بر اساس تازهترین آمار ارائهشده از سوی یک مقام سازمان بهزیستی ایران، شمار حاشیهنشینان در کشور ۱۹ میلیون نفر است.
به گزارش روز پنجشنبه (چهارم مرداد) خبرگزاری ایسنا، فرید براتی سده، معاون پیشگیری و درمان مرکز درمان سازمان بهزیستی این آمار را در یک برنامه رادیویی ارائه کرده است.
وی همچنین بر اساس آمار وزارت راه و شهرسازی ایران نیز گفته که این ۱۹ میلیون نفر در حدود «سه هزار منطقه حاشیهنشین» در کشور زندگی میکنند.
فرید براتی سده همچنین افزوده که «در سالهای گذشته، جمعیت حاشیهنشین کشور فاقد آمار بودند، به طوری که در نظام خدمات شهری و رفاهی مورد توجه قرار نگرفته و به رسمیت شناخته نمیشدند.
عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی، شهریورماه سال گذشته از وجود ۱۹ میلیون «بدمسکن» در ایران خبر داده بود که ۳۵ درصد جمعیت شهری را تشکیل میدهند و گفت که ۱۰ تا ۱۵ میلیون تن نیز در حاشیه شهرها زندگی میکنند و هشت میلیون نفر هم «در بافت قدیمی شهرها رها شدهاند».
دیماه سال ۹۵ انوشیروان محسنی بندپی، رئیس سازمان بهزیستی ایران، شمار حاشیهنشینان در کل کشور را ۱۲ تا ۱۳ میلیون نفر اعلام کرده بود و نسبت به گسترش پدیده حاشیهنشینی در ایران هشدار داده بود.
آقای محسنی بندپی، «رشد غیر منطقی» پدیده حاشیهنشینی در ایران را در کنار بیکاری، به عنوان دو «تهدید» کشور مطرح کرده بود.
پیش از وی نیز دیگر مقامهای مسئول اعلام کرده بودند که شمار حاشیهنشینان رو به افزایش است و نهادهای مرتبط با این پدیده گفته بودند که خود را برای ساماندهی ۱۹ میلیون حاشیهنشین آماده میکنند.
عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور نیز در خرداد ماه ۹۵ جمعیت حاشیهنشینها در ایران را ۱۱ میلیون نفر اعلام کرده و گفته بود نزدیک به ۲۷۰۰ محله حاشیهنشین در ایران وجود دارد.
بر اساس آمار تازه اعلام شده از سوی معاون پیشگیری و درمان مرکز درمان سازمان بهزیستی، نه تنها شمار حاشیهنشینان چندین میلیون افزایش یافته، بلکه در مقایسه با اظهارات پیشین وزیر کشور، شمار مناطق حاشیهنشین نیز ۳۰۰ مورد افزایش داشته است.
مناطقی که حاشیهنشینان امروز در آن سکونت میکنند از نظر جغرافیایی با تراکم بالای جمعیت، بیکاری گسترده، میانگین پایین سطح آموزش و درآمد، فقر و استاندارد پایین زندگی از سایر نقاط شهری متمایز میشوند.
از حاشیهنشینی به عنوان یکی از عوامل تشدید آسیبهای اجتماعی همچون اعتیاد، طلاق، قتل و فساد و جرایم خرد و کلان نام برده میشود.
در پی گسترش این پدیده در ایران٬ علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، با برگزاری چندین جلسه با روسای قوا و سایر مقامهای مسئول٬ دستور پیگیری این مسئله را داده و از آنها خواسته برای کاهش آسیبهای اجتماعی برنامه مدونی داشته باشند. با این وجود آمارهای فعلی حاکی از افزایش این پدیده در ایران است.
مرکز آمار ایران نیز در آخرین روز از سال ۹۶ در گزارشی اعلام کرد ۱۰ هزار خانوار در ایران در «چادر، کپر، آلونک و زاغه» زندگی میکنند.
در اوایل همان ماه نیز ولیالله شجاعپوریان، معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران گفته بود شمار بیخانمانها٬ کارتنخوابها و متکدیان در این شهر به «۲۵ هزار نفر» رسیده و پرویز فتاح، رئیس کمیته امداد «امام خمینی» هم اعلام کرده بود که تعداد مراجعهکنندگان به این سازمان برای تحت پوشش قرار گرفتن٬ نزدیک به ۵۰ درصد افزایش یافته است.
فتاح پیشتر در یک سخنرانی تاکید کرده بود که «هر روز به تعداد فقرا در کشور افزوده میشود» و محمد مخبر دزفولی، رئیس نهاد موسوم به «ستاد اجرایی فرمان امام» هم خبر داده بود که ۱۲ میلیون نفر در ایران زیر خط «فقر مطلق» قرار دارند و بین ۲۵ تا ۳۰ میلیون نفر نیز زیر خط «فقر نسبی» زندگی میکنند.