خبرگزاری رویترز در گزارشی اختصاصی نوشت، مهمترین مانعی که ایران و قدرت های جهانی برای دستیابی به توافق اتمی باید بر آن غلبه کنند، اختلافات درباره سطح و میزان غنیسازی اورانیوم در آینده است در حالی که مسئله راکتور آب سنگین اراک تقریبا حل و فصل شده است.
این گزارش که روز پنجشنبه، ۲۵ اردیبهشت در میانه مذاکرات اتمی ایران و گروه ۱+۵ در وین منتشر شده است، بیان میکند که موضوع غنیسازی به مسئلهای اساسی در این مذاکرات تبدیل شده است.
رویترز به نقل از مقامات غرب مینویسد که ایران و شش قدرت جهانی نه تنها باید درباره تعداد و نوع ماشینهای سانتریفیوژ توافق کنند بلکه این توافق باید شامل سطح غنیسازی و میزان اورانیوم افزودهای باشد که تهران میتواند آن را ذخیره کند.
گزارش این خبرگزاری سپس با اظهارات یکی از مقامات ایرانی همراه شده است که تاکید میکند حل و فصل این اختلافات «اگرچه غیرممکن نیست، اما بسیار دشوار است».
ایران و گروه ۱+۵ در دور جدید مذاکرات خود که از روز چهارشنبه در وین آغاز شده است، وارد مرحله نگارش پیشنویس توافقنامه هستهای شدهاند.
در این میان برخی رسانههای محافظهکار ایران، مانند روزنامه کیهان، از چندین مورد اختلاف میان تهران و غرب نام بردهاند که راکتور آب سنگین اراک یکی از این موارد است.
اما رویترز به نقل از یک مقام ارشد ایران مینویسد که مسئله راکتور آب سنگین اراک تقریبا حل و فصل شده است، امری که مقامات غرب نیز آن را تایید میکنند.
غرب نگران آن است که راکتور آب سنگین اراک میتواند برای تولید پلوتونیوم مورد نیاز در سلاح هستهای به کار گرفته شود.
در نقطه مقابل، ایران تاکید میکند که راکتور اراک تنها مصارف درمانی دارد و برای اطمینانبخشی به غرب پیشنهاد بازطراحی این راکتور را داده است بهطوری که میزان پلوتونیوم تولیدی آن کاهش یابد.
این مقام ارشد ایرانی به رویترز میگوید: «راههایی برای دستیابی به توافق درباره نیروگاه اراک و کاهش نگرانیها درباره آن وجود دارد... اراک دیگر مسئلهای نیست.»
یک دیپلمات غربی نیز این سخنان را تایید میکند و میگوید: «اراک مسئلهای نیست.»
رویترز مینویسد که در حقیقت، اختلافات بر سر یکصد هزار سانتریفیوژ نسل اول (IR-1) است که تهران میگوید به آن نیاز دارد.
ادامه این گزارش همراه با اظهارات یک مقام ارشد ایرانی است که به شرط عدم انتشار نام خود با رویترز مصاحبه کرده و گفته است: «ما دستکم ۱۰۰ هزار سانتریفیوژ نسل اول (IR-1) به منظور تولید سوخت کافی برای نیروگاههای هستهای خود احتیاج داریم. ما به آژانس بینالمللی انرژی اتمی هم اطلاع دادهایم که برای ساخت ۲۰ نیروگاه برنامهریزی کردهایم.»
این در حالی است که مقامات آمریکا همواره تاکید کردهاند که تعداد سانتریفیوژهای ایران باید به مراتب کمتر از این تعداد باشد تا اطمینان حاصل شود که توانایی تهران برای تولید اورانیوم قابل استفاده در سلاح هستهای به شدت محدود شده است.
ایران بارها خاطرنشان ساخته که غنیسازی اورانیوم «خط قرمز» آن است و حاضر نیست آن را تعلیق کند.
