‌ها و عملکرد مستقل دارد و از مهره‌های جناح «کبوترها» در ليکود است.
ريبلين زمانی نيز که رئيس «کنست» بود، به خاطر دموکرات بودن و حمايت از حقوق نمايندگان عرب و فلسطينی‌الاصل در مجلس اسرائيل، مورد انتقاد هم‌حزبی‌ها و راديکال‌های ديگر قرار می‌‌گرفت.
ريبلين به خاطر تمرد پی در پی از نظرات نتانياهو مشهور است؛ نتانياهو سال گذشته با کاربرد تاکتي های مختلف نگذاشت که ريبلين درمقام رياست «کنست» ابقاء شود و يولی ادلشتين، يکی از مهره‌های خود را به اين مقام رساند.
زمانی که احتمال نامزدی ريبلين برای رياست جمهوری مطرح شد، نتانياهو با آن به سختی مخالفت کرد ولی در آخرين روزها که نتانياهو احتمال می‌داد ريبلين به خاطر محبوبيتش به اين مقام برسد، در تماس تلفنی ناگهانی با او از نامزدی وی حمايت کرد.
چون تماس تلفنی نتانياهو با ريبلين در برابر دوربين‌ها صورت گرفت بدون آنکه وی ابتدا هم‌پيمانان خود در دولت را درجريان اين امر بگذارد، با انتقادهای سخت آويگدور ليبرمن، رهبر حزب «اسرائيل خانه ما» روبرو شد.
حزب ليبرمن اعلام کرده بود به خاطر اين «ترفند» نتانياهو، از ريبلين حمايت نخواهد کرد.
اين رفتارهای سران دو حزب ليکود و «اسرائيل خانه ما» می‌تواند در برخی از عملکرد ريبلين پس از آغاز دوران رياست جمهوری‌اش اثراتی عليه اين احزاب داشته باشد.
اين امر از اين نظر اهميت دارد که رئيس جمهوری بايد رهبر يک حزب بزرگ را به تشکيل دولت مکلف کند.
آقای ريبلين پس از روزی پرهيجان در کنست، در حالی که برای نيايش به «ديوار ندبه» رفته بود، با صدای هيجان‌زده گفت «از امروز ديگر مرد سياست نيستم؛ مردی برای همه ملت خواهم بود».
ريبلين با وجود مخالفت با استقلال کشور فلسطين، تاکيد دارد که بايد بر اساس منافع مشترک و عملی، مناسبات با فلسطينی‌ها را تقويت کرد.
ريبلين به خاطر تسلط به زبان عربی و ريشه خاندان قديمی خود در منطقه حبرون، الخليل، ارتباط قوی با بسياری از خانواده های بانفوذ فلسطينی منطقه دارد.
پدر ريبلين مورد احترام چهره‌های دانشگاهی عرب بوده زيرا از اساتيد برجسته دانشگاهی و از روسای فرهنگستان زبان اسرائيل بوده که با تسلط به زبان عربی، کتاب قرآن را به عبری ترجمه کرد.
پدر ريبلين نيز در اوايل برپايی اسرائيل، نامزد احراز پست رياست جمهوری بود اما موفق نشد و اکنون پسر او، اين اشتياق پدر را عملی کرده است.
مردم اسرائيل رئوبن ريبلين را به خاطر علاقه شديدش به ورزش فوتبال و يکی از ملتهب‌ترين طرفداران تيم فوتبال «بيتار يروشالايم» می‌شناسند؛ او حضور در هيچ مسابقه فوتبال اين تيم محبوب زمان کودکی خود را از دست نداده و صدای هميشه خش دار و هيجان زده او به خاطر فريادهايی است که در ورزشگاه‌ها می‌کشد. او بارها با لباس ورزشی اين تيم در مجامع ظاهر شده است.
باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا، اولين رهبری در جهان بود که در تماس تلفنی با آقای ريبلين، احراز اين مقام را به او شادباش گفت و برای ديدار «هرچه زودتر» با وی ابراز آمادگی کرد.
*(در عبریِ امروزی، تلفظ اين نام، رئووِن ريولين است).
