لوک و ژان پییر داردن، برادران سینماگر بلژیکی، با انتشار بیانیهای خواستار عدم نمایش فیلم خود در جشنوارۀ حکومتی فیلم فجر شدند و گفتند «نمیخواهند در رویدادی که جلوهگاه دیکتاتوری و خونریزی است، حاضر باشند».
این دو سینماگر سرشناس روز پنجشنبه ۱۳ بهمن با انتشار بیانیهای در اینستاگرام اعلام کردند که بهتازگی متوجه حضور فیلم خود با عنوان «توری و لوکیتا» در جشنوارۀ فجر شدهاند.
آنها جشنوارۀ فیلم فجر را «ویترین» یک «حکومت مذهبیِ دیکتاتور و قاتل» توصیف کردهاند و ضمن محکومکردن اقدام این جشنوارۀ حکومتی در ایران اعلام کردهاند «در کنار کسانی خواهند ایستاد که با این حکومت میجنگند و به شجاعت آنها ادای احترام میکنند».
انتشار این بیانیه در حالی است که مسئولان جشنوارۀ فیلم فجر در روز نخست این رویداد حکومتی نام فیلم «توری و لوکیتا» ساختۀ برادران داردن را بهعنوان یکی از آثار حاضر در بخش جشنوارۀ جشنوارهها اعلام کردند.
کامیلا اندینی، فیلمساز اندونزیایی، هم روز پنجشنبه ۱۳ بهمن اعلام کرد که بهدنبال خارجکردن فیلم خود از جشنوارۀ فجر است.
سازندۀ فیلم «قبل، اکنون و بعد» که نام فیلمش در بخش بینالملل فجر اعلام شده، گفته است که از این انتخاب «بیخبر» بوده و از پخشکنندۀ فیلم در این باره پرسوجو خواهد کرد.
خانم اندینی در ادامه تأکید کرده است که به دنبال خروج فیلم خود از این رویداد حکومتی در ایران است و با مردم معترض ایران همراهی میکند.
روز پنجشنبه ۱۳ بهمن کریستین مونجیو، فیلمساز سرشناس رومانیایی و از برندگان پیشین جایزه نخل طلای جشنواره کن، نیز با ابراز بیاطلاعی از نمایش فیلم تازهاش در جشنوارۀ فیلم فجر گفت از پخشکنندۀ فیلم خواسته فوراً آن را از برنامههای این جشنواره خارج کند.
او در پاسخ به پرسشها دربارۀ دلیل نمایش فیلم آخرش با نام « R.M.N» این انتخاب را اتفاق ناخوشایند توصیف کرده و نوشته است که احترام عمیقی برای سینمای ایران، مردم ایران و تلاش آنها برای آزادی و حقوق مدنی قائل است و از مردم ایران بهخاطر این اتفاق، که گفته بدون اطلاعش رخ داده، پوزش خواسته است.
چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر در حالی از روز ۱۲ بهمن آغاز به کار کرده که بسیاری از سینماگران سرشناس داخلی و بینالمللی آن را تحریم کردهاند.
در این میان برخی کارگردانان و بازیگران نیز که نمایش فیلم آنها خارج از ارادۀ آنها بوده، از این جشنواره اعلام برائت کردهاند.
از جمله هفت بازیگر فیلم «چرا گریه نمیکنی؟»، هفتم بهمن در بیانیهای گفتند که از دیدن نام خود در جشنوارۀ امسال «ننگ» دارند و اگر در ارائۀ فیلم به جشنواره «اختیاری» داشتند، «مانع» حضور آن میشدند.
کیومرث پوراحمد، کارگران سرشناس سینمای ایران، نیز پیشتر در واکنش به اعلام حضور فیلم خود در جشنواره نوشته بود: «مالک فیلم تهیهکننده است و مثل همه جاى دنيا فقط او مىتواند درخواست حضور یا عدم حضور در جشنواره را داشته باشد.»
او همچنین تأکید کرده بود که «با اين همه داغى كه بر دل داريم، ديگر چه جشنى! چه جشنوارهاى!؟»
در ماههای گذشته شمار زیادی از هنرمندان از جمله سینماگران بهدلیل حمایت از اعتراضات مردمی و سرکوب خونبار و خشونتآمیز اعتراضات، احضار، ممنوعالخروج، بازجویی و بازداشت شدند و برای شماری از از آنها احکام سنگینی صادر شده است.
واکنشهای اعتراضی تحریمی به جشنوارۀ حکومتی فیلم فجر در حالی است که مقامات وزارت ارشاد ادعای برگزاری «پررونق» آن را دارند.
حدود نیمی از فیلمهای حاضر در جشنوارۀ امسال فیلم نخست سازندگان آنهاست و تعداد زیادی از آنها با سرمایهگذاری نهادهای حکومتی و دولتی جمهوری اسلامی ساخته شدهاند.