روزشمار رویدادهای سوریه در ۱۶ ماه گذشته به نقل از رویترز:
۱۵ مارس ۲۰۱۱؛ در این روز حدود چهل نفر در بخش قدیمی شهر دمشق گرد هم آمدند و شعارهای سیاسی دادند. این، نخستین اعتراض عمومی به حزب بعث حاکم در سوریه بود.
۱۸ مارس ۲۰۱۱؛ سه روز پس از نخستین اعتراض عمومی در دمشق، نیروهای امنیتی به تجمع معترضان در جنوب درعا حمله کردند و سه تن از معترضان را کشتند.
۲۲ مارس ۲۰۱۱؛ صد‌ها تن از مردم درعا و نوا به خیابان‌ها ریختند و شعارهای آزادیخواهانه سر دادند.
۲۴ مارس ۲۰۱۱؛ بشار اسد دستور داد کمیته‌ای تشکیل شود تا احتمال لغو حالت فوق‌العاده در کشور را بررسی کند. ۴۸ سال بود که وضعیت اضطراری یا حالت فوق العاده بر سوریه حاکم بود. این قانون، یکماه پس از فرمان اسد، در ۱۹ آوریل همان سال لغو شد.
۲۵ مارس ۲۰۱۱؛ گزارش شد که در جریان ناآرامی‌ها در نقاط مختلف کشور، از جمله در دمشق، ۲۳ نفر از معترضین کشته شدند.
۳۱ ژوئیه ۲۰۱۱؛ تانک‌های ارتش سوریه، پس از یکماه محاصره حماه، وارد این شهر شدند. این یورش، جان ۸۰ نفر را گرفت.
۱۵ سپتامبر ۲۰۱۱؛ فعالان مخالف دولت، شورای ملی سوریه را تشکیل دادند.
۱۲ نوامبر ۲۰۱۱؛ اتحادیه عرب، عضویت سوریه در این اتحادیه را به حالت تعلیق در آورد.
۱۹ دسامبر ۲۰۱۱؛ سوریه، طرح صلح اتحادیه عرب را امضا کرد.
۲۳ دسامبر ۲۰۱۱؛ دو انفجار انتحاری در مراکز امنیتی در دمشق، ۴۴ نفر را کشت. دولت، القاعده را متهم کرد و مخالفان، دولت را مسئول این انفجار‌ها دانستند.
۴ فوریه ۲۰۱۲؛ چین و روسیه، قطعنامهٔ شورای امنیت را که از سوی اتحادیه عرب حمایت می‌شد، وتو کردند. در این قطعنامه از بشار اسد خواسته شده بود که از قدرت کناره‌گیری کند.
۲۲ فوریه ۲۰۱۲؛ بیش از ۸۰ نفر در حمص کشته شدند. دو خبرنگار خارجی نیز در میان کشته شدگان بودند.
۲۳ فوریه ۲۰۱۲؛ کوفی عنان، دبیر کل سابق سازمان ملل متحد، به عنوان فرستادهٔ ویژهٔ سازمان ملل و جامعهٔ عرب در امور سوریه انتخاب شد.
۲۴ فوریه ۲۰۱۲؛ وزیران خارجهٔ بیش از ۵۰ کشور در تونس گرد هم آمدند. چین و روسیه در این نشست، که به نام نشست «دوستان سوریه» نام گرفت، شرکت نکردند.
۲۸ فوریه ۲۰۱۲؛ بشار اسد قانون اساسی جدید سوریه را ابلاغ کرد و مدعی شد که حدود ۹۰ درصد از شرکت‌کنندگان در این همه‌پرسی، به این قانون، رای آری داده‌اند. ادعایی که مخالفان دولت و کشورهای غربی آن را ساختگی می‌دانند.
۱ مارس ۲۰۱۲؛ پس از سه هفته بمباران شدید از سوی نیروهای دولتی، شورشیان از منطقه بابا عمرو در شهر حمص عقب نشینی کردند.