در رای‌گيری که روز سه‌شنبه، بيستم خرداد، دهم ژوئن، در مجلس اسرائيل انجام شد، آقای ريبلين از ميان پنج نامزد، بيشترين آراء را بدست آورد.
در دور نخست رای‌گيری، رئوبن ريبلين و مئير شيتريت بيشترين آرا را کسب کردند و در دوم رای‌گيری، همان روز، آقای ريبلين با کسب ۶۳ رای و در حالی که رقيبش از حمايت ۵۳ نماينده برخوردار شد، به عنوان جانشين شيمون پرز انتخاب شد.
دوران هفت ساله رياست جمهوری پرز ۹۳ ساله، اواسط مرداد، اوايل اوت، به پايان می‌رسد.
رئيس جمهوری در اسرائيل تنها يک دوره هفت ساله است و قابل تمديد نيست؛ رئيس جمهوری اختيارات سياسی ندارد و عفو زندانيان و مکلف کردن يک سياستمدار که بيشترين بخت تشکيل دولت پس از هر انتخابات مجلس را دارد، مهم‌ترين اختيارات اوست.
اما رئيس جمهوری بايد نماد وفاق ملی باشد. از اين نظر، ريبلين چهره‌ای مناسب است زيرا حتی از سوی حزب چپگرای «کارگر» مورد حمايت قرار گرفت. روزنامه چپگرای هاآرتص نيز که منتقد سرسخت دولت نتانياهو است، ماه گذشته حمايت خود را از ريبلين اعلام کرده بود.
اين در حالی است که رقيب ريبلين در دور دوم رای‌گيری در مجلس اين کشور، مئير شيتريت، سياستمداری بود که با وجود ديدگاه‌های اعتدالی نتوانست پشتيبانی حزب «کارگر» را بدست آورد.
در همين حال، بسياری از تحليلگران در اسرائيل آرای بيشتر ريبلين را در مقايسه با مئير شيتريت ناشی از برتری دادن يک «اشکنازی» (يهوديانی که ريشه و تبار غربی دارند) بر يک «سفارادی» (يهوديان شرقی تبار) دانستند.
موشه کاتساو، زاده شهر يزد در ايران، تنها فردی بود که از سوی مجلس اسرائيل به رياست جمهوری انتخاب شد اما فرجامی هولناک يافت و در حالی که هنوز دو سال به پايان دوران رياست جمهوری‌اش مانده بود، به اتهام تجاوز جنسی به يکی از کارمندان پيشين خود، محاکمه و به پنج سال زندان محکوم شد.
کاتساو که هنوز پشت ميله‌های زندان است، مدعی است که رقيبان سياسی اين اتهام را به او بستند تا به صحنه سياست بازنگردد. کاتساو شرقی تبار بودن خود را دليل اين بغض از خويش عنوان می‌کرد؛ اتهامی که از سوی رقيبان سياسی‌اش قوياً رد شده بود.
اين دوره از انتخاب رياست جمهوری با اتهامات زيادی از جمله در خصوص زندگی خصوصی نامزدها همراه بود؛ بنيامين اليعزر، وزير اسبق دفاع در نتيجه اتهام فساد مالی و سيلوان شالوم، معاون پيشين نخست وزير، به خاطر اتهام تماس جنسی با يک زن خارج از چارچوب خانواده، از نامزدی خود در احراز رياست جمهوری صرف نظر کردند.
ريبلين کيست و چه ديدگاهی دارد؟
رئوبن ريبلين، دومين رئيس جمهوری اسرائيل، پس از عزر وايزمن است که خود در اين سرزمين به دنيا آمده و فرزند مهاجران يهودی نيست.
او ۷۵ سال پيش در بیت‌القدس(اورشلیم)، از خانواده‌ای که نسل هفتم يهوديان ساکن حبرون، الخليل، است، بدنيا آمد.
وی راه سياسی خود را با عضويت در احزاب راستگرا آغاز کرد.
هرچند ريبلين دهه‌ها عضو حزب ليکود به رهبری آرئيل شارون و سپس بنيامين نتانياهو بوده است، اما ديدگاه‌ها و عملکرد مستقل دارد و از مهره‌های جناح «کبوترها» در ليکود است.
