صدها نفر از ورزشکاران زن و مرد ملیپوش رشتههای انفرادی و تیمی ایران، چالشی مجازی را علیه «قهرمانان تقلبی» به راه انداختهاند.
آنها در پستهای مشترکشان در شبکههای اجتماعی، اعلام کردهاند این یک «چالش مفید علیه قهرمانان تقلبی است که باعث فرهنگسازی هم میشود».
قهرمانان ملی ورزش ایران میگویند: «قصد داریم کاربران را تشویق کنیم که در احترام به صداقت و راستی، قهرمانان جعلی را آنفالو کنند.»
افرادی پرشمار در بیوگرافی صفحات اینستاگرام، خود را دارنده مدال جهانی مینامند. کاربران جوان و نوجوان نیز بهسادگی باور میکنند. به نحوی که آمار دنبالکنندگان برخی قهرمانان غیرواقعی در ورزشهای رزمی، بیشتر از قهرمانان واقعی در مسابقات المپیک و جهانی است.
یوسف کرمی با دو طلا و دو برنز جهان، برنز المپیک، قهرمانی آسیا و دو طلای بازیهای آسیایی، از نخبگان تاریخ ورزش ایران محسوب میشود. او بانی این چالش در فضای مجازی بوده است.
کرمی که در کرواسی به مربیگری مشغول است و با اتحادیه تکواندوی اروپا همکاری میکند، به سایت تسنیم گفت: «قهرمانان پوشالی حق قهرمانان واقعی را تضییع میکنند. آنها بدون حضور در تیمهای ملی و مسابقات معتبر، تنها با شرکت در سبکهای رزمی که در حد مسابقات محلی است، پاداش هم گرفتهاند.»
کرمی میگوید: «رزمیکارم، اما اسم این مسابقات را تاکنون نشنیدهام. این افراد را تا پیش از مطرح شدن در شبکههای مجازی، حتی در محلهشان نیز نمیشناختند. در دنیای واقعی دستاوردی نداشتهاند، اما در دنیای مجازی از جوانان سوءاستفاده میکنند.»
جمعی از اعضای تیمهای ملی کاراته، فوتبال و فوتسال زنان، بسکتبال، والیبال، تکواندو، شمشیربازی، هندبال، دوومیدانی مردان و زنان، قایقرانی، شطرنج، رزمی، بدمینتون، قهرمانان پارالمپیکی و... از جمله ورزشکاران شاخصیاند که اعتراض خود را در مورد «مدالهای جعلی در اینستاگرام» ابراز کردهاند.
از بهمن عسگری و حمیده عباسعلی تا فرشته کریمی و مریم طوسی. فرهاد قائمی، لیلا رجبی، مهدی کامرانی و ثریا آقایی، ستاره بدمینتون زنان ایران، که نوشته است: «خودم را قهرمان نمیدانم، اما برای رسیدن به این نقطه تلاش کردهام.»
سارا قمی که پنج دوره خانمگل فوتبال ایران شده، در واکنش به چالش قهرمانان ملی نوشت: «فکر میکردیم قهرمانان جعلی فقط برای فوتبال و فوتسال است، ولی متوجه شدیم در سایر رشتهها هم حضور دارند.»
نرجس امامقلینژاد، دارنده سه مدال در رشته تیراندازی در بازیهای آسیایی، با اعتراض به «قهرمانان تقلبی» نوشته است: «حتی حامیان مالی به جای تحت پوشش گرفتن قهرمانان واقعی، با این افراد قرارداد میبندند. در حالی که قهرمان المپیک اسپانسر ندارد!»
یوسف کرمی نوشته است اگر در دوران نوجوانیاش اینستاگرام بود و میدید که همه قهرماناند، دیگر این رؤیا را تعقیب نمیکرد که از سکوی المپیک بالا برود.
او هشدار داده است که وقتی نوجوانان در اینستاگرام مشاهده میکنند قهرمانی در جهان چقدر معمولی و پیش پا افتاده است، انگیزه تمرینات سخت و رعایت انضباط ورزش حرفهای را از دست میدهند.
به نظر میرسد نخستین تاثیر چالش قهرمانان ملی ورزش ایران، معرفی جمعی از قهرمانان غیرواقعی باشد؛ چهرههایی که صفحات اغلبشان بیش از یکصد هزار دنبالکننده دارد.
حالا جمعی از همان کاربران میپرسند چرا اسمی از شما که خودتان را به عنوان قهرمان جهان معرفی کردهاید، در سایت فدراسیونهای جهانی دیده نمیشود؟