۲۷ مارس ۲۰۱۲؛ سوریه، طرح صلح پیشنهادی سازمان ملل متحد را پذیرفت.
۱۲ آوریل ۲۰۱۲؛ طرح آتش بس سازمان ملل متحد به اجرا گذاشته شد و کمی بعد، چهار تن از ناظران سازمان ملل، نظارت بر اجرای این طرح را آغاز کردند.
۷ مه ۲۰۱۲؛ سوریه اعلام کرد که شمار زیادی از مردم در انتخابات پارلمانی این کشور شرکت کرده‌اند. مخالفان، این انتخابات را ساختگی قلمداد کردند.
۱۰ مه ۲۰۱۲؛ دو انفجار در دمشق، ۵۵ نفر را کشت. کوفی عنان، این انفجار‌ها را محکوم کرد. یک هفته بعد،بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد، القاعده را مسئول این دو انفجار دانست. وی همچنین شمار کشته‌شدگان ناآرامی‌های سوریه را ۱۰ هزار نفر اعلام کرد.
۲۵ مه ۲۰۱۲؛ دست کم ۱۰۸ نفر، از جمله تعداد زیادی کودک، در شهر حوله کشته شدند. شورای امنیت سازمان ملل متحد این کشتار‌ها را محکوم کرد.
۳ ژوئن ۲۰۱۲؛ بشار اسد در یک سخنرانی کم سابقه در پارلمان، کشتار حوله را محکوم کرد.
۵ و ۶ ژوئن ۲۰۱۲؛ ۷۸ نفر در روستای قبیر در نزدیکی حماه کشته شدند.
۶ ژوئن ۲۰۱۲؛ بشار اسد طی حکمی، ریاض حجاب را مامور کرد تا کابینهٔ جدید دولت سوریه را تشکیل دهد.
۱۲ ژوئن ۲۰۱۲؛ پاسداران صلح سازمان ملل در سوریه اعلام کردند که این کشور به سوی جنگ تمام عیار داخلی پیش می‌رود. چهار روز پس از این خبر، در نتیجهٔ تشدید ناآرامی‌ها، ماموریت ناظران سازمان ملل در آن کشور متوقف شد.
۲۲ ژوئن ۲۰۱۲؛ ارتش سوریه، یک فروند هواپیمای جنگی ترکیه را سرنگون کرد.
۲۶ ژوئن ۲۰۱۲؛ بشار اسد اعلام کرد کشورش در وضعیت جنگی قرار دارد.
۶ ژوئیه ۲۰۱۲؛ کشورهای موسوم به «دوستان سوریه» در پاریس گرد هم آمدند و اعلام کردند که کمک‌های خود به شورشیان سوری مخالف دولت بشار اسد را افزایش می‌دهند.
۱۱ ژوئیه ۲۰۱۲؛ نواف فارس، سفیر سوریه در عراق، از سمت خود استعفا کرد و به نیروهای مخالف دولت سوریه پیوست.
۱۲ ژوئیه ۲۰۱۲؛ مخالفان دولت سوریه اعلام کردند که ارتش آن کشور، ۲۲۰ نفر را در یک روستای سنی نشین در نزدیکی حماه به قتل رسانده است.
۱۷ ژوئیه ۲۰۱۲؛ خودروهای زرهی دولتی با شورشیان مخالف دولت در دمشق درگیر شدند. گزارش‌ها حاکی است که از آغاز ناآرامی‌ها تاکنون، این، سنگین‌ترین درگیری بین نیروهای دولتی و شورشیان در پایتخت آن کشور بوده است.
۱۸ ژوئیه ۲۰۱۲؛ نیروهای شورشی به مواضع سربازان حافظ «قصر مردم» در غرب دمشق حمله کردند. در همین روز، وزیر دفاع سوریه در یک حملهٔ «انتحاری» جان خود را از دست داد. وی که در بین تدابیر شدید امنیتی در نشستی در دمشق حضور داشت، در انفجار بمب کشته شد.