ريبلين زمانی نيز که رئيس «کنست» بود، به خاطر دموکرات بودن و حمايت از حقوق نمايندگان عرب و فلسطينی‌الاصل در مجلس اسرائيل، مورد انتقاد هم‌حزبی‌ها و راديکال‌های ديگر قرار می‌‌گرفت.
ريبلين به خاطر تمرد پی در پی از نظرات نتانياهو مشهور است؛ نتانياهو سال گذشته با کاربرد تاکتي های مختلف نگذاشت که ريبلين درمقام رياست «کنست» ابقاء شود و يولی ادلشتين، يکی از مهره‌های خود را به اين مقام رساند.
زمانی که احتمال نامزدی ريبلين برای رياست جمهوری مطرح شد، نتانياهو با آن به سختی مخالفت کرد ولی در آخرين روزها که نتانياهو احتمال می‌داد ريبلين به خاطر محبوبيتش به اين مقام برسد، در تماس تلفنی ناگهانی با او از نامزدی وی حمايت کرد.
چون تماس تلفنی نتانياهو با ريبلين در برابر دوربين‌ها صورت گرفت بدون آنکه وی ابتدا هم‌پيمانان خود در دولت را درجريان اين امر بگذارد، با انتقادهای سخت آويگدور ليبرمن، رهبر حزب «اسرائيل خانه ما» روبرو شد.
حزب ليبرمن اعلام کرده بود به خاطر اين «ترفند» نتانياهو، از ريبلين حمايت نخواهد کرد.
اين رفتارهای سران دو حزب ليکود و «اسرائيل خانه ما» می‌تواند در برخی از عملکرد ريبلين پس از آغاز دوران رياست جمهوری‌اش اثراتی عليه اين احزاب داشته باشد.
اين امر از اين نظر اهميت دارد که رئيس جمهوری بايد رهبر يک حزب بزرگ را به تشکيل دولت مکلف کند.
آقای ريبلين پس از روزی پرهيجان در کنست، در حالی که برای نيايش به «ديوار ندبه» رفته بود، با صدای هيجان‌زده گفت «از امروز ديگر مرد سياست نيستم؛ مردی برای همه ملت خواهم بود».
ريبلين با وجود مخالفت با استقلال کشور فلسطين، تاکيد دارد که بايد بر اساس منافع مشترک و عملی، مناسبات با فلسطينی‌ها را تقويت کرد.
ريبلين به خاطر تسلط به زبان عربی و ريشه خاندان قديمی خود در منطقه حبرون، الخليل، ارتباط قوی با بسياری از خانواده های بانفوذ فلسطينی منطقه دارد.
پدر ريبلين مورد احترام چهره‌های دانشگاهی عرب بوده زيرا از اساتيد برجسته دانشگاهی و از روسای فرهنگستان زبان اسرائيل بوده که با تسلط به زبان عربی، کتاب قرآن را به عبری ترجمه کرد.
پدر ريبلين نيز در اوايل برپايی اسرائيل، نامزد احراز پست رياست جمهوری بود اما موفق نشد و اکنون پسر او، اين اشتياق پدر را عملی کرده است.
مردم اسرائيل رئوبن ريبلين را به خاطر علاقه شديدش به ورزش فوتبال و يکی از ملتهب‌ترين طرفداران تيم فوتبال «بيتار يروشالايم» می‌شناسند؛ او حضور در هيچ مسابقه فوتبال اين تيم محبوب زمان کودکی خود را از دست نداده و صدای هميشه خش دار و هيجان زده او به خاطر فريادهايی است که در ورزشگاه‌ها می‌کشد. او بارها با لباس ورزشی اين تيم در مجامع ظاهر شده است.
باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا، اولين رهبری در جهان بود که در تماس تلفنی با آقای ريبلين، احراز اين مقام را به او شادباش گفت و برای ديدار «هرچه زودتر» با وی ابراز آمادگی کرد.
*(در عبریِ امروزی، تلفظ اين نام، رئووِن ريولين است).
