روزنامه شرق، چاپ تهران در شماره روز پنجشنبه، ۹ خرداد از طرح چهار مرحلهای اصلاحطلبان برای معرفی نامزد واحد در یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران خبر داده است.
این گزارش میگوید طرح یادشده را مشاوران اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی، روسای پیشین دولت ایران، پیشنهاد دادهاند و بر اساس آن قرار است اصلاحطلبان یک نفر از میان حسن روحانی و محمدرضا عارف را به عنوان نامزد نهایی و مورد اجماع خود معرفی میکنند.
شرق مینویسد که در مرحله نخست این طرح جلسه مشترکی میان حسن روحانی و محمدرضا عارف و با حضور محمد خاتمی و اکبر هاشمی رفسنجانی برگزار میشود و مرحله دوم نیز اعلام حمایت رسمی هاشمی و خاتمی از نامزد مورد اجماع خواهد بود.
بر اساس این طرح، نامزد دوم به عنوان معاون اول نامزد مورد اجماع معرفی میشود که این مرحله سوم است و در محله چهارم و آخر نیز ستادهای انتخاباتی هر دو نامزد فعال خواهند شد.
در همین رابطه محمدجواد حقشناس، عضو حزب اعتمادملی به روزنامه شرق گفته است که وجود پایگاه اجتماعی اصلاحطلبان باعث شده است آنها پس از عدم احراز صلاحیت اکبر هاشمی رفسنجانی در انتخابات ریاست جمهوری به صرافت اجماع حول نامزدی بیفتند که مورد حمایت آقای هاشمی و آقای خاتمی باشد.
به گفته او، «بررسیها نشان میدهد حسن روحانی رأی بالاتری نسبت به محمدرضا عارف دارد و احتمال اجماع در مورد او بیشتر است. بنابراین سمت معاون اولی به محمدرضا عارف خواهد رسید».
این سخنان در حالی مطرح میشود که محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهور پیشین ایران، در برنامه تبلیغاتی خود که چهارشنبه شب، هشتم خرداد از تلویزیون دولتی ایران پخش شد، بهصراحت موضوع کنارهگیری به نفع نامزدی دیگر را رد کرد و گفت که تا آخر انتخابات میماند.
حسن رسولی، سخنگوی ستاد انتخاباتی محمدرضا عارف نیز در همان روز نسبت به موضوع اجماع داظهار بیاطلاعی کرد، و گفت: «در اجماع، اصل اعتنا به تفکر اصلاحطلبانه است. روحانی تا زمانی که به عنوان نامزد فراجناحی مطرح است، شبیه آقای غرضی [دیگر نامزد انتخابات] است. تاکنون هیچ بحثی بین ستاد عارف و روحانی برای اجماع نبوده است.»
حسن روحانی خود را چهرهای «میانهرو» و «معتدل» معرفی میکند که در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری دولتی فراجناحی تشکیل خواهد داد، اما محمدرضا عارف خود را اصلاحطلب مینامد.
با این حال حمیدرضا جلاییپور از چهرههای اصلاحطلب به روزنامه شرق میگوید: «با اینکه آقای روحانی اعلام کرده یک اصولگرای میانهرو است و به نظر میرسد در سیاست داخلی تفاوتهایی با اصلاحطلبان داشته باشد، اما سیاست خارجی، سیاست اقتصادی و اعتدال او بسیار به مواضع اصلاحطلبان نزدیک است.»
آقای جلاییپور در نهایت نسبت به مقوله اجماع حول یکی از این دو نامزد انتخاباتی اظهار امیدواری کرده است.
در همین حال روزنامه اعتماد نیز به نقل از احمد حکیمیپور، نماینده سابق مجلس شورای، گزارشها درباره طرح اجماع اصلاحطلبان در مورد یک نامزد واحد را تایید کرده است.
آقای حکیمیپور که اکنون عضو شورای مشورتی اصلاحطلبان است به این روزنامه گفته، اصلاحطلبان دو گروه شدهاند که گروه اول با توجه ردصلاحیت اکبر هاشمی رفسنجانی میگویند نباید از نامزد خاصی حمایت کند، اما گروه دوم درصدد حمایت جمعی از یک نامزد واحد هستند.
وی میافزاید، گروه دوم معتقد است خالی کردن صحنه بهویژه در شرایط فعلی کشور کار درستی نیست و برای عبور از این شرایط باید از یک نامزد حمایت کرد.
آقای حکیمیپور در نهایت گفته است که رسیدن به وحدت کامل در این میان زمان میبرد و باید دید جامعه به سمت کدام یک از این دو نامزد گرایش بیشتری دارد، روحانی یا عارف.
یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران روز ۲۴ خرداد برگزار میشود و در حال حاضر ۸ چهره با هم به رقابت میپردازند که اکثریت آنها با محافظهکاران است.
این گزارش میگوید طرح یادشده را مشاوران اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی، روسای پیشین دولت ایران، پیشنهاد دادهاند و بر اساس آن قرار است اصلاحطلبان یک نفر از میان حسن روحانی و محمدرضا عارف را به عنوان نامزد نهایی و مورد اجماع خود معرفی میکنند.
شرق مینویسد که در مرحله نخست این طرح جلسه مشترکی میان حسن روحانی و محمدرضا عارف و با حضور محمد خاتمی و اکبر هاشمی رفسنجانی برگزار میشود و مرحله دوم نیز اعلام حمایت رسمی هاشمی و خاتمی از نامزد مورد اجماع خواهد بود.
بر اساس این طرح، نامزد دوم به عنوان معاون اول نامزد مورد اجماع معرفی میشود که این مرحله سوم است و در محله چهارم و آخر نیز ستادهای انتخاباتی هر دو نامزد فعال خواهند شد.
در همین رابطه محمدجواد حقشناس، عضو حزب اعتمادملی به روزنامه شرق گفته است که وجود پایگاه اجتماعی اصلاحطلبان باعث شده است آنها پس از عدم احراز صلاحیت اکبر هاشمی رفسنجانی در انتخابات ریاست جمهوری به صرافت اجماع حول نامزدی بیفتند که مورد حمایت آقای هاشمی و آقای خاتمی باشد.
به گفته او، «بررسیها نشان میدهد حسن روحانی رأی بالاتری نسبت به محمدرضا عارف دارد و احتمال اجماع در مورد او بیشتر است. بنابراین سمت معاون اولی به محمدرضا عارف خواهد رسید».
این سخنان در حالی مطرح میشود که محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهور پیشین ایران، در برنامه تبلیغاتی خود که چهارشنبه شب، هشتم خرداد از تلویزیون دولتی ایران پخش شد، بهصراحت موضوع کنارهگیری به نفع نامزدی دیگر را رد کرد و گفت که تا آخر انتخابات میماند.
حسن رسولی، سخنگوی ستاد انتخاباتی محمدرضا عارف نیز در همان روز نسبت به موضوع اجماع داظهار بیاطلاعی کرد، و گفت: «در اجماع، اصل اعتنا به تفکر اصلاحطلبانه است. روحانی تا زمانی که به عنوان نامزد فراجناحی مطرح است، شبیه آقای غرضی [دیگر نامزد انتخابات] است. تاکنون هیچ بحثی بین ستاد عارف و روحانی برای اجماع نبوده است.»
حسن روحانی خود را چهرهای «میانهرو» و «معتدل» معرفی میکند که در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری دولتی فراجناحی تشکیل خواهد داد، اما محمدرضا عارف خود را اصلاحطلب مینامد.
با این حال حمیدرضا جلاییپور از چهرههای اصلاحطلب به روزنامه شرق میگوید: «با اینکه آقای روحانی اعلام کرده یک اصولگرای میانهرو است و به نظر میرسد در سیاست داخلی تفاوتهایی با اصلاحطلبان داشته باشد، اما سیاست خارجی، سیاست اقتصادی و اعتدال او بسیار به مواضع اصلاحطلبان نزدیک است.»
آقای جلاییپور در نهایت نسبت به مقوله اجماع حول یکی از این دو نامزد انتخاباتی اظهار امیدواری کرده است.
در همین حال روزنامه اعتماد نیز به نقل از احمد حکیمیپور، نماینده سابق مجلس شورای، گزارشها درباره طرح اجماع اصلاحطلبان در مورد یک نامزد واحد را تایید کرده است.
آقای حکیمیپور که اکنون عضو شورای مشورتی اصلاحطلبان است به این روزنامه گفته، اصلاحطلبان دو گروه شدهاند که گروه اول با توجه ردصلاحیت اکبر هاشمی رفسنجانی میگویند نباید از نامزد خاصی حمایت کند، اما گروه دوم درصدد حمایت جمعی از یک نامزد واحد هستند.
وی میافزاید، گروه دوم معتقد است خالی کردن صحنه بهویژه در شرایط فعلی کشور کار درستی نیست و برای عبور از این شرایط باید از یک نامزد حمایت کرد.
آقای حکیمیپور در نهایت گفته است که رسیدن به وحدت کامل در این میان زمان میبرد و باید دید جامعه به سمت کدام یک از این دو نامزد گرایش بیشتری دارد، روحانی یا عارف.
یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران روز ۲۴ خرداد برگزار میشود و در حال حاضر ۸ چهره با هم به رقابت میپردازند که اکثریت آنها با محافظهکاران است.