۱۵ مارس ۲۰۱۱؛ در این روز حدود چهل نفر در بخش قدیمی شهر دمشق گرد هم آمدند و شعارهای سیاسی دادند. این، نخستین اعتراض عمومی به حزب بعث حاکم در سوریه بود.
۱۸ مارس ۲۰۱۱؛ سه روز پس از نخستین اعتراض عمومی در دمشق، نیروهای امنیتی به تجمع معترضان در جنوب درعا حمله کردند و سه تن از معترضان را کشتند.
۲۲ مارس ۲۰۱۱؛ صد‌ها تن از مردم درعا و نوا به خیابان‌ها ریختند و شعارهای آزادیخواهانه سر دادند.
۲۴ مارس ۲۰۱۱؛ بشار اسد دستور داد کمیته‌ای تشکیل شود تا احتمال لغو حالت فوق‌العاده در کشور را بررسی کند. ۴۸ سال بود که وضعیت اضطراری یا حالت فوق العاده بر سوریه حاکم بود. این قانون، یکماه پس از فرمان اسد، در ۱۹ آوریل همان سال لغو شد.
۲۵ مارس ۲۰۱۱؛ گزارش شد که در جریان ناآرامی‌ها در نقاط مختلف کشور، از جمله در دمشق، ۲۳ نفر از معترضین کشته شدند.
۳۱ ژوئیه ۲۰۱۱؛ تانک‌های ارتش سوریه، پس از یکماه محاصره حماه، وارد این شهر شدند. این یورش، جان ۸۰ نفر را گرفت.
۱۵ سپتامبر ۲۰۱۱؛ فعالان مخالف دولت، شورای ملی سوریه را تشکیل دادند.
۱۲ نوامبر ۲۰۱۱؛ اتحادیه عرب، عضویت سوریه در این اتحادیه را به حالت تعلیق در آورد.
۱۹ دسامبر ۲۰۱۱؛ سوریه، طرح صلح اتحادیه عرب را امضا کرد.
۲۳ دسامبر ۲۰۱۱؛ دو انفجار انتحاری در مراکز امنیتی در دمشق، ۴۴ نفر را کشت. دولت، القاعده را متهم کرد و مخالفان، دولت را مسئول این انفجار‌ها دانستند.
۴ فوریه ۲۰۱۲؛ چین و روسیه، قطعنامهٔ شورای امنیت را که از سوی اتحادیه عرب حمایت می‌شد، وتو کردند. در این قطعنامه از بشار اسد خواسته شده بود که از قدرت کناره‌گیری کند.
۲۲ فوریه ۲۰۱۲؛ بیش از ۸۰ نفر در حمص کشته شدند. دو خبرنگار خارجی نیز در میان کشته شدگان بودند.
۲۳ فوریه ۲۰۱۲؛ کوفی عنان، دبیر کل سابق سازمان ملل متحد، به عنوان فرستادهٔ ویژهٔ سازمان ملل و جامعهٔ عرب در امور سوریه انتخاب شد.
۲۴ فوریه ۲۰۱۲؛ وزیران خارجهٔ بیش از ۵۰ کشور در تونس گرد هم آمدند. چین و روسیه در این نشست، که به نام نشست «دوستان سوریه» نام گرفت، شرکت نکردند.
۲۸ فوریه ۲۰۱۲؛ بشار اسد قانون اساسی جدید سوریه را ابلاغ کرد و مدعی شد که حدود ۹۰ درصد از شرکت‌کنندگان در این همه‌پرسی، به این قانون، رای آری داده‌اند. ادعایی که مخالفان دولت و کشورهای غربی آن را ساختگی می‌دانند.
۱ مارس ۲۰۱۲؛ پس از سه هفته بمباران شدید از سوی نیروهای دولتی، شورشیان از منطقه بابا عمرو در شهر حمص عقب نشینی کردند.