با این حال توافق موقت ژنو که آذر ماه به دست آمد تهران را متعهد میسازد که غنیسازی اورانیوم را در سطوح پایین و تا ۵ درصد ادامه دهد.
این گزارش که روز پنجشنبه، ۲۵ اردیبهشت در میانه مذاکرات اتمی ایران و گروه ۱+۵ در وین منتشر شده است، بیان میکند که موضوع غنیسازی به مسئلهای اساسی در این مذاکرات تبدیل شده است.
رویترز به نقل از مقامات غرب مینویسد که ایران و شش قدرت جهانی نه تنها باید درباره تعداد و نوع ماشینهای سانتریفیوژ توافق کنند بلکه این توافق باید شامل سطح غنیسازی و میزان اورانیوم افزودهای باشد که تهران میتواند آن را ذخیره کند.
گزارش این خبرگزاری سپس با اظهارات یکی از مقامات ایرانی همراه شده است که تاکید میکند حل و فصل این اختلافات «اگرچه غیرممکن نیست، اما بسیار دشوار است».
ایران و گروه ۱+۵ در دور جدید مذاکرات خود که از روز چهارشنبه در وین آغاز شده است، وارد مرحله نگارش پیشنویس توافقنامه هستهای شدهاند.
در این میان برخی رسانههای محافظهکار ایران، مانند روزنامه کیهان، از چندین مورد اختلاف میان تهران و غرب نام بردهاند که راکتور آب سنگین اراک یکی از این موارد است.
اما رویترز به نقل از یک مقام ارشد ایران مینویسد که مسئله راکتور آب سنگین اراک تقریبا حل و فصل شده است، امری که مقامات غرب نیز آن را تایید میکنند.
غرب نگران آن است که راکتور آب سنگین اراک میتواند برای تولید پلوتونیوم مورد نیاز در سلاح هستهای به کار گرفته شود.
در نقطه مقابل، ایران تاکید میکند که راکتور اراک تنها مصارف درمانی دارد و برای اطمینانبخشی به غرب پیشنهاد بازطراحی این راکتور را داده است بهطوری که میزان پلوتونیوم تولیدی آن کاهش یابد.
این مقام ارشد ایرانی به رویترز میگوید: «راههایی برای دستیابی به توافق درباره نیروگاه اراک و کاهش نگرانیها درباره آن وجود دارد... اراک دیگر مسئلهای نیست.»
یک دیپلمات غربی نیز این سخنان را تایید میکند و میگوید: «اراک مسئلهای نیست.»
رویترز مینویسد که در حقیقت، اختلافات بر سر یکصد هزار سانتریفیوژ نسل اول (IR-1) است که تهران میگوید به آن نیاز دارد.
ادامه این گزارش همراه با اظهارات یک مقام ارشد ایرانی است که به شرط عدم انتشار نام خود با رویترز مصاحبه کرده و گفته است: «ما دستکم ۱۰۰ هزار سانتریفیوژ نسل اول (IR-1) به منظور تولید سوخت کافی برای نیروگاههای هستهای خود احتیاج داریم. ما به آژانس بینالمللی انرژی اتمی هم اطلاع دادهایم که برای ساخت ۲۰ نیروگاه برنامهریزی کردهایم.»
این در حالی است که مقامات آمریکا همواره تاکید کردهاند که تعداد سانتریفیوژهای ایران باید به مراتب کمتر از این تعداد باشد تا اطمینان حاصل شود که توانایی تهران برای تولید اورانیوم قابل استفاده در سلاح هستهای به شدت محدود شده است.
ایران بارها خاطرنشان ساخته که غنیسازی اورانیوم «خط قرمز» آن است و حاضر نیست آن را تعلیق کند.
با این حال توافق موقت ژنو که آذر ماه به دست آمد تهران را متعهد میسازد که غنیسازی اورانیوم را در سطوح پایین و تا ۵ درصد ادامه دهد.