شیرین عبادی، دارنده جایزه نوبل صلح، روز سه‌شنبه، ششم فروردین، در نامهای به احمد شهید، گزارش‌گر حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، خواستار توجه او به مسئله اعتصاب غذای دراویش گنابادی در زندان شد.
خانم عبادی در این نامه از کسری نوری و صالح‌الدین مرادی، دو تن از دراویش گنابادی، نام برده که در اعتراض به بازداشت وکلای خود از روز ۲۷ دی ۱۳۹۱ دست به اعتصاب غذا زده‌اند، و هشدار داده است که «هر لحظه بیم حادثه ناگواری برای آنها می‌رود».
شهریور سال ۱۳۹۰ رسانه‌های منتقد حکومت ایران از بازداشت چهار نفر از وکلای دراویش گنابادی به نامهای مصطفی دانشجو، فرشید یداللهی، امیر اسلامی و امید بهروزی به همراه سه درویش دیگر به نامهای افشین کرم‌پور، حمیدرضا مرادی سروستانی و رضا انتصاری خبر دادند در حالی که گفته می‌شد اتهامات آنان مواردی مانند «توهین به رهبری، تشویش اذهان عمومی و تبانی علیه امنیت ملی» بوده است.
این وکلا قرار بود در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی محاکمه شوند، اما آنها در اعتراض به نحوه بازداشت خود، شرایطی که در زندان داشته‌اند و آن چه «عدم صلاحیت» دادگاه انقلاب خواندند، از حضور در دادگاه خودداری کردند و متعاقب آن به سلول‌های انفرادی منتقل شدند.
این موضوع اعتصاب غذای کسری نوری و صالح‌الدین مرادی را در پی داشت که در زندان عادل‌آباد شیراز محبوس هستند.
خانم عبادی در نامه خود به احمد شهید می‌نویسد، از آنجا که مسئولان قضایی هنوز به اعتراض‌های این دراویش و وکلای آنان رسیدگی نکرده‌اند، آقای نوری و آقای مرادی از اول فروردین ۱۳۹۲ اعتصاب خشک را آغاز کرده‌اند و «هم‌اکنون در شرایط وخیمی به سر می‌برند».
این در حالی است که خانواده‌های کسری نوری و صالح‌الدین مرادی که روز یک‌شنبه، چهارم فروردین، با آنها ملاقات داشته‌اند از ضعف شدید این دو سخن گفته‌اند، طوری که «قادر به راه رفتن نبوده‌اند».
شیرین عبادی در این نامه از علیرضا روشن و مصطفی عبدی، دو درویش گنابادی دیگر نام می‌برد که در ادامه این ماجرا اول فروردین اعتصاب غذای خود را آغاز کردند.
اگرچه گزارش وب‌سایت خبری کلمه حکایت از آن دارد که آقای روشن و آقای عبدی از روز دوشنبه، پنجم فروردین، پس از ملاقات با مسئولین زندان اوین «به طور موقت اعتصاب غذاب خود را شکسته‌اند»، خانم عبادی هشدار می‌دهد که در صورت ادامه این وضعیت «احتمال می‌رود در روزهای آتی تعداد دیگری به اعتصاب‌کنندگان ملحق شوند».
این فعال حقوق بشر با اشاره به سابقه چندین قرنی دراویش گنابادی که مسلمان و شیعه‌مذهب هستند، نوشته است: «آنها پس از تأسیس جمهوری اسلامی، صرفاً به دلیل اعتقادات خود از سوی مأموران حکومتی تحت انواع فشارهای غیرقانونی از قبیل بازداشت، شکنجه، تحقیر، توهین و تهدید قرار دارند و چون ناامید از اجرای عدالت بوده و دادگاهی را برای دادخواهی نمی‌یابند به ناچار دست به اعتصاب غذا زده‌اند.»
او در نهایت با غیرمستقل نامیدن قوه قضاییه ایران از احمد شهید خواسته است این نامه را در پرونده دولت ایران ضبط کند و هنگام تهیه گزارش به آن توجه کند.
احمد شهید از ژوئن سال ۲۰۱۱ به عنوان گزارش‌گر ویژه سازمان ملل متحد در رابطه با وضعیت حقوق بشر در ایران انتخاب شده و چندی پیش در این سمت ابقا شد.
