میشل پیکولی، بازیگر پر کار و سرشناس فرانسوی که در فیلم‌های کارگردانان برجسته‌ای چون لوئیس بونوئل و ژان لوک گدار بازی کرده بود در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، خانواده او روز دوشنبه ۲۹ اردیبهشت اعلام کردند که آقای پیکولی هفته قبل درگذشته است. آنها اما دلیل فوت او را اعلام نکردند.
میشل پیکولی هر چند در دنیای انگلیسی زبان شهرت فراوانی نداشت ولی از بازیگران برجسته سینمای هنری فرانسه و اروپا تلقی می‌شد.
او فعالیت بازیگری را در دهه چهل میلادی آغاز کرد و تا دهه هشتاد زندگی‌اش به بازیگری ادامه داد و در بیش از ۱۷۰ فیلم نقش ایفا کرد.
احتمالا ماندگار‌ترین نقش او در دوران موسوم به موج نو سینمای فرانسه و بازی مقابل بریژیت باردو در فیلم «تحقیر» به کارگردانی ژان لوک گدار در سال ۱۹۶۳ بود.
او علاوه بر کارگردانان برجسته فرانسوی از جمله ژان رنوآر، ژاک ریوت و ژان پیر ملویل با آلفرد هیچکاک، کارگردان مشهور بریتانیایی و لوئیس بونوئل یکی از کارگردانان برجسته تاریخ سینمای اسپانیا نیز همکاری کرد.
یکی از فیلم‌های مهم پیکولی «جذابیت پنهان بورژوازی» به کارگردانی لوئیس بونوئل بود که سال ۱۹۷۳ جایزه اسکار برای بهترین فیلم به زبان غیرانگلیسی را دریافت کرد.
او علاوه بر این در فیلم دیگری از لوئیس بونوئل با عنوان «زیبای روز» محصول ۱۹۶۶ و در کنار کاترین دنوو ظاهر شد.
با وجود بازی در یک فیلم جاسوسی به نام «توپاز» به کارگردانی آلفرد هیچکاک که در سال ۱۹۶۹ و به زبان انگلیسی تهیه شد میشل پیکولی توفیق چندانی در هالیوود نداشت.
ولی او در سینمای اروپا جوایز متعددی دریافت کرد از جمله جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره سینمایی کن در سال ۱۹۸۰ به خاطر بازی در فیلم «جهش در تاریکی» به کارگردانی مارکو بلوکیو، کارگردان ایتالیایی و جایزه خرس نقره‌ای فستیوال برلین در سال ۱۹۸۲ به خاطر بازی در فیلم «رابطه عجیب» به کارگردانی پیر گرانیه دفر.
آخرین نقش مهم میشل پیکولی در فیلم «ما یک پاپ داریم» به کارگردانی نانی مورتی بود که سال ۲۰۱۱ در بخش مسابقه جشنواره کن به نمایش درآمد.
او سه بار ازدواج کرد و از سال ۱۹۷۸ تا زمان مرگش با همسر سوم خود لودیونیه کلرک زندگی می‌کرد. او از ازدواج اولش یک دختر دارد.
