مرکز آمار ایران با انتشار گزارشی میگوید تورم ۱۲ ماهه منتهی به مهر ماه در مقایسه با دور مشابه پارسال (تورم سالانه) به ۴۲ درصد رسیده است.
نرخ تورم برای خانوارهای شهری ٤١,٣ درصد و برای خانوارهای روستایی ٤٦,٣ درصد بوده است. به عبارتی افزایش قیمتها در روستاها بیشتر از شهرها بوده است.
همچنین تورم برخی کالاها به شدت بیشتر از دیگر کالاهاست.
برای نمونه بر اساس ارزیابی مرکز آمار، تورم کالاهای خوراکی نزدیک ۶۱ درصد، دخانیات ۸۰ درصد، پوشاک و کفش بالای ۵۱ درصد و مبلمان و لوازم خانگی ۷۰ درصد بوده است.
تورم کالاهای غیرخوراکی و خدمات نیز کمی بیش از ۳۴ درصد بوده است.
بالاترین میزان نرخ تورم ایران بعد از انقلاب اسلامی، بنابر آمارهای رسمی دولت ایران و صندوق بینالمللی پول مربوط به سال ۱۳۷۴ میشود که به حدود ۵۰ درصد اوج گرفت و بعد از آن مربوط به سال جاری میشود که اوج آن شهریور ماه بود که تورم به ۴۲.۷ درصد رسید.
در دور قبلی تحریمها نیز تورم بالا رفته بود، اما نقطه اوج آن سال ۹۲ بود که به ۳۴.۷ درصد رسید و سپس فروکش کرد.
دلار آمریکا از ۴۸۰۰ تومان در انتهای سال ۹۶ به حدود ۱۸ هزار تومان در پاییز پارسال رسید و سپس فروکش کرد و هم اکنون زیر ۱۲ هزار تومان است.
به تبع آن، شتاب رشد قیمتها نیز در چند ماه گذشته کاهش یافته است.
مرکز آمار میگوید تورم سالانه در مهر ماه نسبت به شهریور ماه ۷ دهم درصد کاهش یافته است.
کاهش نرخ تورم به معنی کاهش قیمتها نیست و تنها نشان میدهد شتاب افزایش قیمتها گرفته شده است. به عبارتی، قیمتها با سرعت کمتری افزایش مییابند.
این گزارش همچنین میگوید تورم نقطه به نقطه (افزایش قیمتها در مهر ماه نسبت به مهر ماه پارسال) به ۲۸.۳ درصد رسیده است، به عبارتی مردم به طور میانگین ۲۸.۳ درصد بیشتر از مهر ماه پارسال برای خرید یک مجموعه کالا و خدمات یکسان هزینه کردهاند.
صندوق بینالمللی پول نرخ تورم در ایران برای سال جاری میلادی را ۳۷.۵ درصد پیشبینی کرده، اما ارزیابی بانک جهانی در این مورد بدبینانهتر است و نرخ تورم در ایران را ۳۸.۳ درصد پیشبینی کرده است.
صندوق بینالمللی پول پیشبینی کرده است که در سال آینده این شاخص ۳۱ درصد باشد، اما بانک جهانی رقم ۲۹ درصد را پیشبینی کرده است.
صندوق بینالمللی پول میگوید نرخ تورم در ایران بعد از ونزوئلا و سودان، بالاترین نرخ تورم در جهان است.