در يک قسمت از اين مجموعه مستند تلويزيونی که همين هفته از شبکه دولتی «کانال يک» روسيه پخش شد و در نقطه مرکزی آن، فردی ناشناس و به گونه ای سايه وار نشان داده می‌شود که ادعای برنامه آن است که او «ياشار» نام دارد؛ کسی که نام واقعی او «ابوبکر» است و در ترکيه به دنيا آمده است.
برابر آنچه فيلم نشان می دهد، ياشار در سال ۱۹۶۰ مدتی در «راديو اروپای آزاد»، مرکز «مونيخ» به‌عنوان گوينده کار می کرده است؛ ادعايی که از سوی منابع مستقل تاکنون تاييد نشده است.
سپس فيلم به ما می‌گويد که «ياشار» از سال ۱۹۹۰ با حکومت ترکيه رابطه برقرار کرده است تا مجری طرح توطئه غربی‌ها باشد برای تحريک و ايجاد نا آرامی در منطقه قفقاز شمالی که نقطه شروع آن، چچن بوده است.
در اين مستند تلويزيونی که با نام «نقشه قفقاز» پخش می‌شود، ياشار همچنين ادعا می‌کند که از راه فرودگاه «گروزنی»، پایتخت چچن، و با کمک قاچاقچيان اسلحه، يک حلقه انگشتر الماس را همراه با دلارهای تقلبی خارج کرده و با کمک آمريکايی‌ها، انگشتر و دلارها را در بازار آب کرده است.
اما از سوی ديگر، «مدحت اونلو» يکی از جدايی خواهان چچنی که در ترکيه به سر می برد، به سرويس قفقاز شمالی راديو اروپای آزاد/ رادیو آزادی گفت که در دوران اوليه مبارزات، ياشار به‌عنوان يک پشتيبان فعال و يک قاچاقچی مستقل شناخته می شد، اما او بعدها به دولت روسيه نزديک شد و رابطه ای بسيار دوستانه و نزديک با روس ها برقرار کرد؛ همچنان که اين فيلم مستند هم خود گويای اين رابطه است.
برابر آنچه فيلم «نقشه قفقاز» نشان می دهد، داستان دخالت خارجی‌ها برای ايجاد نا آرامی در چچن، نخست به دست فرانسوی ها کليد خورد، سپس آلمان با انتشار پول چچنی به اين دخالت ادامه داد و البته آمريکايی‌ها، اين نمايش را کامل کردند.
«سيد حسن ابومسلم اف»، معاون پيشين رييس جمهوری چچن در سال ۱۹۹۰ که اينک در آلمان زندگی می‌کند، می‌گويد:«مسکو همواره تلاش می کند تا ادعا کند که دخالت خارجی، ريشه همه مشکلات روسيه در منطقه قفقاز است.»
وی اظهار عقیده می کند:«روس ها همواره ادعا کرده اند که تحريک نيروهای خارجی، مردم چچن را برانگيخته است؛ در درجه اول ترکيه، سپس انگليس و حالا هم آمريکا. اما من دوست ندارم درباره اين ادعاهای چرند و احمقانه چيزی بگويم؛ اين حرف و حديث ها چندان جدی نيست.»
مجموعه مستند تلويزيونی «نقشه قفقاز» در حالی از شبکه دولتی «کانال يک» روسيه پخش می شود که در همين روزها، مسکو بر پشتيبانی خود از جدايی طلبان آبخازيا و اوستيای جنوبی که خود را مستقل از گرجستان می‌خوانند، افزوده است و حتی دخالت روسيه در اين منطقه تا آنجا پيش رفته است که روز دوشنبه، دوم ارديبهشت، روسيه يک فروند هواپيمای بدون سرنشين گرجستان را بر فراز آبخازيا سرنگون کرد.
با اين که کرملين در فرونشاندن نا آرامی‌های چچن موفق عمل کرده است، اما ادعای وجود يک طرح غربی برای منطقه قفقاز شمالی، هنوز از سوی مسکو تکرار می‌شود.
برخی تحليلگران، تلقين «بيگانه ترسی» به جامعه روسيه را زمينه ای می‌دانند که کرملين به آن نياز دارد تا بتواند مخالفان سياسی و گروه‌های اجتماعی دموکراسی خواه را با همين حربه، متهم و به آسانی آنان را سرکوب کند.
