مالک شریعتی، عضو کمیسیون انرژی مجلس، روز سهشنبه هشتم آبانماه در یک برنامه تلویزیونی از سرقت نفت بهطور مستقیم از زیر خط لوله یک پالایشگاه در ایران پرده برداشت.
او نام این پالایشگاه و مدت دقیق انجام این سرقت را ذکر نکرد.
به گفته آقای شریعتی مسئولان این پالایشگاه «برای چندین سال» متوجه نبودند که از زیر خط لوله نفتی یک انشعاب زده شده و نفت از آنجا سرقت میشود.
آقای شریعتی با انتقاد از عدم نظارت کافی، این سؤال را مطرح کرد که «چرا کسی که خط لوله را از ابتدا تا انتها باید رصد کند، متوجه این موضوع نشده است؟»
او تأکید کرد که با بررسی دقیق ورودیهای پالایشگاه، میشد به راحتی از این سرقت جلوگیری کرد.
این نماینده مجلس هزینه این سرقت را «از جیب مردم» دانست و افزود که در نهایت این سرقت توسط نیروهای انتظامی کشف شده است.
انگیزه اصلی سارقان از خطوط انتقال نفت، گازوئیل و بنزین در ایران «اختلاف قیمت داخلی و منطقهای فرآوردههای نفتی» توصیف شده است.
افزایش چشمگیر سرقت نفت در ایران
این اولین بار نیست که خبر سرقت نفت و فرآوردههای نفتی در ایران منتشر میشود. سال گذشته، ارسلان رحیمی، مدیرعامل شرکت خطوط لوله و مخابرات نفت ایران از «افزایش دهها برابری» سرقت به دلیل افزایش قیمت حاملهای انرژی خبر داده بود.
فروردینماه ۱۴۰۰ رئیس پلیس پیشگیری تهران اعلام کرد که دو برادر با خرید یک قطعه زمین اطراف خط لوله بنزین در اطراف تهران، قصد سرقت داشتند که در نهایت در اثر نشت بنزین در چاهی که حفر کرده بودند، جان خود را از دست دادند.
در اسفندماه ۱۴۰۲ نیز صدا و سیمای جمهوری اسلامی، تصاویری از یک تیم حرفهای پخش کرد که با حفر تونل ظرف دو سال به داخل پالایشگاه نفت تهران نفوذ کرده بودند. در این گزارش ادعا شده بود که سارقان به لوله اصلی خروجی فرآوردههای پالایشگاه نفت تهران فلکه زده و شروع به سرقت فرآوردههای نفتی کردهاند.
پالایشگاه تهران در واکنش به این گزارش مدعی شد که کلیه تأسیسات خود را بر روی زمین نصب کرده و این شرکت لوله نفتی درون زمین ندارد.
سرقت پنج کیلومتر لوله نفتی بدون استفاده در مرز استان بوشهر نیز از دیگر نمونههای خسارات به تجهیزات و فرآوردههای نفتی ایران است. یک مقام انتظامی انتظامی محلی پس از دستگیری عاملان این سرقت گفته بود: «ارزش لولههای دزدیده شده ۱۷ میلیارد تومان اعلام شد اما بهنظر میرسد ارزش آنها بسیار بیشتر از این میزان باشد».
