در حالی که ایوان دوکه مارکز، رئیس جمهوری کلمبیا، به امید پایان سریع تظاهرات وسیع کشورش وعده داده که از امروز، یکشنبه سوم آذر، «گفتمان ملی» را با دیدار با استانداران و فرمانداران آغاز کند، تظاهرکنندگان در بوگوتا، پایتخت، و سایر شهرها به اعتراضات ادامه دادهاند.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، هزاران معترض شنبه شب نیز در برابر اقامتگاه خصوصی ایوان دوکه در حومه بوگوتا، تجمع کردند.
معترضان در حالی که ترانه میخواندند و میرقصیدند، به سبک تظاهرات منطقه آمریکای لاتین بر دیگ و ماهیتابه میکوبیدند تا بر خواستهای معیشتی و نیازهای اقتصادی خود تأکید کنند.
آنها ایوان دوکه را به خروج از مسند ریاست جمهوری فرا خوانده و با خشونت مخالفت کردند.
ارتش تأیید کرده که هفت هزار تن از نیروهایش، در پی تظاهرات عظیم روز پنجشنبه گذشته، در بوگوتا مستقر هستند.
راهپیمایی پنجشنبه که تا بیش از ۲۵۰ هزار تن در آن شرکت کردند، اولین تظاهرات بزرگ در این کشور در ۴۲ سال گذشته بود.
با ادامه تظاهرات در روز جمعه در نقاط متعدد و از جمله در میدان «بولیوار» در بوگوتا، نیروهای امنیتی درصدد اعمال مقررات منع آمد و شد شبانه تا بامداد شنبه برآمدند.
کاربرد گاز اشکآور برای پراکنده کردن تظاهرات در روز شنبه به زخمی شدن شدید یک نوجوان انجامید؛ امری که رئیس جمهوری قول تحقیق درباره آن را داده است.
ایوان دوکه تأکید کرده که در چارچوب «گفتمان ملی»، در ادامه این هفته نیز با سایر گروههای اجتماعی و رهبران مدنی دیدار خواهد کرد.
رئیس جمهوری در نطق تلویزیونی جمعه شب، گفته بود که برخی از سودجویان «بذر اغتشاش» میکارند و به غارت اموال عمومی اقدام کردهاند.
تظاهرات با اعتصاب سراسری همراه است. در بوگوتا که هفت میلیون تن جمعیت دارد، تظاهرات و اعتصابات اثرات آشکاری بر زندگی داشته؛ آثار سوختگی، شیشههای شکسته و زبالهای که جمعآوری نشده، حالت جنگزده به شهر داده است.
معترضان میگویند از نبود عدالت اجتماعی، نابرابری اقتصادی، فساد و نابسامانیهای اجتماعی سرخورده شدهاند.
تظاهرکنندگان اختصاص بودجه بیشتر برای آموزش همگانی، دفاع قاطعتر از حقوق کودکان و رعایت توافق صلحی را که در سال ۲۰۱۶ با گروه شورشی فارک امضا شد، درخواست میکنند. پاتریشیا مونیوز یی، استاد دانشگاه اسقفی خاویران در بوگوتا تأکید دارد که خواستههای مردم معترض کشورش شامل طیف وسیعی از مسائل است.
ایوان دوکه، ۴۳ ساله و حقوقدان پیشین که محافظهکار و متحد آمریکا است، یکسال و نیم پیش بر سر کار آمد اما بر اساس آخرین نظرسنجی، ۷۰ درصد مردم از او رضایت ندارند.
افزون بر مسائل داخلی تلنبار شده از دهههای پیش، کلمبیا در دو سال گذشته پناهگاه یک میلیون و چهارصد هزار تن از مردم گریزان از ونزوئلا شده که بعد از فروپاشی اقتصادی کشورشان، به این همسایه روی آوردند.
در کلمبیا، چهارمین کشور بزرگ آمریکای لاتین، که تقریباً مساحتی به اندازه ایران ولی جمعیتی حدوداً ۵۰ میلیون نفره دارد، درآمد سرانه نزدیک به ۱۶ هزار دلار آمریکا است.
کلمبیا تازهترین کشور حوزه آمریکای لاتین است که به جنبش عظیم ضد حکومتها در دوره اخیر پیوسته است.
تظاهرکنندگان در شیلی چند هفته است با خروش گسترده در سانتیاگو و سایر شهرهای این کشور در صدد قبولاندن خواستههای خود به دولت هستند. افزایش بهای رفت و آمد جرقه اعتراضها در شیلی را روشن کرد.
در بولیوی، فرماندهان ارتش با حمایت سریع از مردم معترض که تأکید داشتند ایوو مورالس رئیس جمهوری نتایج انتخابات اخیر را «جعل کرده»، او را که ۱۴ سال با توسل به شیوههای سوسیالیستی بر این کشور حکمروایی میکرد، بیرون راندند و او به مکزیک گریخت.
کشور اکوادور نیز این روزها شاهد تظاهرات گسترده شهروندان خود است که با اعتراض به وضعیت نابسامان حومه شهرها و نقاط فقیرنشین آغاز شد و سریع به اعتراض سراسری به نبود عدالت اجتماعی، فساد و بقای مسئولانی که حمایت مردمی را از دست دادهاند، کشیده شد.
در روزهای گذشته کشور نیکاراگوئه و نیز جزیره هائیتی شاهد تظاهرات معترضان، با خواستهای مشابه بودند.