کمپین دفاع از رضا شهابی، عضو زندانی هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، وضعیت جسمانی او را «وخیم» اعلام کرد و نسبت به شرایط او هشدار داد.
این کمپین در بیانیهای در روز یکشنبه هشتم بهمن، با اشاره به اینکه آقای شهابی در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر میبرد، افزود که او را «تحت فشار و آزار مضاعف» قرار دادهاند و افزود: «هر روزه، تعدادی زندانی زیر بازجویی با وضعیت وخیم روحی و جسمی را با او هم سلول میکنند».
پیش از این سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانیتهران و حومه خبر داده بود که رضا شهابی روز ۱۸ دی از زندان رجایی شهر کرج به زندان اوین منتقل شده است.
کمپین دفاع از رضا شهابی در بخشی از بیانیه خود نوشت که او را «در شرایط فشار عصبی قرار دادهاند که دایماً فشار خونش بالا میرود» و اضافه کرد: «در حالی که پزشکان هشدار دادهاند که شهابی باید به سرعت به بیمارستان منتقل شده و تحت عمل جراحی قرار بگیرد، تنها او را به پزشک عمومی نشان داده و فقط برایش قرص تجویز میکنند».
بر اساس گزارشها، رضا شهابی «از فشار بالای خون، کمر درد و گردن درد، عارضه مغزی و بی حسی بدن» رنج میبرد.
پیش از این، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه اشاره کرده بود که رضا شهابی در هنگام بازجویی زیر فشار قرار داشته است.
این فعال کارگری در خرداد سال ۸۹ بازداشت و به اتهام های امنیتی محکوم به پنج سال زندان و شش سال عدم فعالیت سندیکایی محکوم شده بود.
او پس از مدتی به منظور درمان بیماری هایش از نرخصی پزشکی استفاده کرد ولی در ۱۸ مرداد سال جاری، در پی فشارهای دادستانی خود را به زندان رجاییشهر کرج معرفی کرد.
بر اساس گزارشها، مقامهای قضایی در حدود یک سال گذشته بارها این فعال کارگری را برای بازگشت به زندان تحت فشار قرار داده بودند.
رضا شهابی پس از آنکه متوجه شد باید حدود یک هزار روز در زندان بماند زیرا دادستانی با مرخصی پزشکیاش موافقت نکرده است، دست به اعتصاب غذایی ۵۰ روزه زد. او در پی درخواست خانوادهاش و نیز تشکلهای کارگری در ایران و جهان و همچنین «یک مقام عالیرتبه امنیتی» برای رسیدگی به خواستهاش، یعنی آزادی، به اعتصاب غذایش پایان داد. با این همه، به گفته تشکلهای کارگری، نه تنها اقدامی برای معالجه وی انجام نشد بلکه خواستهاش مبنی بر آزادی تحقق نیافته است.
کمپین دفاع از رضا شهابی با اشاره به بیماریهای رضا شهابی و شرایط نگهداری این فعال کارگر زندانی، نوشت که این وضعیت «چیزی نیست جز یک برنامه حساب شده برای نابودی تدریجی او».
این کمپین همچنین خواستار انتقال فوری رضا شهابی به بند عمومی زندان اوین و اقدام فوری برای بستری کردن او در بیمارستان شد و از «همه تشکلهای کارگری در ایران و جهان و تمامی افراد، رسانهها و نهادهایی که مسائل کارگران زندانی و زندانیان سیاسی را پیگیری میکنند» خواست از هیچ تلاشی برای حمایت پیگیر و قدرتمند از رضا شهابی دریغ نکنند.
پیش از این، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با اعلام اینکه آقای شهابی، عضو زندانی هیئت مدیره این تشکل، «از نظر جسمانی، درشرایط وخیمی بهسر میبرد»، خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط او شده بود.
این سندیکا گفته بود که «مسئولیت هرگونه مشکل جسمانی برای رضا شهابی را بر عهده زندانبان و مسئولین قضایی میداند».
مقامهای قوه قضائیه تاکنون در مورد وضعیت جسمانی رضا شهابی سکوت کردهاند.
پیش از این، آقای شهابی خواستار درمان خود و سپس انتقال به زندان اوین شده بود.
شماری از تشکلهای کارگری و نیز اتحادیههای بینالمللی کارگری از خواستههای آقای شهابی حمایت کردهاند.