چارلز تیلور، رئیس جمهوری پیشین لیبریا، توسط دیوان بین‌المللی کیفری، به اتهام ارتکاب جرائمی چون قتل، تجاوز، استفاده از سربازان نوجوان، برده گیری و چندین اتهام دیگر در جریان جنگ داخلی در سیرالئون گناهکار شناخته شد.
از سال ۱۹۴۶، پایان جنگ جهانی دوم، تیلور، اولین رهبر پیشین در دنیاست که دیوان بین‌المللی کیفری گناهکار شناخت. رخدادی که با استقبال سازمان ملل متحد و آمریکا روبرو شده است.
چارلز تیلور، ۶۴ ساله، را بسیاری مهم‌ترین و قدرتمند‌ترین فردی می‌دانند که در جنگ داخلی در لیبریا و در همسایه شمالی آن سیرالئون، بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۲۰۰۳ میلادی نقش ایفا کرد.
درگیری‌های خونینی که بیش از ۴۰۰ هزار کشته برجای گذاشت. تیلور در سال ۱۹۸۹ (بیش از دو دهه پیش) یک شورش مسلحانه در لیبریا را رهبری کرد که به جنگ داخلی در آن کشور انجامید.
در این جنگ دستکم هفت گروه رقیب با هم به نبرد پرداختند. اما نبرد تنها به لیبریا ختم نشد و یکی از خشن‌ترین گروه‌های درگیر، جبهه متحد انقلابیون، با گذشتن از مرز شمالی، وارد سیرالئون شدند و خشونت‌ها به این کشور نیز کشیده شد. جنگ داخلی در سیرالئون حدود یک دهه به به طول انجامید و حدود ۱۲۰ هزار کشته بر جا گذاشت. و کشته‌شدگان این جنگ‌ها، تنها خسارت دیدگان نبودند. ده‌ها هزار نفر، نیز مورد تجاوز، قطع عضو و ربوده شدن فرزندانشان واقع شدند.
بنا بر گزارش‌ها، به کودکان حتی زیر ۱۰ سال، اسلحه داده شد و مشغول نبرد شدند. و اینگونه با چنین پیشینه‌ای، چارلز تیلور در سال ۱۹۹۷ به ریاست جمهوری لیبریا می‌رسد و در این کشور صلح برقرار می‌شود.
اما تنها دو سال بعد، درگیری میان نیروهای دولتی و نیروهای شمال آن کشور آغاز می‌شود. با آغاز قرن بیست و یک، در سال ۲۰۰۱، سازمان ملل متحد، تیلور را به دامن زدن به جنگ داخلی در سیرالئون متهم کرد.
این سازمان همچنین از سود فراوانی سخن گفت، که تیلور از تجارت الماس و اسلحه در این منطقه جنگی نصیب خود کرده است و در پی آن تحریم‌هایی متوجه حکومت تیلور شد. دو سال بعد یک دادگاه که از سوی سازمان ملل در سیرالئون، برگزار شد، تیلور را به جنایات جنگی متهم کرد. و رهبر لیبریا که در این زمان، با فشار شورشی‌ها از یک سو و جامعه بین‌المللی از سوی دیگر روبرو بود، قدرت را به معاونش واگذار کرد و به تبعید در نیجریه تن داد.
سه سالی از این تبعید گذشت تا در سال ۲۰۰۶ میلادی (۶ سال پیش) چارلز تیلور در نیجریه بازداشت شد، ابتدا به لیبریا و سپس به سیرالئون منتقل شد. جایی که در دادگاه ویژه سازمان ملل متحد، زندانی شد و سپس چند ماه بعد به هلند منتقل شد تا مراحل بررسی پرونده‌اش در دیوان کیفری بین المللی آغاز شود.
دادگاهی که از سال ۲۰۰۷ میلادی آغاز شد، و تا سال ۲۰۱۱ ادامه داشت. دیوان بین‌المللی کیفری که تاکنون نتوانسته بود رهبر پیشینی را محکوم کند، چرا که یا پیش از بررسی پرونده از دنیا رفتند، مثل آدولف هیتلر، صدام حسین یا معمر قذافی، یا پیش از پایان بررسی در زندان جان باختند مثل اسلوبودان میلوشویچ، اینبار و برای اولین از زمان جنگ جهانی دوم، موفق شد، پرونده‌ای را به سرانجام برساند و چارلز تیلور را به دلیل دست داشتن و حمایت از جنگ داخلی در سیرالئون گناهکار بشناسد.
این موفقیت این نهاد بین‌المللی، با استقبال بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد و مقامهای آمریکایی روبرو شد. ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد هم اینباره گفت، که این حکم پیامی آشکار به رهبرانی می‌دهد که در جنایاتی مشابه علیه بشریت دست دارند.
