عهدیه خواننده برجسته‌ای است به لحاظ تنوع در اجرا و توانایی اجرای قطعات فاخر و مردمی.
او به تازگی میهمان «خانه شماره سیزده» به میزبانی محمد ضرغامی بود.
اما این میهمانی، در میانه راه غافلگیری خانم عهدیه را به دنبال داشت، جایی که او در «خانه شماره ۱۳» با ترانه‌سرای کهنه‌کاری که ترانه‌های بسیاری برای او سروده بود، روبه‌رو شد؛ محمدعلی شیرازی.
از «شین» شیرین تا ترانه‌های سینمایی
عهدیه خواننده‌ای است که تلفظ حرف «شین»اش به شیرینی قند، برای ایرانی‌ها خاطره‌انگیز و دوست‌‌داشتنی است.
همان تلفظی که در این برنامه به آن گریزی می‌زند و می‌گوید برایش در سال‌های شروع دردسرساز هم شده بود، تا آنجا که برخی استادان آن دوران می‌خواستند به قول خودشان تلفظ شین او را درست کنند.
خانم عهدیه با موسیقی گل‌ها و کارنامه‌ای درخشان کار خود را در کنار خنیاگران بنامی چون محمدرضا شجریان، نادر گلچین، حبیب‌الله بدیعی، ایرج، مهدی خالدی، جواد معروفی، فرهنگ شریف، گلپا و دیگران در برنامه گل‌های رنگارنگ آغاز کرد.
اما باز شدن پایش به سینمای فارسی آن زمان و خواندن ترانه‌های عمدتاً عاشقانه و عامیانه به جای ستارگان سینمای گذشته شهرتش را دو چندان کرد.
ترانه‌هایی که گاه شهرتش از خود فیلم هم پیشی گرفته و به حافظه ملی ایرانی‌ها تبدیل شده است، ترانه‌های فیلم هایی نظیر «سلطان قلب‌ها»، «خاطرخواه»، «روسپی» و «اوستاکریم نوکرتیم».
خانم عهدیه با حضور در «خانه شماره ۱۳» می‌گوید که در آن موقع تهیه‌کنندگان با استفاده از جوانی‌اش به او وعده می دادند که کارهای خوانده شده در فیلم‌ها صفحه نخواهند شد و او هم این مسئله را باور داشت.
تا این یک دفعه با فوج عظیمی از کارهای خوانده شده در فیلم‌ها به صورت صفحه و کاست روبه‌رو شد. قطعه‌هایی که به اعتقاد منتقدان کارنامه سنگین و فاخر خانم عهدیه را تحت تأثیر قرار داد.
هرچند خانم عهدیه «تبحر در خواندن» را مدیون ترانه‌های فیلم می‌داند اما به این نکته اشاره می‌کند که به رغم میل باطنی‌اش در انتشار این دست کارها، قانونی هم برای حمایت از او در برابر افرادی که این ترانه‌ها را منتشر کردند، وجود نداشته است.
علاقه‌مندان آثار عهدیه، به روایت خودش، به او نسبت به اجرای ترانه‌های برخی فیلم‌ها خرده می‌گرفتند، او می‌گوید آنها حق داشته و دارند اما چیزی از پشت پرده این قضیه نمی‌دانستند.
«عشقی که زندگیمه» و محمد اصفهانی
در میان برنامه ترانه «بی تو هرگز» از ساخته‌های انوشیروان روحانی برای فیلم روسپی به کارگردانی عباس شباویز پخش شد تا مهمان خاطره‌ساز دیگری هم به جمع ساکنان «خانه شماره ۱۳» اضافه شود.
محمدعلی شیرازی، ترانه‌سرای قدیمی، که بسیاری از ترانه‌های شاخص عهدیه را برای فیلم‌های قدیمی سروده، با همکار قدیمی خود خاطرات گذشته را مرور کردند.
آقای شیرازی در بخشی از صحبت‌هایش با اشاره به شخصیت فردی خانم عهدیه گفت: «من همیشه می‌گفتم پشت سر دو تا از خواننده‌های زن می‌شود نماز خواند، یکی خانم عهدیه و یکی هم خانم سیما بینا».
محمدعلی شیرازی با ذکر خاطره دیگری از ضبط‌هایی که با خانم عهدیه داشت، گفت که خانم عهدیه همیشه به همراه مادر و گاهی برادرش به استودیو می‌آمد.
این ترانه‌سرای کهنه‌کار، همچنین به اجرای دوباره ترانه معروف «می‌خوامش بی‌نهایت (عشقی که زندگیمه)» توسط محمد اصفهانی، با کلامی دیگر اشاره کرد.
آقای شیرازی دلیل این تغییر را «افکار شخصی» آقای اصفهانی عنوان کرد. او گفت به درخواست همایون خرم ترانه «روزی تو خواهی امد» را بر روی این ملودی سرود.
