دو روز پس از انتشار خبر مرگ مشکوک شاهین ناصری در زندان و در حالی که یک مقام قضایی پیشتر بی‌خبری از وضعیت این زندانی را نتیجۀ «شتاب‌زدگی رسانه‌ها و ناآگاهان» خوانده بود، اداره کل زندان‌های استان تهران با انتشار اطلاعیه‌ای خبر فوت او را تأیید کرد، اما دربارۀ علت اصلی مرگ او توضیحی نداد.
در این اطلاعیه که روز پنج‌شنبه، یکم مهر، منتشر شد، صرفاً به «شرایط اورژانسی» شاهین ناصری هنگام «مراجعه به بهداری زندان» اشاره شده و این‌که «عملیات احیا به‌مدت ۴۵ دقیقه» انجام گرفته، اما بی‌نتیجه بوده است.
ساعتی پیشتر دادستان کل کشور دربارۀ مرگ مشکوک شاهین ناصری که قبلاً در پروندۀ شکنجه نوید افکاری شهادت داده بود، در پاسخ به پیگیری خبرنگاران فقط گفته بود: «از مسئولان مربوط سؤال کنید تا اطلاعات را در اختیار شما قرار دهند.»
با این حال، در متن اطلاعیۀ اداره‌کل زندان‌های استان تهران به‌جای توضیح شرایط این زندانی و دلیل اصلی قرار گرفتن او در «شرایط اورژانسی»، بیشتر سوابق قضایی شاهین ناصری ذکر شده و همچنین از او به عنوان «کلاهبرداری حرفه‌ای با هشت سابقۀ بازداشت» یاد شده است.
مسئولیت حفظ سلامتی و جان زندانیان، چه سیاسی و چه غیرسیاسی، در زندان بر دوش مسئولان زندان است.
در واکنش‌های رسمی به مرگ مشکوک شاهین ناصری تاکنون به نامۀ رسمی و ثبت‌شدۀ او از زندان در ۹ آبان ۱۳۹۸ اشاره نشده است. آقای ناصری در آن زمان رسماً شهادت داد که شخصاً در ادارۀ آگاهی شیراز شاهد شکنجۀ نوید افکاری، قهرمان اعدام‌شدۀ کشتی ایران، بوده است.
شاهین ناصری همچنین در آخرین پیام صوتی خود از داخل زندان که به طور اختصاصی به‌دست رادیوفردا رسید و منتشر شد، گفته بود که «شاهد عینی شکنجه‌های قرون وسطایی» بر نوید افکاری بوده و تإکید کرده بود که «به‌دلیل نفرت‌پراکنی و اتهام‌زنی‌های بی‌پایه و اساس به شهروندان ایران و نقض ابتدایی‌ترین حقوق شهروندی» از سوی جمهوری اسلامی، از این رژیم «اعلام انزجار» می‌کند و «خواستار باطل شدن تابعیت خود از این رژیم» است.
شاهین ناصری، کارشناس بازرگانی و زندانی غیرسیاسی در زندان بزرگ تهران بود که نخستین بار خبر مرگ او در زندان در روز ۳۰ شهریور به‌طور غیررسمی منتشر شد و برادرش به نقل از دوستان شاهین ناصری گفت او «در سلول انفرادی کشته شده است».
یک روز پس از انتشار این خبر، سازمان حقوق بشر ایران خواهان پیگیری مرگ مشکوک شاهین ناصری در زندان تهران بزرگ از سوی مراجع بین‌المللی و حقوق بشری و تشکیل هیئت حقیقت‌یاب در این زمینه شد.
با این حال روز پس از آن ذبیح‌الله خدائیان، سخنگوی قوه قضائیه که نشست خبری هفتگی داشت، هیچ توضیحی دربارۀ خبرهای منتشرشده از شاهین ناصری نداد.
سابقۀ موضوع شهادت دادن شاهین ناصری به شهریور سال ۱۳۹۹ برمی‌گردد که همزمان با اعدام نوید افکاری، عضو سابق تیم کشتی ایران، گزارش‌های مختلفی از شکنجۀ او برای اخذ اعتراف اجباری منتشر شد و با وجود تکذیب این امر از سوی قوه قضائیه ایران، در همین زمان صدای شاهین ناصری که مشغول گذراندن دورۀ محکومیت خود در شیراز بود پخش شد که به‌عنوان شاهد شکنجۀ نوید افکاری این ادعا را تکذیب می‌کرد.
شاهین ناصری در برگۀ «تحقیق از شاهد»، جزئیات روزی را توصیف کرده بود که نوید افکاری را در شیراز «هنگام شکنجه» دیده است و هنگامی که در ادارۀ آگاهی شیراز بوده، «صدای فریاد نوید افکاری را شنیده و صحنۀ کتک خوردن او به دست دو مأمور لباس‌شخصی را به چشم دیده است».
یک منبع آگاه در روزهای اخیر به سازمان حقوق بشر ایران گفته است: «شاهین ناصری نامه‌ای به‌مناسبت سالگرد اعدام نوید افکاری نوشته بود و قصد داشت این نامه را از پشت تلفن بخواند، ولی حفاظت این موضوع را فهمید و قبل از خواندن نامه او را به سلول انفرادی منتقل کرده بود.»
وحید و حبیب افکاری به اتفاق برادرشان نوید افکاری در جریان اعتراضات مرداد ۹۷ در شیراز بازداشت و به «محاربه و قتل کارمند یک نهاد امنیتی» متهم شدند.
نوید افکاری، کشتی‌گیر ۲۷ ساله، با وجود ابهامات فراوانی که از سوی وکلایش اعلام شد و به‌رغم کارزار جهانی در مخالفت با اعدامش، ۲۲ شهریور پارسال اعدام و شبانه دفن شد.
اما مرگ شاهین ناصری نخستین مورد از مرگ‌های مشکوک در زندان‌های جمهوری اسلامی نیست.
سازمان عفو بین‌الملل روز چهارشنبه، ۲۴ شهریور، بیانیه‌ای مطبوعاتی دربارۀ همین موضوع منتشر و اعلام کرد که مقامات ایرانی در موردِ دست‌کم ۷۲ فردی که از ژانویۀ ۲۰۱۰ در بازداشتگاه‌های جمهوری اسلامی جان خود را از دست داده‌اند، پاسخی نداده‌اند.
