نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، روز شنبه سیزدهم خرداد ماه در حالی توانست با خانواده‌اش در زندان زنجان ملاقات کند که قادر به راه رفتن نبود و چهار نفر از هم‌بندی‌‌هایش او را روی یک صندلی، حمل می‌کردند.
تقی رحمانی، همسر خانم محمدی در گفت‌و‌گو با رادیو فردا از وخامت بیماری و فلج عضلانی او خبر داد و از وضعیت رسیدگی مسئولان زندان به بیماری نرگس محمدی انتقاد کرد. تقی رحمانی همچنین انتقال همسرش از زندان تهران به زنجان را غیرقانونی دانست.
گفت‌وگوی فهیمه خضر حیدری با تقی رحمانی
به گفته تقی رحمانی فرزندان خردسال خانم محمدی که در این ملاقات حضور داشتند، به شدت تحت تاثیر وخامت حال مادرشان و ناتوانی او در تکلم قرار گرفته‌اند.
پیش از این، شیرین عبادی، حقوقدان و برنده جایزه صلح نوبل سال ۲۰۰۳ نیز در نامه‌ای به ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل خواستار «درمان فوری» نرگس محمدی شده و از این مقام سازمان ملل خواسته بود تا تمام امکانات قانونی خود را برای آزادی این زندانی سیاسی به کار ببندد.
دادگاه انقلاب شهریورماه ۱۳۸۹ خانم محمدی را به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر و فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران» به ۱۱ سال زندان محکوم کرد که این حکم در اسفندماه ۱۳۹۰ به شش سال کاهش یافت. نرگس محمدی، دوم اردیبهشت ماه گذشته، پس از احضار به اداره اطلاعات زنجان برای بار دوم در حالی بازداشت و به این زندان منتقل شد که این زندان فاقد بند سیاسی است.
تاکنون نهاد‌ها و اشخاص مختلفی، از جمله سازمان گزارشگران بدون مرز، صد‌ها فعال ایرانی و ۱۰ برنده نوبل صلح خواستار آزادی نرگس محمدی شده‌اند.
همچنین به گفته کانون مدافعان حقوق بشر، آیت‌الله موسوی اردبیلی و آیت‌الله یوسف صانعی نیز در تماس‌های جداگانه با خانواده تقی رحمانی، نسبت به بازداشت نرگس محمدی اظهار تأسف کرده‌اند.
تقی رحمانی، همسر خانم محمدی در گفت‌و‌گو با رادیو فردا از وخامت بیماری و فلج عضلانی او خبر داد و از وضعیت رسیدگی مسئولان زندان به بیماری نرگس محمدی انتقاد کرد. تقی رحمانی همچنین انتقال همسرش از زندان تهران به زنجان را غیرقانونی دانست.
گفت‌وگوی فهیمه خضر حیدری با تقی رحمانی
به گفته تقی رحمانی فرزندان خردسال خانم محمدی که در این ملاقات حضور داشتند، به شدت تحت تاثیر وخامت حال مادرشان و ناتوانی او در تکلم قرار گرفته‌اند.
پیش از این، شیرین عبادی، حقوقدان و برنده جایزه صلح نوبل سال ۲۰۰۳ نیز در نامه‌ای به ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل خواستار «درمان فوری» نرگس محمدی شده و از این مقام سازمان ملل خواسته بود تا تمام امکانات قانونی خود را برای آزادی این زندانی سیاسی به کار ببندد.
دادگاه انقلاب شهریورماه ۱۳۸۹ خانم محمدی را به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر و فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران» به ۱۱ سال زندان محکوم کرد که این حکم در اسفندماه ۱۳۹۰ به شش سال کاهش یافت. نرگس محمدی، دوم اردیبهشت ماه گذشته، پس از احضار به اداره اطلاعات زنجان برای بار دوم در حالی بازداشت و به این زندان منتقل شد که این زندان فاقد بند سیاسی است.
تاکنون نهاد‌ها و اشخاص مختلفی، از جمله سازمان گزارشگران بدون مرز، صد‌ها فعال ایرانی و ۱۰ برنده نوبل صلح خواستار آزادی نرگس محمدی شده‌اند.
همچنین به گفته کانون مدافعان حقوق بشر، آیت‌الله موسوی اردبیلی و آیت‌الله یوسف صانعی نیز در تماس‌های جداگانه با خانواده تقی رحمانی، نسبت به بازداشت نرگس محمدی اظهار تأسف کرده‌اند.
