محمود احمدینژاد هراز چند گاهی هشدار میدهد که سکوتش را میشکند. او در جدیدترین موضعگیری خود در دیدار با حامیان انتخاباتیاش میگوید که دولت در مقابل تمامی هجمهها علیه خود سکوت اختیار کرده است اما این سکوت بیپایان نیست.
چندی قبل محمود احمدینژاد در سفر به بیرجند نیز با دیگر به منتقدین خود هشدار داد و گفت: «هر روز به یک بهانه، هجوم به دولت، هجوم به کشور، فضاسازیهای کاذب، متهم کردن این و آن، سنگ اندازی پیش پای دولت و خادمان برای اینکه محقق نشود. به خدا اگر وقتش برسد با یک اشاره، این ملت، هر کس که بخواهد جلوی پیشرفت ملت بایستد، ملت ظرف دو ثانیه از پیش پای خودش آنها را برخواهد داشت.»
اما این حملههای محمود احمدینژاد خطاب به چه افراد یا گروههایی است؟
مهدی مهدوی آزاد، روزنامه نگار و تحلیلگر مسائل سیاسی ایران در این باره میگوید:
آن طور که سایت نسیم گزارش داده است محمود احمدینژاد در دیدار با حامیان انتخاباتیاش گفته است که تنها ده درصد از حرفهای خودش را گفته و ممکن است ۲۵ درصد حرفهای دیگرش را در آینده مطرح کند.
مهدی مهدوی آزاد، روزنامه نگار سیاسی، معتقد است اینکه آقای احمدینژاد میگوید به خاطر مصالحی نمیتواند بخش زیادی از حرفهایش را بگوید، تاکتیک سیاسی اوست. وی میگوید:
چند ماه پیش محمود احمدینژاد بر سر برکناری وزیر اطلاعات با علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ایران اختلاف پیدا کرد و همین مسئله موجب شد او یازده روز در سکوت کامل فرو برود. پس از آن در جمع چند خبرنگار حاضر شد و بار دیگر هشدار داد که اگر سکوتش را بشکند به کشور آسیب میرسد.
محمود احمدینژاد در این باره گفته بود: «مجموعه این حرکت یک کار سیاسی است. روشن است برای ما کاملا که حرکت سیاسی است برای فشار به دولت. موضع ما سکوت است اما بالاخره اگر بخواهند ادامه بدهند، به بهانههای گوناگون متهم بکنند همکاران من را در کابینه، خوب اینجا دیگر من وظیفه هم قانونی دارم و هم اخلاقی و هم وظیفه ملی که بایستم و دفاع کنم از همکاران خودم در کابینه. در واقع کابینه خط قرمزی است که اگر بخواهند به آنجا دست اندازی کنند من دیگر باید وظایف قانونی خودم را انجام بدهم. این حتما به کشور آسیب خواهد زد.»
در اواخر شهریور ماه روزنامه دولتی ایران با طرح ادعای وجود ۱۴۰ هزار سند در نزد رئیس دولت علیه ۳۱۴ نفر، هشدار داد که «صبر محمود احمدینژاد روزی به پایان خواهد رسید»
علی مطهری، نماینده تهران چند روز قبل در انتقاد با مخالفان طرح سئوال از محمود احمدینژاد در مجلس گفته بود نمیتوان گفت که فردی که تعدادی پرونده زیر بغل دارد و جسارت دارد، باید تا اتمام دورهاش صبر کنیم.
مهدی مهدوی آزاد این اظهارات را اینگونه تفسیر میکند:
محمد خوش چهره، نماینده سابق مجلس نیز چند روز قبل در مصاحبه با روزنامه ملت با اشاره به اینکه همکاران آقای احمدینژاد در دورهای که به دوره برزخ معروف شده، به خروج پروندههای وِیژه از وزرات اطلاعات پرداختهاند، پیش بینی کرد که نزدیکان دولت در آینده با استفاده از این پروندهها، به افشاگری علیه مقامهای حکومتی رقیب بپردازند.
چندی قبل محمود احمدینژاد در سفر به بیرجند نیز با دیگر به منتقدین خود هشدار داد و گفت: «هر روز به یک بهانه، هجوم به دولت، هجوم به کشور، فضاسازیهای کاذب، متهم کردن این و آن، سنگ اندازی پیش پای دولت و خادمان برای اینکه محقق نشود. به خدا اگر وقتش برسد با یک اشاره، این ملت، هر کس که بخواهد جلوی پیشرفت ملت بایستد، ملت ظرف دو ثانیه از پیش پای خودش آنها را برخواهد داشت.»
اما این حملههای محمود احمدینژاد خطاب به چه افراد یا گروههایی است؟
مهدی مهدوی آزاد، روزنامه نگار و تحلیلگر مسائل سیاسی ایران در این باره میگوید:
«خطاب اصلی آقای احمدینژاد به سه جریان اصولگراست که جریان اول همان جبهه متحد اصولگرایان یا کلیت اصولگرایان است، جریان دوم جبهه پایداری یا همان جریان مرتبط با آیت الله مصباح یزدی و جریان سوم نیز نهایتا بخشی از سپاه و دستگاههای نظامی و امنیتی هستند. این سه جریان به رغم اختلافاتی که دارند، یک نقطه مشترک دارند و آن هم این است که میکوشند تا مجلس نهم و ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ را به دست بیاورند.»
