حمید نوری، متهم به مشارکت در اعدام‌های تابستان ۶۷، در اولین جلسه دفاعیات خود در سالن ۳۷ دادگاه استکهلم سوئد، شهادت شاهدان و شاکیان علیه خود در دادگاه سوئد را تایید کرد و گفت که او همان حمید عباسی است و ناصریان (محمد مقیسه) رئیس او بوده است.
او که بر اساس روایت شاکیان، در دوران اعدامها، معاون دادیار سابق زندان گوهردشت بوده است، مدعی شد که از سال ۱۳۶۱ تا سال ۱۳۷۲ در زندان اوین بوده و گزارش‌ها درباره اعدام‌های تابستان سال ۶۷ را «داستانی سرتاسر خیالی، توهمی و پوشالی، جعلی و غیرمستند» خواند.
آقای نوری روز سه‌شنبه دوم آذر در دادگاه مدعی شد که در زمان اعدام‌های تابستان ۶۷ به دلیل تولد دخترش در هفتم مرداد همان سال در مرخصی به سر می‌برد.
پیش از این وکیل حمید نوری هم مدعی شده بود که موکلش در زمان اعدامها در مرداد و شهریور سال ۱۳۶۷ به‌خاطر تولد فرزندش در مرخصی بوده است.
هزاران زندانی سیاسی در دهه ۶۰، به‌ویژه در تابستان ۶۷، در زندان‌های اوين و گوهردشت در تهران و زندان‌های مشهد، شيراز، اهواز و برخی دیگر از شهرهای ايران با دستور مستقیم آیت‌الله خمینی، رهبر وقت جمهوری اسلامی، و با تصمیم هیئت‌هایی که به هیئت‌های مرگ معروف شدند، اعدام شدند.
بسیاری از این اعدام‌شدگان از هواداران سازمان مجاهدین خلق و شماری از آن‌ها از هواداران دیگر گروه‌های چپ بودند که در سال‌های ابتدایی دهه ۶۰ زندانی شده بودند. آمار دقیقی از این اعدامها وجود ندارد، اما بر اساس گزارش سازمان عفو بین‌الملل، دست‌کم ۴۴۸۲ مرد و زن در فاصله دو ماه ناپدید شدند.
نوری: کشتار ۶۷ اتفاق افتاده اما نه در زندان‌ها
این اولین جلسه از چهار جلسه‌ای است که به دفاعیات حمید نوری اختصاص دارد و اعضای خانواده او هم در دادگاه روز سه‌شنبه حضور داشتند.
حمید نوری در این جلسه از دادگاه گفت که کشتار سال ۱۳۶۷ و قتل‌عام را تایید می‌کند که اتفاق افتاده اما نه در زندان‌ها بلکه به گفته او آنچه که اتفاق افتاده «کشتار مجاهدین خلق در استان کرمانشاه و در مرزهای ایران» بعد از پایان جنگ ایران و عراق بوده است: «دو قتل‌عام و کشتار در سال ۶۷ انجام شده یکی توسط گروهک منافقین که مردم ایران را قتل‌عام کرد. یک قتل عام هم توسط رزمنده‌های ایرانی انجام شد که نسل منافقین را در استان کرمانشاه کندند».
او مدعی شد که سازمان مجاهدین خلق، اسامی اعدامی‌های قبلی و کشته‌شده‌های پایگاه اشرف در جریان حمله به ایران را ترکیب کرده و بعد اسامی چپ‌ها را هم به آن اضافه کرده است.
حمید نوری مدعی شد که ایرج مصداقی از طرف مجاهدین و مهدی اصلانی از طرف کمونیست‌ها در تنظیم این لیست که به گفته او «اعدام‌های خیالی و داستان» است، با هم تقسیم کار کرده‌اند.
او در دادگاه، خود را یک شهروند معمولی ایرانی معرفی کرد و اتهامات مطرح شده علیه خود را «تهوع‌آور و مسخره» خواند.
نوری در عین حال گفت که در زندان اوین، محمدحسین حسین‌زاده موحد، حاج‌آقا جواهریان (تاجر آهن) و حسن زارع دهنوی (قاضی حداد) روسای او بوده‌اند و دربخش‌های حسابداری و دادیاری زندان اوین مشغول به کار بوده است.
