درحالی که خانواده علیرضا رجایی، روزنامه نگار و فعال سیاسی، از عدم رسیدگی پزشکی به وی در هنگام گذراندن دوره زندانش خبر داده بودند، سخنگوی قوه قضائیه گفت که آقای رجایی در دوره زندان خدمات پزشکی دریافت کرده و پس از آزادی به سرطان مبتلا شده است.
به گزارش خبرگزاری دولتی ایرنا، غلامحسین محسنی اژه‌ای روز یکشنبه ۱۲ شهریور، در نشستی مطبوعاتی، گزارش رسانه های خارج از ایران درباره ابتلای علیرضا رجایی به سرطان در زندان را «طبیعی» دانست و اضافه کرد: «ازافرادی که نسبتی با ایران ندارند و به خارج از کشور رفته و با اسرائیل و امریکا همکاری می‌کنند انتظاری غیر از این نمی‌رود».
علیرضا رجایی، روزنامه‌نگار و از فعالان ملی – مذهبی، پس از عمل جراحی، چشم راست و بخشی از ماهیچه و استخوان‌های سمت راست صورتش را از دست داده است.
خانواده و نزدیکان آقای رجایی «ممانعت از درمان» وی در زندان را عامل پیشروی بیماری و شرایط امروز او می‌دانند.
با این حال، سخنگوی قوه قضائیه گفت که وی دو سال پیش و پس از آزادی از زندان دچار سرطان شد و اضافه کرد: «خیلی‌ها سرطان می‌گیرند و ظرف دو ماه از پا در می‌آیند و گاهی تشخیص سرطان دیر انجام می‌شود، او هم به این بیماری مبتلا شد».
آقای اژه‌ای همچنین عنوان کرد که علیرضا رجایی در دوره بازداشت به دلیل مشکل دندان «به متخصص خارج از زندان مراجعه کرده است».
سخنان آقای اژه‌ای در حالی بیان شد که غلامرضا رجایی، برادر عليرضا رجايی، روز شنبه ۱۱ شهریور، به روزنامه اعتماد گفته بود که «پنج مرتبه از سوی بهداری زندان اعزام به خارج از زندان برای اسكن و عكسبرداری تجويز شد كه متاسفانه اين اجازه داده نشد».
وی تاکید کرده بود تا زمان آزادی آقای رجایی از زندان در سال ۹۴ «اقدام درمانی خاصی برای او صورت نگرفته بود» و بعد از آزادی و انجام اسکن پزشکان متوجه شدند که «تومور، بدخيم و بسيار وسيع است».
علیرضا رجایی از سال ۱۳۹۰ به اتهام عضویت در ائتلاف نیروهای ملی مذهبی و اقدام علیه امنیت ملی، چهار سال را در زندان گذراند و به گفته نزدیکانش در زندان به بیماری سرطان سینوس مبتلا شد.
وی در نیمه دوم دهه ۱۳۷۰ دبیر گروه سیاسی روزنامه‌های پرآوازه «جامعه»، «توس»، «خرداد»، «عصر آزادگان» و «نشاط» بود که همه آنها توقیف شده‌اند.
این روزنامه نگار در انتخابات مجلس ششم نامزد شهر تهران و جزو ۳۰ نماینده منتخب مردم بود، اما شورای نگهبان با ابطال بیش از ۷۰۰ هزار رای در نهایت حکم داد که به جای او، غلامعلی حداد عادل از چهره‌های اصولگرا و نزدیک به رهبر جمهوری اسلامی ایران روانه مجلس شود.
علیرضا رجایی همچنین در سال ۱۳۷۹ به همراه شماری از اعضای جریان ملی-مذهبی بازداشت شد و دادگاه انقلاب او را به سه سال زندان و پنج سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم کرد.
درسال‌های گذشته، گزارش‌های متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی منتشر شده است.
تعدادی از زندانیان از جمله هدی صابر و اکبر محمدی به دلیل عدم رسیدگی پزشکی در حین اعتصاب غذا زندان جان باختند.
محسن دگمه‌چی و حسن ناهید، دو زندانی بند ۳۵۰ زندان اوین نیز با وجود بیماری شدید امکان مرخصی درمانی و معالجه در خارج از زندان را نیافتند و فوت شدند.