آن طور که سایت نسیم گزارش داده است محمود احمدینژاد در دیدار با حامیان انتخاباتیاش گفته است که تنها ده درصد از حرفهای خودش را گفته و ممکن است ۲۵ درصد حرفهای دیگرش را در آینده مطرح کند.
مهدی مهدوی آزاد، روزنامه نگار سیاسی، معتقد است اینکه آقای احمدینژاد میگوید به خاطر مصالحی نمیتواند بخش زیادی از حرفهایش را بگوید، تاکتیک سیاسی اوست. وی میگوید:
«شش سال گذشته قاطعانه به ما اثبات میکند که آقای احمدینژاد و اطرافیانش به هیچ مصلحت و منفعتی، اعم از منافع ملی و حتی منافع نظام ولایت فقیه پایبند نیستند. اینکه آقای احمدینژاد میگوید که من ۷۰ درصد حرفهایم را نمیزنم، در حقیقت یک تاکتیک سیاسی هوشمندانه از سوی اوست. این در واقع پیامی است به آیتالله خامنهای مبنی بر اینکه "آیت الله خامنهای من قصد ندارم مثلا نقش آقا مجتبی، فرزند شما را و یا نقش اطرافیان و نزدیکان شما را در مسائل اقتصادی و فسادهای مالی فاش کنم."این در حقیقت یک تاکتیک سیاسی است برای اینکه راه چانهزنی با آیت الله خامنهای را باز بگذارد.»
چند ماه پیش محمود احمدینژاد بر سر برکناری وزیر اطلاعات با علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ایران اختلاف پیدا کرد و همین مسئله موجب شد او یازده روز در سکوت کامل فرو برود. پس از آن در جمع چند خبرنگار حاضر شد و بار دیگر هشدار داد که اگر سکوتش را بشکند به کشور آسیب میرسد.
محمود احمدینژاد در این باره گفته بود: «مجموعه این حرکت یک کار سیاسی است. روشن است برای ما کاملا که حرکت سیاسی است برای فشار به دولت. موضع ما سکوت است اما بالاخره اگر بخواهند ادامه بدهند، به بهانههای گوناگون متهم بکنند همکاران من را در کابینه، خوب اینجا دیگر من وظیفه هم قانونی دارم و هم اخلاقی و هم وظیفه ملی که بایستم و دفاع کنم از همکاران خودم در کابینه. در واقع کابینه خط قرمزی است که اگر بخواهند به آنجا دست اندازی کنند من دیگر باید وظایف قانونی خودم را انجام بدهم. این حتما به کشور آسیب خواهد زد.»
در اواخر شهریور ماه روزنامه دولتی ایران با طرح ادعای وجود ۱۴۰ هزار سند در نزد رئیس دولت علیه ۳۱۴ نفر، هشدار داد که «صبر محمود احمدینژاد روزی به پایان خواهد رسید»
علی مطهری، نماینده تهران چند روز قبل در انتقاد با مخالفان طرح سئوال از محمود احمدینژاد در مجلس گفته بود نمیتوان گفت که فردی که تعدادی پرونده زیر بغل دارد و جسارت دارد، باید تا اتمام دورهاش صبر کنیم.
مهدی مهدوی آزاد این اظهارات را اینگونه تفسیر میکند:
«این نکته دیگر هم متواتر است که آقای احمدینژاد در زمانی که بر وزارت اطلاعات تسلط داشت، بخش اعظمی از اسناد به کلی سری وزارت اطلاعات درباره مقامات جمهوری اسلامی و مشخصا فسادهای مالی آنها را که عمدتا هم از اصولگرایان بودند، از وزارت اطلاعات خارج کرد.در واقع آن پروندهها را به مثابه ابزاری برای چانهزنی با آیت الله خامنهای استفاده میکند. یک نمونه از این اسناد که در صحتش تردیدی وجود ندارد، مربوط به زمینهایی است که برادران لاریجانی، یعنی علی لاریجانی و جواد لاریجانی در دماوند و شهرکهای اطراف تهران به چنگ آوردهاند که مبلغش به میلیاردها تومان هم میرسد. بنابر این تردیدی وجود ندارد که نیروهای فعلی حاکمیت و مشخصا اصولگرایان نزدیک به سپاه از برادران لاریجانی گرفته تا غیره، از اینکه آقای احمدینژاد بخواهد با ژست عدالت خواهانه و مبارزه با فساد به افشاگری بپردازد و دستهای نامرئی پشت مبادلات اقتصادی و امنیتی در ایران را رو کند، هراس دارند.»
محمد خوش چهره، نماینده سابق مجلس نیز چند روز قبل در مصاحبه با روزنامه ملت با اشاره به اینکه همکاران آقای احمدینژاد در دورهای که به دوره برزخ معروف شده، به خروج پروندههای وِیژه از وزرات اطلاعات پرداختهاند، پیش بینی کرد که نزدیکان دولت در آینده با استفاده از این پروندهها، به افشاگری علیه مقامهای حکومتی رقیب بپردازند.