۱۶۰ فعال سیاسی و اجتماعی در نامهای به حسن روحانی، رئیس جمهور منتخب ایران، از او خواستند در دولت خود تلاش کند تا به «تبعیض» علیه اقلیتهای مذهبی و منتقدان سیاسی در کشور، بهویژه تبعیض تحصیلی، پایان داده شود.
در نامه این فعالان که روز پنجشنبه، ۶ تیر، در وبسایت «ملی مذهبی» منتشر شد، خطاب به آقای روحانی آمده است: «آنچه بیش از هر چیز مایه خدشهدار شدن تصویر روحانی و معنوی دیانت نزد مردم است، برخوردهای سلیقهای و غیرمنصفانهای است که اقلیتهای مذهبی و شهروندان در سالهای اخیر متحمل شدهاند.»
امضاکنندگان این نامه سپس تلاش کردهاند مواردی از این رفتار «تبعیضآمیز» در کشور را مثال بیاورند که چنانچه ادعا شده است، «با روی کار آمدن دولت محمود احمدینژاد فزونی یافته است»، مانند ممانعت از ورود داوطلبان بهایی، دانشجویان ستارهدار و منتقدان سیاسی به مؤسسات آموزش عالی.
این نامه میگوید: «نخبگان جامعه بهایی پس از تحمل فشارهای مداوم از جانب وزارت علوم دست به تاسیس دانشگاهی مجازی به قصد ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر زدند. اما دستگاههای امنیتی اساتید این دانشگاه مجازی را بازداشت کردند که در نهایت احکام سنگین زندان برای ایشان صادر شد.»
اشاره امضاکنندگان این نامه به بازداشت جمعی شهروندان بهایی ایران در بهار سال ۱۳۹۰ است که چنانچه جامعه بینالمللی بهاییان اعلام کرد در رابطه با دانشگاه غیرحضوری بهاییان بود.
این رخداد در نهایت به احکام زندان چهار و پنج ساله برای ۷ تن از مدرسان این دانشگاه انجامید که اکنون ۱۶۰ فعال سیاسی و اجتماعی از آن یاد میکنند.
در ادامه نامه این فعالان همچنین به برخورد حکومت ایران با اهل حق و درویشان پرداخته شده است.
این نامه میگوید که اگر اهل حق هنگام ثبتنام در دانشگاه در ستون مذهب چیزی جز «تشیع» بنویسند اجازه ادامه تحصیل نخواهند داشت.
امضاکنندگان این نامه در نهایت با اشاره به وعدههای انتخاباتی آقای روحانی برای پاسداری از حقوق شهروندی ایرانیان اظهار امیدواری کردهاند که دولت حسن روحانی در جهت رفع این تبعیضها گام بردارد.
پیش از این گروههای مختلفی از روزنامهنگاران، فعالان سیاسی و نهادهای بینالمللی، مانند گزارشگران بدون مرز، در نامههایی به آقای روحانی خواستار باز شدن فضای سیاسی و اجتماعی ایران، آزادی زندانیان سیاسی و فراهم آوردن زمینه گردش اطلاعات و طرح آزادانه دیدگاههای مخالفان شدهاند.
در نامه این فعالان که روز پنجشنبه، ۶ تیر، در وبسایت «ملی مذهبی» منتشر شد، خطاب به آقای روحانی آمده است: «آنچه بیش از هر چیز مایه خدشهدار شدن تصویر روحانی و معنوی دیانت نزد مردم است، برخوردهای سلیقهای و غیرمنصفانهای است که اقلیتهای مذهبی و شهروندان در سالهای اخیر متحمل شدهاند.»
امضاکنندگان این نامه سپس تلاش کردهاند مواردی از این رفتار «تبعیضآمیز» در کشور را مثال بیاورند که چنانچه ادعا شده است، «با روی کار آمدن دولت محمود احمدینژاد فزونی یافته است»، مانند ممانعت از ورود داوطلبان بهایی، دانشجویان ستارهدار و منتقدان سیاسی به مؤسسات آموزش عالی.
این نامه میگوید: «نخبگان جامعه بهایی پس از تحمل فشارهای مداوم از جانب وزارت علوم دست به تاسیس دانشگاهی مجازی به قصد ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر زدند. اما دستگاههای امنیتی اساتید این دانشگاه مجازی را بازداشت کردند که در نهایت احکام سنگین زندان برای ایشان صادر شد.»
اشاره امضاکنندگان این نامه به بازداشت جمعی شهروندان بهایی ایران در بهار سال ۱۳۹۰ است که چنانچه جامعه بینالمللی بهاییان اعلام کرد در رابطه با دانشگاه غیرحضوری بهاییان بود.
این رخداد در نهایت به احکام زندان چهار و پنج ساله برای ۷ تن از مدرسان این دانشگاه انجامید که اکنون ۱۶۰ فعال سیاسی و اجتماعی از آن یاد میکنند.
در ادامه نامه این فعالان همچنین به برخورد حکومت ایران با اهل حق و درویشان پرداخته شده است.
این نامه میگوید که اگر اهل حق هنگام ثبتنام در دانشگاه در ستون مذهب چیزی جز «تشیع» بنویسند اجازه ادامه تحصیل نخواهند داشت.
امضاکنندگان این نامه در نهایت با اشاره به وعدههای انتخاباتی آقای روحانی برای پاسداری از حقوق شهروندی ایرانیان اظهار امیدواری کردهاند که دولت حسن روحانی در جهت رفع این تبعیضها گام بردارد.
پیش از این گروههای مختلفی از روزنامهنگاران، فعالان سیاسی و نهادهای بینالمللی، مانند گزارشگران بدون مرز، در نامههایی به آقای روحانی خواستار باز شدن فضای سیاسی و اجتماعی ایران، آزادی زندانیان سیاسی و فراهم آوردن زمینه گردش اطلاعات و طرح آزادانه دیدگاههای مخالفان شدهاند.