چند روز پس از انتشار گزارش‌ها درباره بازداشت و آزادی یکی از معترضان به حجاب اجباری مشهور به «دختر خیابان انقلاب»، تصاویر و گزارش‌هایی در شبکه‌های اجتماعی از اعتراض علنی دختران دیگری به حجاب اجباری منتشر شده است.
روز دوشنبه نهم بهمن، تصویری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که براساس آن، دختری در نزدیکی خیابان انقلاب تهران روسری خود را به یک چوب وصل کرده و بر روی یکی از پست‌های انتقال برق ایستاده است.
بر اساس عکس‌های منتشر شده، همچنین یک پارچه سبز به چوبی که این دختر روسری خود را بر سر آن قرار داده یود، وصل شده بود.
پس از این رویداد تصاویر دیگری هم در شبکه‌های اجتماعی بازتاب یافت که نشان می‌دهند چندین زن دیگر در نواحی مختلف تهران اقدام مشابهی را انجام داده‌اند.
پیشتر در دی ماه نیز فیلمی از دختر جوانی در خیابان انقلاب منتشر شده بود که روسری خود را به یک چوب وصل کرده بود و با ایستادن بر روی یک پست برق، آن را مانند پرچم تکان می‌داد.
این اقدام در شبکه‌های اجتماعی به معنای مخالفت با حجاب اجباری تعبیر شد و فیلم و عکس آن، بازتاب گسترده‌ای یافت.
نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر، روز یکشنبه اول بهمن، در صفحه فیس بوک خود اعلام کرد که وضعیت این دختر را پیگیری کرده و به محلی این دختر این اقدام را انجام داده بود، رفته است.
این وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر با اشاره به تحقیق محلی خود نوشته بود که این دختر درآن روز «بعد از بازداشت مدت کوتاهی آزاد شده و دوباره بازداشت شده است».
خانم ستوده با اعلام اینکه هنوز نام این دختر را نمی داند، افزوده بود که « او کودک ۱۹ ماهه‌ای دارد و ۳۱ ساله است».
برخی از کاربران شبکه های اجتماعی نام این زن را ویدا موحد اعلام کرده اند اما هیچ گزارش دیگری منتشر نشده که این ادعا را تایید کند.
در همین حال، نسرین ستوده روز یکشنبه هشتم بهمن، اعلام کرد که او آزاد شده است.
خانم ستوده در صفحه فیس‌بوک خود نوشت: «در مراجعه‌ای که برای پیگیری پرونده دختر خیابان انقلاب به دادسرا داشتم، مدیر دفتر گفت که وی آزاد شده است».
با این همه، مقام‌های قوه قضائیه به طور رسمی در این مورد اظهار نظر نکرده‌اند.
نسرین ستوده با تاکید بر اینکه این زن «هیچ کاری نکرده است تا مستحق تعقیب قضایی باشد»، ابراز امیدواری کرد که وی با «پرونده سازی قضایی» مورد «آزار و اذیت» قرار نگیرد.
سازمان عفو بین‌الملل روز چهارم بهمن، با «تبعیض‌آمیز و تحقیرآمیز» خواندن حجاب اجباری در ایران خواستار آزادی فوری زن جوانی شده بود که به «دختر خیابان انقلاب» معروف شده است.
پس از انقلاب بهمن ۵۷، استفاده از حجاب برای زنان اجباری شد و پس از مدتی نیز قانونی دراین باره به تصویب رسید.
براساس قانون مجازات اسلامی، «زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به حبس از ۱۰ روز تا دوماه یا از ۵۰ هزار تا ۵۰۰ هزار ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد».
در این ارتباط، مقام‌های جمهوری اسلامی ایران از سال‌ها پیش برای مقابله با آنچه گسترش «بدحجابی و پوشش‌های مختلف غربی» در ایران می‌نامند، طرحی با عنوان «گشت ارشاد» راه‌اندازی کرده‌اند که یکی از وظایف آن، مقابله با پوشش‌هایی است که آن را «نامتعارف» می‌دانند.
با این حال، براساس گفته‌های برخی مقام‌های قضایی و انتظامی، این طرح جنجالی که مخالفان بسیاری دارد، کارایی چندانی نداشته‌است.
عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران، از جمله مقام‌های قضایی است که شهریور ماه سال ۹۵ با ذکر اینکه نمی‌توان برای همه خانواده‌ها و افراد در کشور «مأمور» گذاشت، گفته بود که اقدامات «سلبی» در زمینه حجاب در ایران بی‌نتیجه بوده‌است.
در مرداد همان سال نیز حسین ساجدی‌نیا، فرمانده وقت نیروی انتظامی تهران بزرگ، گفته بود که «وضعیت فعلی حجاب و عفاف، زیبنده جامعه اسلامی نیست و با رصد وضعیت حجاب طی ۱۵ سال اخیر به این نتیجه می‌رسیم که به تدریج وضع بدتر شده‌است».
در همین حال، حسین رحیمی، رئیس پلیس تهران بزرگ، ماه گذشته گفت: «کسانی که شئونات اسلامی را رعایت نمی‌کنند و غفلت‌هایی در این حوزه داشته‌اند دیگر به بازداشتگاه‌ها نمی‌روند و پرونده برای‌شان تشکیل نمی‌شود ... بلکه جلسات آموزشی برای اصلاح رفتارشان برگزار می‌شود».
آن‌طور که آقای رحیمی خبر داد، در سال جاری «۱۲۱ جلسه آموزشی در این حوزه برگزار شده و بیش از ۷۹۰۰ تن در این کلاس‌ها آموزش دیده‌اند».
