سعید ملایی، ستاره جودوی جهان، پس از پایان مسابقات جهانی به میزبانی ژاپن، از بازگشت به ایران خودداری کرد.
او در گفت‌وگو با رادیوفردا تأکید کرد که در حال حاضر در آلمان به سر می‌برد. ملایی که دارنده یک مدال طلا و یک مدال برنز جهانی است، قصد بازگشت به ایران را ندارد.
مجید زارعیان، مربی تیم ملی که همراه با ملایی به توکیو رفته بود، به‌تنهایی به ایران برگشت و اطلاعاتی را در مورد ماجراهای توکیو در اختیار رسانه‌ها گذاشت.
خبرگزاری فارس نوشته است: «پناهندگی ملایی از مدت‌ها قبل توسط او دنبال می‌شد و وقتی که با اعزام او و کل تیم جودو به توکیو مخالفت شد، تهدید کرد که از طریق فدراسیون جهانی شخصاً در این رویداد شرکت می‌کند. به همین دلیل با اعزام او موافقت شد.»
محمد محمدی بریمانلو دیگر عضو تیم ملی جودو بود که از اعزامش به ژاپن جلوگیری شد. او هم به نشانه اعتراض تصمیم گرفت از دنیای قهرمانی خداحافظی کند.
جودوکاران حاضر در هتل محل اقامت ورزشکاران، مأموران گارد برای مراقبت از ملایی را دیده‌اند. با دخالت همین مأموران بود که آنها موفق شدند گذرنامه ملایی را از مربی اعزامی بگیرند.
اشک‌های سعید ملایی در حضور ماریوس وایزر، رئیس فدراسیون جهانی جودو، به خاطر فشار سیاسی برای باخت عمدی، موضوع دیگری بود که حاضران در ورزشگاه به چشم خود دیده‌اند.
سعید، در شب پایانی، از هتل ورزشکاران به هتل دیگری منتقل شده و از آن‌جا به فرودگاه رفته تا راهی آلمان شود. او هنوز رسماً درخواست پناهندگی‌اش را ارائه نکرده است.
به این ترتیب، سعید ملایی بی‌دغدغه در رقابت‌های المپیک و سایر مسابقات حضور خواهد یافت، اما موفقیت‌هایش دیگر به نام ایران ثبت نخواهد شد.
خبرگزاری فارس نوشته است: «سعید دچار بحران دوگانگی شده بود. مذاکره تلفنی او با مدیران ورزشی بیانگر بحران تصمیم‌گیری از سوی او بود. با این جودوکار، عاطفی صحبت شده و گفته شده است که کسی با خاک خود قهر نمی‌کند.»
انتشار این گزارش‌ها تأیید می‌کند که سعید ملایی در حین مسابقات از تمرکز و آرامش به دور بوده و مدام از طریق مقامات ورزشی ایران تحت فشار قرار داشته تا از رقابت انصراف دهد.
حتی شبکه خبر صداوسیما و برخی خبرگزاری‌ها هم اعلام کردند که او به دلیل مصدومیت شدید از رقابت‌ها کنار کشیده است. با این حال او تن به این دستور نداد و به روی تاتامی رفت.
نکته عجیب دیگر، خودداری آقای زارعیان، مربی اعزامی، از کوچینگ ملایی بود. زارعیان فقط در آخرین مبارزه حاضر به مربی‌گری شد. پیش از آن، وحید سرلک، سرمربی ایرانی تیم ملی تاجیکستان، به هدایت ملایی می‌پرداخت.
حالا با رعایت خط قرمز نظام جمهوری اسلامی در خصوص پرهیز از مبارزه با ورزشکاران اسرائیلی چه اتفاقی افتاده است؟
موکی ساگی، جودوکار اسرائیلی، اولین مدال طلای جهانی جودوی مردان در تاریخ کشورش را به دست آورد.
ماتیاس کاسی از بلژیک برای اولین بار به فینال جهانی رسید و صاحب مدال شد. لوکا مایسورادزه از گرجستان برای اولین بار توانست روی سکوی جهانی بایستد.
دخالت سیاست در ورزش باعث شد کشورهای متعددی صاحب مدال و افتخار شوند. پس چه نصیب ایران شد؟
افشاگری ورزشکار در محل برگزاری مسابقات، بازنگشتن یک سرمایه بزرگ ملی به ایران، از دست رفتن یک مدال جهانی و در ادامه نیز از دست رفتن یک نشان المپیک.
این تازه آغاز یک ماجرای تاریخی و بی‌سابقه است. ادامه فعالیت بین‌المللی جودوی ایران با ابهام مواجه است.
همین قضیه در مورد فعالیت کمیته المپیک ایران هم صدق می‌کند؛ به‌خصوص با توجه به نقض عهدنامه از سوی رضا صالحی امیری که با فدراسیون جهانی جودو امضا شده بود.
علاوه بر سعید ملایی، محمد رشنونژاد، جودوکاری که با تیم پناهندگان و زیر نظر کمیته بین‌المللی المپیک در این مسابقات حضور داشت، نیز پاسخگوی سؤالات فدراسیون جهانی در خصوص اعمال فشار سیاسی به ورزشکاران ایرانی بوده است.