او در گزارش‌های خود تصویر نامطلوبی از شرایط حقوق بشر در ایران و به طور خاص حقوق اقلیت‌های مذهبی از جمله دراویش، ارائه داده که این امر اعتراض حکومت ایران را در پی داشته است.
خانم عبادی در این نامه از کسری نوری و صالح‌الدین مرادی، دو تن از دراویش گنابادی، نام برده که در اعتراض به بازداشت وکلای خود از روز ۲۷ دی ۱۳۹۱ دست به اعتصاب غذا زده‌اند، و هشدار داده است که «هر لحظه بیم حادثه ناگواری برای آنها می‌رود».
شهریور سال ۱۳۹۰ رسانه‌های منتقد حکومت ایران از بازداشت چهار نفر از وکلای دراویش گنابادی به نامهای مصطفی دانشجو، فرشید یداللهی، امیر اسلامی و امید بهروزی به همراه سه درویش دیگر به نامهای افشین کرم‌پور، حمیدرضا مرادی سروستانی و رضا انتصاری خبر دادند در حالی که گفته می‌شد اتهامات آنان مواردی مانند «توهین به رهبری، تشویش اذهان عمومی و تبانی علیه امنیت ملی» بوده است.
این وکلا قرار بود در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی محاکمه شوند، اما آنها در اعتراض به نحوه بازداشت خود، شرایطی که در زندان داشته‌اند و آن چه «عدم صلاحیت» دادگاه انقلاب خواندند، از حضور در دادگاه خودداری کردند و متعاقب آن به سلول‌های انفرادی منتقل شدند.
این موضوع اعتصاب غذای کسری نوری و صالح‌الدین مرادی را در پی داشت که در زندان عادل‌آباد شیراز محبوس هستند.
خانم عبادی در نامه خود به احمد شهید می‌نویسد، از آنجا که مسئولان قضایی هنوز به اعتراض‌های این دراویش و وکلای آنان رسیدگی نکرده‌اند، آقای نوری و آقای مرادی از اول فروردین ۱۳۹۲ اعتصاب خشک را آغاز کرده‌اند و «هم‌اکنون در شرایط وخیمی به سر می‌برند».
این در حالی است که خانواده‌های کسری نوری و صالح‌الدین مرادی که روز یک‌شنبه، چهارم فروردین، با آنها ملاقات داشته‌اند از ضعف شدید این دو سخن گفته‌اند، طوری که «قادر به راه رفتن نبوده‌اند».
شیرین عبادی در این نامه از علیرضا روشن و مصطفی عبدی، دو درویش گنابادی دیگر نام می‌برد که در ادامه این ماجرا اول فروردین اعتصاب غذای خود را آغاز کردند.
اگرچه گزارش وب‌سایت خبری کلمه حکایت از آن دارد که آقای روشن و آقای عبدی از روز دوشنبه، پنجم فروردین، پس از ملاقات با مسئولین زندان اوین «به طور موقت اعتصاب غذاب خود را شکسته‌اند»، خانم عبادی هشدار می‌دهد که در صورت ادامه این وضعیت «احتمال می‌رود در روزهای آتی تعداد دیگری به اعتصاب‌کنندگان ملحق شوند».
این فعال حقوق بشر با اشاره به سابقه چندین قرنی دراویش گنابادی که مسلمان و شیعه‌مذهب هستند، نوشته است: «آنها پس از تأسیس جمهوری اسلامی، صرفاً به دلیل اعتقادات خود از سوی مأموران حکومتی تحت انواع فشارهای غیرقانونی از قبیل بازداشت، شکنجه، تحقیر، توهین و تهدید قرار دارند و چون ناامید از اجرای عدالت بوده و دادگاهی را برای دادخواهی نمی‌یابند به ناچار دست به اعتصاب غذا زده‌اند.»
او در نهایت با غیرمستقل نامیدن قوه قضاییه ایران از احمد شهید خواسته است این نامه را در پرونده دولت ایران ضبط کند و هنگام تهیه گزارش به آن توجه کند.
احمد شهید از ژوئن سال ۲۰۱۱ به عنوان گزارش‌گر ویژه سازمان ملل متحد در رابطه با وضعیت حقوق بشر در ایران انتخاب شده و چندی پیش در این سمت ابقا شد.
او در گزارش‌های خود تصویر نامطلوبی از شرایط حقوق بشر در ایران و به طور خاص حقوق اقلیت‌های مذهبی از جمله دراویش، ارائه داده که این امر اعتراض حکومت ایران را در پی داشته است.