۲۷ مارس ۲۰۱۲؛ سوریه، طرح صلح پیشنهادی سازمان ملل متحد را پذیرفت.
۱۲ آوریل ۲۰۱۲؛ طرح آتش بس سازمان ملل متحد به اجرا گذاشته شد و کمی بعد، چهار تن از ناظران سازمان ملل، نظارت بر اجرای این طرح را آغاز کردند.
۷ مه ۲۰۱۲؛ سوریه اعلام کرد که شمار زیادی از مردم در انتخابات پارلمانی این کشور شرکت کرده‌اند. مخالفان، این انتخابات را ساختگی قلمداد کردند.
۱۰ مه ۲۰۱۲؛ دو انفجار در دمشق، ۵۵ نفر را کشت. کوفی عنان، این انفجار‌ها را محکوم کرد. یک هفته بعد،بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد، القاعده را مسئول این دو انفجار دانست. وی همچنین شمار کشته‌شدگان ناآرامی‌های سوریه را ۱۰ هزار نفر اعلام کرد.
۲۵ مه ۲۰۱۲؛ دست کم ۱۰۸ نفر، از جمله تعداد زیادی کودک، در شهر حوله کشته شدند. شورای امنیت سازمان ملل متحد این کشتار‌ها را محکوم کرد.
۳ ژوئن ۲۰۱۲؛ بشار اسد در یک سخنرانی کم سابقه در پارلمان، کشتار حوله را محکوم کرد.
۵ و ۶ ژوئن ۲۰۱۲؛ ۷۸ نفر در روستای قبیر در نزدیکی حماه کشته شدند.
۶ ژوئن ۲۰۱۲؛ بشار اسد طی حکمی، ریاض حجاب را مامور کرد تا کابینهٔ جدید دولت سوریه را تشکیل دهد.
۱۲ ژوئن ۲۰۱۲؛ پاسداران صلح سازمان ملل در سوریه اعلام کردند که این کشور به سوی جنگ تمام عیار داخلی پیش می‌رود. چهار روز پس از این خبر، در نتیجهٔ تشدید ناآرامی‌ها، ماموریت ناظران سازمان ملل در آن کشور متوقف شد.
۲۲ ژوئن ۲۰۱۲؛ ارتش سوریه، یک فروند هواپیمای جنگی ترکیه را سرنگون کرد.
۲۶ ژوئن ۲۰۱۲؛ بشار اسد اعلام کرد کشورش در وضعیت جنگی قرار دارد.
۶ ژوئیه ۲۰۱۲؛ کشورهای موسوم به «دوستان سوریه» در پاریس گرد هم آمدند و اعلام کردند که کمک‌های خود به شورشیان سوری مخالف دولت بشار اسد را افزایش می‌دهند.
۱۱ ژوئیه ۲۰۱۲؛ نواف فارس، سفیر سوریه در عراق، از سمت خود استعفا کرد و به نیروهای مخالف دولت سوریه پیوست.
۱۲ ژوئیه ۲۰۱۲؛ مخالفان دولت سوریه اعلام کردند که ارتش آن کشور، ۲۲۰ نفر را در یک روستای سنی نشین در نزدیکی حماه به قتل رسانده است.
۱۷ ژوئیه ۲۰۱۲؛ خودروهای زرهی دولتی با شورشیان مخالف دولت در دمشق درگیر شدند. گزارش‌ها حاکی است که از آغاز ناآرامی‌ها تاکنون، این، سنگین‌ترین درگیری بین نیروهای دولتی و شورشیان در پایتخت آن کشور بوده است.
۱۸ ژوئیه ۲۰۱۲؛ نیروهای شورشی به مواضع سربازان حافظ «قصر مردم» در غرب دمشق حمله کردند. در همین روز، وزیر دفاع سوریه در یک حملهٔ «انتحاری» جان خود را از دست داد. وی که در بین تدابیر شدید امنیتی در نشستی در دمشق حضور داشت، در انفجار بمب کشته شد.
