کشف پروتینی متعلق به جانوری به نام خرس آبی، که دیانای انسانی را از صدمات ناشی از از اشعه ایکس ایمن نگاه می‌دارد، جامعه دانشمندان را شگفت‌زده کرده است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، وقتی سلول‌های انسانی کشت شده در این پروتئین تازه در معرض تابش اشعه قرار می‌گیرند، میزان خرابی آنها به نصف کاهش می‌یابد.
تاکوما هاشیموتو، زیست‌شناس دانشگاه توکیو و محقق ارشد این کار تحقیقی می‌گوید: «ما بسیار شگفت‌زده شدیم که چطور یک ژن به تنهایی می‌تواند میزان مقاومت سلول‌های کشت شده انسانی را اینطور بالا ببرد.»
خرس آبی یک جانور آبزی کوچک با هشت پا است. این گونه جانوری متعلق به شاخه‌ای از پوست‌اندازان است که کُندرو-تباران نامیده می‌شوند. کندروتباران بسیار کوچک هستند (بزرگترین آنها تنها ۱و نیم میلی‌متر طول دارد).
خرس آبی سال‌هاست که توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. بدن این موجودات قادر به تحمل وضعیتی است که هیچ موجود زنده شناخته شده دیگری در آن قادر به ادامه حیات نیست.
این موجودات در دمای صفر مطلق (منفی ۲۷۳ درجه سانتیگراد) و دمای جوش آب (نود و پنج درجه سانتیگراد) زنده می‌مانند. همچنین بدن بسیار کوچک این جانوران قادر به تحمل فشار بسیار زیاد کف اقیانوس‌هاست.
در سال ۲۰۰۷، هزاران خرس آبی همراه با یک سفینه فضایی به فضای خارج از جو کره زمین فرستاده شدند. در فضای خارج از اتمسفر، نه تنها هوایی برای تنفس وجود ندارد، بلکه پرتوهای مرگ‌آوری هم از تمام جهات در حرکت هستند. بسیاری از این حیوانات زنده به زمین بازگشتند و حتی برخی از گونه‌های ماده آن بعدها بچه‌هایی سالم هم داشتند. در یک پژوهش دیگر مشخص شد که این جانواران می‌توانند سال‌ها بدون آب و غذا زنده بمانند.
دانشمندان هنوز نمی‌دانند که این جانور- که اندازه یک دانه گندم است- چطور می‌تواند در این شرایط زنده بماند.
اغلب محققان می‌گویند که دیانای این جانوران قابلیت احیا و دوباره‌سازی خود را دارد، به‌ویژه وقتی از یک شرایط خشکی یا مضیقه شدید به حالت عادی باز می‌گردند.
اما در این یافته تازه، تیم تحقیقاتی ژاپنی متوجه شد که پروتئنین Dsup که تنها در این موجود یافت می‌شود، قابلیت «سپر شدن» برای حفاظت از دیانای انسان را هم دارد. دانشمندان امیدوارند که این کشف تازه، منجر به یافتن روش‌هایی برای محافظت انسان در برابر پرتوهای مضر شود.
نتایج این یافته تازه در مجله علمی Nature Communication منتشر شده است.
