هاشم تاجی، نخست وزير کوزوو، روز جمعه در کنفرانس خبری خود در پريستينا، مرکزاين استان، تاريخ استقلال کوزوو را اعلام نکرد.
پيشتر گزارش شده بود که روز جمعه، کوزوو تاريخ استقلال خود را اعلام خواهد کرد، اما هاشم تاجی در کنفرانس خبری خود در اين باره سخن نگفت و تنها اظهار داشت که کوزوو دستور کار خود را دارد.
پيش بينی می شود رهبران کوسوو روز يکشنبه آينده استقلال اين استان را اعلام کنند.
از سوی ديگر، بوريس تاجيچ ، رييس جمهوری صربستان روز جمعه ضمن ادای سوگند در پارلمان اين کشورگفت تمام توان خود را برای حفظ استان کوزوو در چارچوب صربستان به کار خواهد برد.
در همين حال، قرار است وزيران امور خارجه اتحاديه اروپا روز دوشنبه گردهم آيند تا در باره استقلال کوزوو به رايزنی بپردازند.
از سوی ديگر سرگئی لاورف وزير خارجه روسيه امروز گفت : اعلام استقلال کوزوو بر سياست روسيه در باره مناطق جدايی طلب گرجستان تاثير نخواهد گذاشت.
خبر گزاری اينترفکس پيشتر به نقل ازآقای لاورف گزارش داده بود که روسيه در صورت استقلال کوزوو از جدايی طلبان گرجستان حمايت خواهد کرد، اما وزارت امور خارجه روسيه اين گزارش را نادرست خواند.
دولت صربستان روز پنجشنبه بار ديگر تاکيد کرده بود که اعلام استقلال کوزوو، را به رسميت نخواهد شناخت.
صربستان با هشدار نسبت به عواقب اعلام يکجانبه استقلال از سوی کوزوو، از شورای امنيت سازمان ملل متحد خواسته است که مانع از چنين اقدامی شوند.
آمريکا و اغلب کشورهای عضو اتحاديه اروپا از جمله سه قدرت بزرگ بريتانيا، فرانسه و آلمان از استقلال کوزوو حمايت می کنند و خواستار به رسميت شناخته شدن هر چه زودتر استقلال اين کشور هستند، اما اقليتی همچون قبرس و رومانی با استقلال کوزوو مخالفند.
روسيه که متحد ديرين صربستان است مخالف استقلال کوزوو است و ولاديمير پوتين، ريييس جمهوری روسيه روز پنج شنبه گفت که اگر کشورهای غربی کوزو را به رسميت بشناسند، او می داند که چگونه جواب آنها را بدهد، اما وی از جزييات اين «چگونگی» سخنی به ميان نياورد.
اغلب ساکنان کوزوو از نژاد آلبانيايی هستند و ۲۰۰۰ پليس و قاضی بين المللی ماموريت يافته اند تا سيستم قانونی چند نژادی را برای اين کشور طرح ريزی کنند.
صربی ها از کوزوو به عنوان قلب مذهبی کشور و هويت ملی خود ياد می کنند و با جداشدن آن مخالفند.
منطقه کوزوو، که نزديک به يک ميليون و هشتصد هزار مسلمان آلبانيايی تبار در آن زندگی می کنند، از زمان خاتمه يافتن مداخله نظامی ناتو در سال ۱۹۹۹ در اين منطقه، توسط سازمان ملل متحد اداره شده است.
کوزوو تا سال ۱۹۹۹ يکی از ايالت های صربستان محسوب می شد. پس از بحران بالکان و تجزيه يوگسلاوی به چند کشور مجزا، اداره کوزوو تحت نظارت سازمان ملل متحد درآمد.
با اينکه در هشت سال گذشته در کوزوو انتخابات برگزار و پارلمان انتقالی تشکيل شده است، اما از دو سال پيش سازمان ملل کوشيده تا وضع حقوقی اين منطقه را روشن سازد.
ابتدا گروه سه جانبه ای، متشکل از آمريکا، اتحاديه اروپا و روسيه، به مذاکره با مقام های صربستان و نمايندگان اکثريت آلبانيايی تبارهای کوزوو پرداخت که پس از گذشت چهار ماه، اين گفت وگوها بدون دستيابی به نتيجه ای، به شکست انجاميد.
به گفته سفير بلژيک در سازمان ملل متحد با توجه به مواضع طرفين، ادامه مذاکرات در اين باره بی معنی است.
در همين حال رهبران کوزوو گفتند بعد از ۱۸ ماه گفت وگوی بی حاصل با صربستان، به صورت يکجانبه و با هماهنگی با «واشينگتن» و «بيشتر کشورهای عضو اتحاديه اروپا» اعلام استقلال خواهند کرد.
همه اين بحران ها در حالی است که رييس جمهوری صربستان به تازگی در انتخابات پيروز شده و روز جمعه در مجلس اين کشور سوگند ياد کرد.
روز سوم فوريه، بوريس تاديچ بارديگر به رياست جمهوری صربستان برگزيده شد.
آرای انتخابات صربستان، نشان داد که بوريس تاديچ، رييس جمهوری طرفدار غرب صربستان، روز يکشنبه با پيروزی بر توميسلاو نيکوليچ کانديدای ملی گرا، بار ديگر توانست در اين سمت باقی بماند.
نيکوليچ خواهان روابط نزديک تر با روسيه بود حال آن که، تاديچ، از نزديکی بيشتر با غرب حمايت می کند، اما هر دو مخالف استقلال کوزوو هستند.