قاضی حداد، قاضی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب و معاون امنیت دادستانی تهران، یکی از آمران اعزام معترضان ۸۸ به بازداشتگاه کهریزک بود.
به گفته حمید نوری، سال ۶۴ تا اوایل سال ۶۷، قاضی حداد رئیس او بود و پس از آن تا سال ۷۰، ناصریان (محمد مقیسه) رئيس او بوده است.
حمید نوری گفت که «نماینده رسمی جمهوری اسلامی نیست و خدا او را انتخاب کرده است که بعد از ۳۳ سال بتواند نماینده ملت ایران باشد و به دروغ و تهمت نسبت به ملت ایران پاسخگو باشد».
او گفت «سخت‌ترین کار دنیا را باید انجام دهد» و می‌خواهد «نمایشنامه‌ای که در این ۳۳ سال ساخته شده» را «در دو دقیقه روی هوا» بفرستد.
این متهم کشتارهای ۶۷ در بخشی از دادگاه خود با تمسخر گفت از کسانی که درباره بینی او حرف زدند، شکایت خواهد کرد و «در این دادگاه غوغا خواهد کرد».
حمید نوری همچنین حکومت جمهوری اسلامی و دستگاه قضایی آن را «مقدس» خواند و گفت «از این‌که در جریان دادگاه به روح‌الله خمینی، ابراهیم رئیسی، قاسم سلیمانی و اسدالله لاجوردی توهین شده، ناراحت شده است».
او همچنین مدعی شد دادستانی سوئد، ۲۳ نفر را از پرونده کنار گذاشته است و گفت پای این ۲۳ نفر را به دادگاه خواهد کشاند.
نوری در بخش دیگری از دادگاه گفت سال ۶۱ در جنگ ایران و عراق حضور داشته و برادرش نیز سال ۱۳۶۴ در جریان جنگ کشته شده است.
او گفت که سازمان مجاهدین خلق را در تمام ایران به عنوان «گروهک منافقین» می‌شناسند که به گفته او در به «شهادت رساندن ۲۰۰ هزار ایرانی» سهم عمده‌ای دارند.
حمید نوری به گفته خود در سال ۱۳۵۸ دیپلم گرفته، دو سال در جنگ کردستان به عنوان سرباز در سنندج و مریوان حضور داشته و در سال ۱۳۶۱ چند ماه در جبهه‌های جنگ ایران و عراق بوده است.
به گفته نوری، پس از بازگشت از جنگ در دادستان انقلاب اسلامی تهران کارش را شروع کرد و «نگهبان بند آموزشگاه» بود و در این بند نام عباس را برای خود انتخاب کرد و وظیفه‌اش دستشویی و هواخوری بردن، فرستادن به بهداری و دادگاه و بازپرسی زندانیانی بود که به گفته او برخی از آن‌ها در دادگاه حضور دارند.
زندانیانی که حمید نوری اشاره دارد، شاکیان و شاهدان پرونده باز شده علیه او هستند.
این مقام سابق قضایی خود را در آن زمان «فوق‌العاده خوش‌تیپ، باهوش و احساساتی» توصیف کرد و گفت در سال ۱۳۷۰ به دلیل نداشتن حقوق خوب از زندان استعفا داد اما تا سال ۷۲ یا ۷۳ هفته ای دو روز به زندان می‌رفت و همه کارهای هفته را در دو روز انجام می‌داد: «در طول مدتی که اوین بودم کار مرخصی هزاران نفر را من انجام دادم، اما رئیسم امضای نهایی را می‌کرد. یکی از افرادی که من زیاد کار مرخصی‌اش را انجام می‌دادم، در این سالن است».
او مدعی شد که از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۲ در دادیاری زندان اوین کار می‌کرد و حدودا ۱۰ تا ۱۵ بار به زندان‌های قزل‌حصار، زندان رجایی‌شهر و زندان قصر به عنوان ماموریت تردد داشته است.
حمید نوری گفت که «در ایران زندانی به نام گوهردشت وجود ندارد و مجاهدین خلق به دلیل این‌که نمی‌خواهند اسم رجایی را که ترور کرده‌اند بیاورند اسم زندان رجایی‌شهر را جعل کرده‌اند».
