۶۸ سازمان و نهاد بینالمللی و ایرانیِ مدافع حقوق بشر با امضای بیانیهای مشترک، با اعلام همبستگی با حرکت اعتراضیِ «سهشنبههای نه به اعدام» در زندانهای ایران، خواستار حمایت جامعه بینالمللی از این جنبش شدند.
سازمان حقوق بشر ایران به عنوان یکی از امضاکنندگان این بیانیه، خواستار توجه کنشگران حقوق بشر به ضرورت حمایت از این «ابتکار عمل» زندانیان سیاسی ایرانی شده است که با گرایشهای مختلف علیه اعدام یکصدا شدهاند.
محمود امیریمقدم، مدیر این سازمان، گفته است که «استقامت و پایداری زندانیان ایرانی که ۳۱ هفته علیه اعدام اعتصاب کردهاند، جنبش جهانی علیه مجازات اعدام را تحت تاثیر قرار داده و الهامبخش مبارزه آنها بوده است. پیام ما به این افراد شجاع این است که صدای شما را شنیدیم و تا لغو این مجازات غیرانسانی کنار شما خواهیم ایستاد».
جعفر ابراهیمی، زرتشت احمدیراغب، سپهر امام جمعه، لقمان امینپور، احمدرضا حائری، میثم دهبانزاده، رضا سلمانزاده، حمزه سواری، سعید ماسوری و رضا محمدحسینی، ۱۰ نفر از زندانیان زندان قزلحصار، از بهمنماه پارسال در اعتراض به موج اعدامهای هفتگی در آن زندان، کارزاری را علیه مجازات اعدام با عنوان «سهشنبههای سیاه نه به اعدام» آغاز کردند.
این زندانیان سیاسی-عقیدتی، با الهام از اعتصاب غذای زندانیان محکوم به اعدام، از آن زمان تاکنون هر سهشنبه در اقدامی نمادین علیه مجازات اعدام، دست به اعتصاب غذا میزنند.
این حرکت جمعی که در حال حاضر سیویکمین سهشنبه اعتراضی خود را پشت سر میگذارد، هماکنون به ۱۷ زندان دیگر در سرتاسر کشور رسیده است.
از جمله سازمانهای امضاکنندهٔ این بیانیه، علاوه بر سازمان حقوق بشر ایران میتوان به سازمانهای دیگری چون کانون مدافعان حقوق بشر به ریاست شیرین عبادی، انجمن قلم آمریکا، ائتلاف جهانی علیه مجازات اعدام، سازمان جهانی علیه شکنجه، فدراسیون بینالمللی حقوق بشر، موسسه حقوق بشر کانون وکلای بینالمللی، کمپین فعالین بلوچ، شبکه ششزنگ، آرتیکل ۱۹ و...دهها نهاد و سازمان حقوق بشری دیگر اشاره کرد.
براساس آمار سازمان حقوق بشر ایران، از آغاز سال میلادی جاری تاکنون دستکم ۳۹۵ نفر در ایران اعدام شدهاند.
سازمان حقوق بشر ایران اعلام کرده که در ۲۰ روز نخست ماه اوت امسال، بهطور میانگین هر شش ساعت، یک نفر در زندانهای ایران اعدام شده است.
بر اساس این گزارش، از سال ۲۰۲۱ میلادی، آمار اعدامها هر سال افزایش یافته؛ تا جایی که در سال ۲۰۲۳ میلادی دستکم ۸۳۴ تن به دار آویخته شدند.
در ایران کماکان اعدامهای مرتبط با مواد مخدر کماکان بیشترین تعداد را دارند. اما به گزارش سازمان حقوق بشر ایران، «گروههای بهحاشیهراندهشده و اقلیتهای اتنیکی، بهویژه کردها و بلوچها، نسبت به جمعیتشان، درصد بالایی را در میان اعدامشدگان تشکیل میدهند».
جمهوری اسلامی ایران از مجازات مرگ به عنوان ابزار سرکوب سیاسی استفاده میکند و احکام اعدام در دادگاههایی بدون رعایت حداقلهای استاندارد دادرسی و روند قضایی صادر میشوند.