چارلز تیلور، رهبر پیشین لیبریا، که تمام اتهامات علیه خود را رد کرد و یکبار خود را با عیسی مسیح مقایسه کرده و گفته بود که او نیز به کشتن مردم متهم شده بود.
از سال ۱۹۴۶، پایان جنگ جهانی دوم، تیلور، اولین رهبر پیشین در دنیاست که دیوان بین‌المللی کیفری گناهکار شناخت. رخدادی که با استقبال سازمان ملل متحد و آمریکا روبرو شده است.
چارلز تیلور، ۶۴ ساله، را بسیاری مهم‌ترین و قدرتمند‌ترین فردی می‌دانند که در جنگ داخلی در لیبریا و در همسایه شمالی آن سیرالئون، بین سال‌های ۱۹۸۹ و ۲۰۰۳ میلادی نقش ایفا کرد.
درگیری‌های خونینی که بیش از ۴۰۰ هزار کشته برجای گذاشت. تیلور در سال ۱۹۸۹ (بیش از دو دهه پیش) یک شورش مسلحانه در لیبریا را رهبری کرد که به جنگ داخلی در آن کشور انجامید.
در این جنگ دستکم هفت گروه رقیب با هم به نبرد پرداختند. اما نبرد تنها به لیبریا ختم نشد و یکی از خشن‌ترین گروه‌های درگیر، جبهه متحد انقلابیون، با گذشتن از مرز شمالی، وارد سیرالئون شدند و خشونت‌ها به این کشور نیز کشیده شد. جنگ داخلی در سیرالئون حدود یک دهه به به طول انجامید و حدود ۱۲۰ هزار کشته بر جا گذاشت. و کشته‌شدگان این جنگ‌ها، تنها خسارت دیدگان نبودند. ده‌ها هزار نفر، نیز مورد تجاوز، قطع عضو و ربوده شدن فرزندانشان واقع شدند.
بنا بر گزارش‌ها، به کودکان حتی زیر ۱۰ سال، اسلحه داده شد و مشغول نبرد شدند. و اینگونه با چنین پیشینه‌ای، چارلز تیلور در سال ۱۹۹۷ به ریاست جمهوری لیبریا می‌رسد و در این کشور صلح برقرار می‌شود.
اما تنها دو سال بعد، درگیری میان نیروهای دولتی و نیروهای شمال آن کشور آغاز می‌شود. با آغاز قرن بیست و یک، در سال ۲۰۰۱، سازمان ملل متحد، تیلور را به دامن زدن به جنگ داخلی در سیرالئون متهم کرد.
این سازمان همچنین از سود فراوانی سخن گفت، که تیلور از تجارت الماس و اسلحه در این منطقه جنگی نصیب خود کرده است و در پی آن تحریم‌هایی متوجه حکومت تیلور شد. دو سال بعد یک دادگاه که از سوی سازمان ملل در سیرالئون، برگزار شد، تیلور را به جنایات جنگی متهم کرد. و رهبر لیبریا که در این زمان، با فشار شورشی‌ها از یک سو و جامعه بین‌المللی از سوی دیگر روبرو بود، قدرت را به معاونش واگذار کرد و به تبعید در نیجریه تن داد.
سه سالی از این تبعید گذشت تا در سال ۲۰۰۶ میلادی (۶ سال پیش) چارلز تیلور در نیجریه بازداشت شد، ابتدا به لیبریا و سپس به سیرالئون منتقل شد. جایی که در دادگاه ویژه سازمان ملل متحد، زندانی شد و سپس چند ماه بعد به هلند منتقل شد تا مراحل بررسی پرونده‌اش در دیوان کیفری بین المللی آغاز شود.
دادگاهی که از سال ۲۰۰۷ میلادی آغاز شد، و تا سال ۲۰۱۱ ادامه داشت. دیوان بین‌المللی کیفری که تاکنون نتوانسته بود رهبر پیشینی را محکوم کند، چرا که یا پیش از بررسی پرونده از دنیا رفتند، مثل آدولف هیتلر، صدام حسین یا معمر قذافی، یا پیش از پایان بررسی در زندان جان باختند مثل اسلوبودان میلوشویچ، اینبار و برای اولین از زمان جنگ جهانی دوم، موفق شد، پرونده‌ای را به سرانجام برساند و چارلز تیلور را به دلیل دست داشتن و حمایت از جنگ داخلی در سیرالئون گناهکار بشناسد.
این موفقیت این نهاد بین‌المللی، با استقبال بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد و مقامهای آمریکایی روبرو شد. ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد هم اینباره گفت، که این حکم پیامی آشکار به رهبرانی می‌دهد که در جنایاتی مشابه علیه بشریت دست دارند.
چارلز تیلور، رهبر پیشین لیبریا، که تمام اتهامات علیه خود را رد کرد و یکبار خود را با عیسی مسیح مقایسه کرده و گفته بود که او نیز به کشتن مردم متهم شده بود.
