سیلویو برلوسکونی، نخست‌وزیر ایتالیا شامگاه شنبه سرانجام از مقام خود کناره‌گیری کرد.
کاخ ریاست جمهوری ایتالیا تایید کرده است که سیلویو برلوسکونی استعفا کرده است.
با اعلام استعفای برلوسکونی مخالفان وی در رم به جشن و پایکوبی پرداختند.
برلوسکونی روز سه‌شنبه نتوانست رای اکثریت پارلمان این کشور را به دست آورد.
برلوسکونی پیش از این گفته بود که اگر پارلمان طرح ریاضت اقتصادی را از تصویب بگذراند، از مقام خود کناره‌گیری خواهد کرد؛ طرحی که کشورهای اتحادیه اروپا آن را برای برون‌رفت این کشور از بحران اقتصادی و بدهی شدید، ضروری دانسته‌اند؛ بدهی ایتالیا بالغ بر یک تریلیون و نهصد میلیارد یورو است؛ عاقبت نه رسوایی های بسیار، بلکه اقتصاد، برلوسکونی را از صحنه بیرون کرد.
با کناره‌گیری برلوسکونی، انتظار می‌رود ماریو مونتی، کمیسر پیشین اتحادیه اروپا، برای تشکیل کابینه تازه با گروه‌های سیاسی این کشور وارد مذاکره شود.
نمایندگان مجلس سفلی، روز شنبه با ۳۸۰ رای موافق در برابر ۲۶ رای مخالف، به اصلاحات اقتصادی در این کشور رای دادند؛ نمایندگان ایتالیایی از جمله تصویب کردند که از سال ۲۰۲۶ سن بازنشستگی در این کشور افزایش پیدا کند.
سنای ایتالیا یک روز پیش از این اصلاحات را به تصویب رسانده بود.
شنبه بعد از ظهر جئورجیو ناپولیتانو، رئیس جمهور ایتالیا، اصلاحاتِ مصوب دو مجلس این کشور را به امضا رساند و بدین‌تریب پیش‌شرط کناره‌گیری برلوسکونی متحقق شد؛ برلوسکونی شامگاه شنبه آخرین جلسه کابینه خود را برگزار کرد.
سیلویو برلوسکونی میلیاردر ۷۵ ساله برای نخستین بار در سال ۱۹۹۴ در ایتالیا به قدرت رسید؛ دولت هایی که وی تشکیل داد با ثبات ترین دولت های ایتالیا پس از جنگ جهانی دوم بوده اند.
سیلویو برلوسکونی نخستین بار در مارس ۱۹۹۴ با شعار «ایتالیا به پیش بتاز» عهده‌دار سمت نخست‌وزیری ایتالیا شد، اما در نهایت با بالاگرفتن اختلافات میان وی و اومبرتو بوسی، رهبر حزب لیگ شمالی ایتالیا، در ژانویه ۱۹۹۵ مجبور به استعفا شد.
برلوسکونی سپس در سال ۲۰۰۱ سمت پنج‌ساله نخست‌وزیری را برای بار دوم بر عهده گرفت و پس از آن در سال ۲۰۰۸ و پس از استعفای رومانو پرودی، نخست‌وزیر وقت ایتالیا، به دلیل رکود اقتصادی و بحران تراکم زباله در شهر ناپل ایتالیا، برای بار سوم به مقام نخست‌وزیری رسید.
کاخ ریاست جمهوری ایتالیا تایید کرده است که سیلویو برلوسکونی استعفا کرده است.
با اعلام استعفای برلوسکونی مخالفان وی در رم به جشن و پایکوبی پرداختند.
برلوسکونی روز سه‌شنبه نتوانست رای اکثریت پارلمان این کشور را به دست آورد.
برلوسکونی پیش از این گفته بود که اگر پارلمان طرح ریاضت اقتصادی را از تصویب بگذراند، از مقام خود کناره‌گیری خواهد کرد؛ طرحی که کشورهای اتحادیه اروپا آن را برای برون‌رفت این کشور از بحران اقتصادی و بدهی شدید، ضروری دانسته‌اند؛ بدهی ایتالیا بالغ بر یک تریلیون و نهصد میلیارد یورو است؛ عاقبت نه رسوایی های بسیار، بلکه اقتصاد، برلوسکونی را از صحنه بیرون کرد.
با کناره‌گیری برلوسکونی، انتظار می‌رود ماریو مونتی، کمیسر پیشین اتحادیه اروپا، برای تشکیل کابینه تازه با گروه‌های سیاسی این کشور وارد مذاکره شود.
نمایندگان مجلس سفلی، روز شنبه با ۳۸۰ رای موافق در برابر ۲۶ رای مخالف، به اصلاحات اقتصادی در این کشور رای دادند؛ نمایندگان ایتالیایی از جمله تصویب کردند که از سال ۲۰۲۶ سن بازنشستگی در این کشور افزایش پیدا کند.
سنای ایتالیا یک روز پیش از این اصلاحات را به تصویب رسانده بود.
شنبه بعد از ظهر جئورجیو ناپولیتانو، رئیس جمهور ایتالیا، اصلاحاتِ مصوب دو مجلس این کشور را به امضا رساند و بدین‌تریب پیش‌شرط کناره‌گیری برلوسکونی متحقق شد؛ برلوسکونی شامگاه شنبه آخرین جلسه کابینه خود را برگزار کرد.
سیلویو برلوسکونی میلیاردر ۷۵ ساله برای نخستین بار در سال ۱۹۹۴ در ایتالیا به قدرت رسید؛ دولت هایی که وی تشکیل داد با ثبات ترین دولت های ایتالیا پس از جنگ جهانی دوم بوده اند.
سیلویو برلوسکونی نخستین بار در مارس ۱۹۹۴ با شعار «ایتالیا به پیش بتاز» عهده‌دار سمت نخست‌وزیری ایتالیا شد، اما در نهایت با بالاگرفتن اختلافات میان وی و اومبرتو بوسی، رهبر حزب لیگ شمالی ایتالیا، در ژانویه ۱۹۹۵ مجبور به استعفا شد.
برلوسکونی سپس در سال ۲۰۰۱ سمت پنج‌ساله نخست‌وزیری را برای بار دوم بر عهده گرفت و پس از آن در سال ۲۰۰۸ و پس از استعفای رومانو پرودی، نخست‌وزیر وقت ایتالیا، به دلیل رکود اقتصادی و بحران تراکم زباله در شهر ناپل ایتالیا، برای بار سوم به مقام نخست‌وزیری رسید.
