بعد از بازی دو تیم ایران و سوریه در ایران، یک دختر جوان عکسی را منتشر کرد و نوشت بالاخره با وانمود کردن به اینکه تبعه سوریه است وارد استادیوم شد و از شدت هیجان دیدن زمین چمن استادیوم صد هزار نفری، خون دماغ شد.
اگرچه این دختر جوان ایرانی به نام روناک و مادرش با هر دردسری که بود به آرزویشان رسیدند،اما صدها زن ایرانی دیگر، همچنان با درهای بسته استادیوم روبه‌رو هستند. چالشی که سال‌هاست جرقه‌هایی برای حل آن زده می‌شود اما بعد اراده جدی‌ای نشان داده نمی‌شود.
در برنامه ساعت ششم در این باره صحبت می‌کنیم که چرا درهای استادیوم به روی زنان باز نمی‌شود؟ شما چه پاسخی دارید؟ آیا شما از جمله مردانی هستید که به خاطر زنان خانواده به استادیوم فوتبال نمی‌روید؟ آیا از جمله زنانی فوتبال‌دوستی هستید که هنوز نتوانستند یکبار زمین چمن استادیوم را از نزدیک ببینید؟ به استادیوم می‌روید و فکر می‌کنید فضای آن برای حضور زنان مهیا نیست؟
در برنامه ساعت ششم این هفته با حسین قاضیان جامعه‌شناس ساکن آمریکا و فریبرز قریب خبرنگار ورزشی در آلمان و مخاطبان رادیوفردا درباره دلایل بسته بودن درهای استادیوم فوتبال به روی زنان و راه‌های گشودن آن صحبت کردیم.
