نویسنده کتاب «شناختنامه علیاشرف درویشیان» روز پنجشنبه ۱۱ ابان، گفت که وزارت ارشاد به طور رسمی به ناشر این کتاب اعلام کرده که چاپ آن «ممنوع» است.
آرش سنجابی٬ مستندساز، نویسنده و مترجم٬ با اعلام این موضوع در گفتوگو با خبرگزاری ایلنا افزود: این کتاب٬٬ از سال ۸۶ از سوی نشر مروارید٬ برای دریافت مجور چاپ٬ «چندین و چند مرتبه به وزارت ارشاد رفته ولی در تمام این سالها پشت سد سانسور مانده و خاک میخورد».
این نویسنده اضافه کرد که کتاب «شناختنامه علیاشرف درویشیان» از سوی اداره کتاب وزارت ارشاد٬ «ابتدا با جمله اثر در حال بررسی است و بدون گفتن پاسخ نه٬ برای ۹-۸ سال بلاتکلیف مانده بود و حتی اصلاحیهای که برای تغییرات به نشر مروارید اعلام شده بود پس گرفته شد تا با بررسیهای دقیقتر اصلاحیهها را مجدد عنوان کنند».
آقای سنجابی گفت که «طبق گفته نشر مروارید، این اثر در سال ۹۲ و اواخر دولت دوم آقای احمدینژاد غیرقابل چاپ اعلام شد٬ اما این موضوع در دولت آقای روحانی به صورت رسمی به ناشر اطلاع داده شد».
وی با بیان اینکه به درخواست شهناز دارابیان٬ همسر علیاشرف درویشیان٬ کتاب از نشر مروارید تحویل گرفته شده و تا عید از سوی ناشر دیگری به ارشاد فرستاده میشود٬ ابراز امیدواری کرد که پس از درگذشت این نویسنده٬ مقامهای ارشاد٬ «با نگاه بهتری به قضیه نگاه» کنند.
آرش سنجابی با انتقاد از وزارت ارشاد برای توضیح ندادن درباره دلایل غیرقابل چاپ اعلام شدن این اثر٬ افزود «حجم این اثر چیزی نزدیک به هزار صفحه است و مطمئنا اگر موارد حذفی کم بود، قطعا به ما اعلام میکردند که با اصلاح کار را چاپ کنیم.»
چاپ این کتاب در حالی از سوی وزارت ارشاد دولت حسن روحانی ممنوع شده است که بر اساس این گزارش٬ پس از درگذشت علیاشرف درویشیان٬ عباس صالحی٬ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در صفحه شخصی خود در توییتر٬ بدون نام بردن از این نویسنده، نوشت: «آبشوران و از این ولایت را در ۱۲- ۱۳ سالگی خواندم، تلخی فقر را به کامام چشاند. داستان- خاطرههایی که تکرار میشوند».
سانسور و ممنوع شدن انتشار کتابها در دوران ریاست حسن روحانی در حالی ادامه دارد که بر اساس گزارش «انسداد نویسنده٬ داستان سانسور در ایران»٬ «ریشههای سانسور در ایران بسیار عمیق است. با اینکه رئیسجمهوران مختلف به شیوههای گوناگون این سیستم را اداره کردهاند اما همهشان سیستم را فعال نگاه داشتهاند و نتوانستهاند اصلاحی ضد سانسور را آغاز کنند».
جیمز مرچنت٬ مدیر بخش پژوهش شرکت «رسانه خُرد» که مجری این پژوهش بوده٬ در گفتوگو با رادیو فردا گفته بود «سیستم امروز در اصل همان سانسوری است که در سالهای اول انقلاب اعمال میشده است. حالا شاید گاهی با ممیزان نرمتر».
علیاشرف درویشیان٬ داستاننویس و پژوهشگر ادبیات عامه٬ علی اشرف درویشیان، داستاننویس مشهور و پژوهشگر حوزه ادبیات عامه، روز چهارم آبان بر اثر بیماری در سن ۷۶ سالگی دار فانی را وداع گفت و روز هشتم آبان در «بهشت سکینه» کرج به خاک سپرده شد.
وی سوم شهریور ۱۳۲۰ در کرمانشاه به دنیا آمد و پس از پایان تحصيلات متوسطه به عنوان معلم در روستاهای کردستان به تدريس پرداخت.
درویشیان سپس برای ادامه تحصيل به دانشگاه تهران و همزمان به دانشسرای عالی تهران رفت و فوق ليسانس روانشناسی را از دانشگاه تهران و مشاور تربيتی و راهنمايی را از دانشسرای عالی تهران گرفت.
او به دلیل فعاليتهای سياسی از کار اخراج شد و از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ را در زندان به سر برد.
اولين نوشتهاش به نام «صمد جاودانه می شود»، در سال ۱۳۴۹ در مجله جهان نو و بعد به صورت کتاب به چاپ رسيد.
آقای درويشيان حدود ۳۰ عنوان کتاب چاپ شده دارد که فرهنگ ۱۹ جلدی «افسانه های مردم ايران» (با همکاری رضا خندان مهابادی) از یکی از مهمترین آثارش محسوب میشود.
داستانهای کوتاه او به زبانهای انگليسی، آلمانی، فرانسوی، ترکی، عربی، کردی، ارمنی، نروژی و فنلاندی ترجمه شده است. کتابهای درويشيان در قبل و بعد از انقلاب با سانسور مواجه بوده است.
این نویسنده ایرانی که از قدیمیترین اعضای کانون نویسندگان ایران بود٬ سال ۲۰۰۶ جايزه «هلمن همت» سازمان ديدهبان حقوق بشر را دریافت کرده بود.
اين جايزه به نويسندگانی تعلق می گيرد که در رژيمهای مختلف، آثارشان سانسور و خود مورد سرکوب واقع شدهاند.