او همچنین گفت در سال ۷۳ کار اقتصادی را شروع کرد و وضعیت مالی‌اش آن‌قدر خوب شد که هر شب با یک کیف سامسونت پول به خانه می‌رفت.
در جلسه صبح روز سه‌شنبه، قاضی دادگاه گفت که عکسبرداری از جلسه دادگاه ممنوع است و با متخلف برخورد خواهد شد.
او همچنین گفت ماکتی که توسط مجاهدین خلق ساخته شده است و در جلسات دادگاه آلبانی مورد استناد شاهدان و شاکیان قرار گرفته بود، به دادگاه سوئد منتقل شده است. وکلای حمید نوری خواستار انتقال این ماکت به دادگاه سوئد شده بودند و حمید نوری در دادگاه با اشاره به این ماکت گفت که درباره آن خیلی حرف دارد.
برگزاری دادگاه حمید نوری که تا آوریل سال آینده در دادگاه استکهلم سوئد ادامه خواهد داشت، واکنش مقامات جمهوری اسلامی را نیز در پی داشته است.
سعید خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی، روز اول شهریور محاکمه آقای نوری را «یک طراحی» توسط سازمان مجاهدین خلق خواند و مدعی شد که دادگاه سوئد «به یک سری داستان و مستندسازی و شاهدسازی دروغی که همه از سوی یک گروهک صورت گرفته استناد کرده است».
شکایت از روند بازجویی‌ها در سوئد
در جلسه عصر دادگاه، حمید نوری درباره سفر به سوئد و بازداشتش در این کشور توضیح داد و همچنین از روند بازجویی‌ها انتقاد کرد.
او گفت به خاطر ارتباطاتی که داشته است با خانواده محترمی آشنا شد که پدر این خانواده به گفته او فوت کرده و مادر فوق‌العاده متدینی داشتند و چهار دختر این خانواده او را حاجی یا پدر صدا می‌کردند.
حمید نوری از «هیرش صادقی» نام برد که با یکی از این دختران ازدواج کرده و بعد از طریق ارتباط گرفتن با ایرج مصداقی باعث بازداشت او در سوئد شدند.
او گفت که اصلا یک درصد هم فکر این اتفاق را نمی‌کرد.
نوری مدعی شد که «دادگاه‌های ایران جدا از دادگاه‌های سوئد هستند. آن‌جا می‌گویند حرف بزن، این‌جا می‌گویند حرف نزن. من به سبک ایران جواب می‌دادم و تا سه ماه به من توضیح ندادند که تو می‌توانی سکوت کنی و حرف نزنی. آئین دادرسی خود سیستم قضایی سوئد را درباره من رعایت نکردند».
به گفته او، «پلیس سوئد عادلانه بازجویی نکرد».
حمید نوری در عین حال اسامی ۱۴ پلیسی که از او بازجویی کرده‌اند را در دادگاه خواند و از آن‌ها تشکر کرد.
او همچنین گفت که قوانین سوئد در مورد بازجویی برای او اجرا نشده است و بازجوها او را راهنمایی نکردند که نباید «برخی نام‌ها» را بگوید.
این متهم سپس گفت که «دو سال است در اصل در زندان رجایی‌شهر است و با رجایی‌شهر زندگی می‌کند، تمام کتاب‌های ایرج مصداقی را خوانده و ۲۵ جلد کتاب او را حفظ است. پنج جلد کتاب محمود رویایی را خوانده و کتاب‌های حسین فارسی، محمود خلیلی و مهری حاجی‌نژاد را هم خوانده است».
او در بخش دیگری از دفاعیات خود با اشاره به «ترورهای دهه ۶۰»، سازمان مجاهدین خلق را با «داعش» مقایسه کرد و گفت که «داعش فرزند نامشروع همین سازمان است».
این اظهارات با اعتراض وکیل سازمان مجاهدین خلق مواجه شد و قاضی دادگاه هم به نوری تذکر داد که توهین نکند و کلامی نگوید که برای طرف مقابل، اهانت باشد.
قاضی همچنین از حمید نوری که سازمان مجاهدین خلق را «گروهک منافقین» خطاب می‌کرد، خواست که از اسم خود سازمان مجاهدین استفاده کند.
