در میان بسیاری از اشیاء عجیب و غریبی که شورشیان لیبیایی در محل اقامت معمر قذافی، در طرابلس، یافته‌اند یک آلبوم عکس هم یافت می‌شود که پر است از عکس‌های وزیر خارجه پیشین ایالات متحده آمریکا: کاندولیزا رایس.
وب‌سایت آمریکایی هافینگتون پست می‌نویسد، البته اگر مهر و محبت و ستایش قذافی را نسبت به خانم رایس به یاد آوریم – که بار‌ها هم آن را علنی اعلام کرده بود – شاید جای شگفتی چندانی باقی نماند. روزنامه گاردین به گفته‌های سرهنگ قذافی در سال ۲۰۰۷، در مصاحبه با شبکه تلویزیونی الجزیره، اشاره می‌کند که گفته بود: «من از بانوی عزیز و محبوب آفریقایی سیاه پوستم حمایت می‌کنم.»
قذافی دلباخته در ادامه در مقابل دوربین الجزیره اعلام کرده بود: «من وقتی که او لم میدهد و به رهبران عرب دستور میدهد خوشم می‌آید و به او افتخار می‌کنم.... لیزا، لیزا، لیزا. خیلی دوستش دارم. او را ستایش می‌کنم و افتخار می‌کنم که او یک بانوی سیاه پوست آفریقایی تبار است.»
در سال ۲۰۰۸، رایس نخستین وزیر خارجه آمریکا بود که از سال ۱۹۵۳، به طرابلس سفر کرد. در آن زمان گزارش‌هایی منتشر شد مبنی بر اینکه او و جناب سرهنگ، به طور خصوصی، بر سر میز شام نشستند. گزارشی از وزارت خارجه ایالات متحده نیز این نکته را ذکر می‌کند که رهبر لیبی، در آن شب، میهمانش را «هدیه باران» کرد.
ارزش هدایای قذافی به رایس در دیدار فوق ۲۱۲۰۰۰ دلار برآورد می‌شود – که شامل یک حلقه الماس نشان در یک جعبه چوبی، یک عدد ساز بربط به همراه یک دی. وی. دی. و یک گردن آویز بود که عکس خود قذافی در آن قرار داشت.
البته اقلام دیگری هم در میان کادوهای رهبر لیبی به چشم می‌خورد: چند دستبند «زنان شگفت انگیز» و یک جلد کتاب سبز انقلابی قذافی با امضا و دستخط خودش، که به نوشته روزنامه نیویورک تایمز، نوشته بود: «با احترام و ستایش».
البته قوانین سفت و سختی درباره پذیرش هدایا توسط مقام‌های رسمی وجود دارد اما وقتی شخص هدیه‌دهنده رهبر یک کشور خارجی باشند، ماجرا فرق می‌کند. در چنین شرایطی، ملاحظات سیاسی و دیپلماتیک اولویت پیدا می‌کند و «عدم پذیرفتن هدیه، مایه خجالت هدیه دهنده و دولت ایالات متحده خواهد شد.»
با این حال، خانم رایس با تمجید از ملاقات خود با معمرقذافی از آن به عنوان «لحظه‌ای تاریخی» یاد کرد. کادوی رایس برای قذافی، در مقابل هدایای رهبر لیبی، آنچنان زرق و برقی نداشت: یک لوح ناقابل با نشان ایالات متحده آمریکا.
وب‌سایت آمریکایی هافینگتون پست می‌نویسد، البته اگر مهر و محبت و ستایش قذافی را نسبت به خانم رایس به یاد آوریم – که بار‌ها هم آن را علنی اعلام کرده بود – شاید جای شگفتی چندانی باقی نماند. روزنامه گاردین به گفته‌های سرهنگ قذافی در سال ۲۰۰۷، در مصاحبه با شبکه تلویزیونی الجزیره، اشاره می‌کند که گفته بود: «من از بانوی عزیز و محبوب آفریقایی سیاه پوستم حمایت می‌کنم.»
قذافی دلباخته در ادامه در مقابل دوربین الجزیره اعلام کرده بود: «من وقتی که او لم میدهد و به رهبران عرب دستور میدهد خوشم می‌آید و به او افتخار می‌کنم.... لیزا، لیزا، لیزا. خیلی دوستش دارم. او را ستایش می‌کنم و افتخار می‌کنم که او یک بانوی سیاه پوست آفریقایی تبار است.»
در سال ۲۰۰۸، رایس نخستین وزیر خارجه آمریکا بود که از سال ۱۹۵۳، به طرابلس سفر کرد. در آن زمان گزارش‌هایی منتشر شد مبنی بر اینکه او و جناب سرهنگ، به طور خصوصی، بر سر میز شام نشستند. گزارشی از وزارت خارجه ایالات متحده نیز این نکته را ذکر می‌کند که رهبر لیبی، در آن شب، میهمانش را «هدیه باران» کرد.
ارزش هدایای قذافی به رایس در دیدار فوق ۲۱۲۰۰۰ دلار برآورد می‌شود – که شامل یک حلقه الماس نشان در یک جعبه چوبی، یک عدد ساز بربط به همراه یک دی. وی. دی. و یک گردن آویز بود که عکس خود قذافی در آن قرار داشت.
البته اقلام دیگری هم در میان کادوهای رهبر لیبی به چشم می‌خورد: چند دستبند «زنان شگفت انگیز» و یک جلد کتاب سبز انقلابی قذافی با امضا و دستخط خودش، که به نوشته روزنامه نیویورک تایمز، نوشته بود: «با احترام و ستایش».
البته قوانین سفت و سختی درباره پذیرش هدایا توسط مقام‌های رسمی وجود دارد اما وقتی شخص هدیه‌دهنده رهبر یک کشور خارجی باشند، ماجرا فرق می‌کند. در چنین شرایطی، ملاحظات سیاسی و دیپلماتیک اولویت پیدا می‌کند و «عدم پذیرفتن هدیه، مایه خجالت هدیه دهنده و دولت ایالات متحده خواهد شد.»
با این حال، خانم رایس با تمجید از ملاقات خود با معمرقذافی از آن به عنوان «لحظه‌ای تاریخی» یاد کرد. کادوی رایس برای قذافی، در مقابل هدایای رهبر لیبی، آنچنان زرق و برقی نداشت: یک لوح ناقابل با نشان ایالات متحده آمریکا.
