روزنامه شرق از سود «هنگفت» مؤسسات خصوصی بهدلیل استفاده از این نیروی کار معلمان حقالتدریس در ایران و پرداخت یک «معاش حداقلی» به آنها خبر داده و از وضع مالیات ۱۰ درصدی بر دریافتیهای نامنظم آنها نیز انتقاد کرده است.
این روزنامه در شماره روز دوشنبه ۲۵ دی، خود نوشت که فارغالتحصیلان دانشگاهی «معمولا بهصورت پارهوقت» در آموزشگاهها تدریس میکنند و اغلب با «برخورد سلیقهای مدیران و حتی فراگیران» مواجه هستند.
به نوشته شرق٬ «درصد زیادی» از این نیروی کار «بیش از یک دهه از عمر خود را بدون بیمه، پاداش و بنهای رایج در سازمانها و ارگانهای دولتی و خصوصی» سپری کرده است.
این روزنامه یکی از «اجحافها» در حق این معلمان را کسب «درآمد هنگفت» موسسات خصوصی از قبل آنها و پرداخت «یک امرار معاش حداقلی» به این افراد عنوان کرد و افزود: «بازار کار معلمان حقالتدریس، در واقع، جزء مشاغل فصلی است در حالی که هیچ تناسبی بین تورم در نرخ واقعی و میزان دریافتی آنها وجود ندارد».
روزنامه شرق٬ علاوه بر آنچه «بیعدالتی» در حق این معلمان نامید٬ اضافه کرد که «یک نسل از نیروهای انسانی تحصیلکرده و باانگیزه ... معمولا در سنین ٢٢سالگی وارد حوزه آموزش پارهوقت شده و معمولا تا بیش از ٣٠سالگی در این بازار دوام نمیآورند».
به نوشته این روزنامه٬ این گروه از معلمان «پس از گذراندن بهار جوانی مثل کالایی كمارزش دیگر خریداری» ندارند.
برخوردار نبودن معلمهای حقالتدریس از «هیچ پاداش و عایده مستقیمی»٬ «از هیچ نوع خدمات درمانی، پزشکی و حتی تفریحی و ارتقای مهارتهای شخصی از جمله دورههای ضمن خدمت» و نیز درنظر گرفته نشدن «چیزی تحت عنوان مرخصی در هر قالب و صورت» برای آنها از دیگر مواردی است که در این گزارش به آنها اشاره شده است.
این روزنامه پس از ارائه گزارشی از وضعیت این معلمان٬ از قانون اصلاح ماده ٨٦ قانون مالیات مستقیم نیز که بر اساس آن معلمان حقالتدریس باید ۱۰ درصد حقوق حقالتدریسی خود که دستکم «دو ماه» یکبار دریافت میکنند را به عنوان مالیات پرداخت کنند٬ انتقاد کرده است.
این گزارش حاکیست که یک معلم حقالتدریس «با تدریس ٢٤ تا ٤٠ ساعت در هفته٬ ماهانه بین ٧٠٠ هزار تا دو میلیون و ۵۰۰ هزار تومان دریافت میکند که با توجه به هزینههای اولیه زندگی - مسکن، خوراک و پوشاک- یعنی زندگی حداقلی منهای هزینههای درمان، سفر و تفریح».
به نوشته شرق٬ این در حالی است که «حقوق اداره کار ٩٠٠ هزار تومان در ماه است و اجاره یک آپارتمان خیلی حداقلی غیر از ودیعه اول، ماهی ٦٠٠ هزار تومان است و خط فقر يک ميليون و٤٠٠ هزار تومان».
این روزنامه٬ با اشاره به وظیفه یک معلم مبنی بر اهتمام به «توانمندسازی»٬ افزوده که مطالبه معلمهای حقالتدریس در نظرگرفتن «شأن و جایگاه اجتماعی این قشر مؤثر جامعه در پیشبرد اهداف جامعه انسانمحور» است.
شرق همچنین تصویب قانون ١٠ درصد مالیات بر حقالتدریس و حق پژوهش برای این معلمان را با عدالت٬ «ناهمخوان» دانسته است.
پیش از این، کانون صنفی معلمان ایران با اشاره به مشکلاتی مانند پرداخت نشدن به موقع حقالتدریس و اضافهکاری معلمان٬ در بیانیهای اعلام کرده بود که «پرداختها ماهها به تأخیر میافتد و پس از آن نیز به صورت قطرهچکانی در زمانهایی پرداخت میشود که موجب سردرگمی افراد میشود».
معلمان حقالتدریس در ایران بارها بهدلیل به تعویق افتادن دستمزدهای خود تجمع کرده بودند. از آن جمله٬ ۱۶ مهرماه سال جاری٬ جمعی از معلمان قراردادی و حقالتدریسی و همچنین معلمان نهضت سوادآموزی از سراسر ایران مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کردند.
آنها با طرح شعار «۳۰ هزار حقالتدریس٬ استخدام استخدام» خواستار پیگیری تبدیل وضعیت خود از حقالتدریسی به استخدام پس از سالها تدریس و دریافت مطالباتشان شدند.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی در شهریورماه سال ۹۵ با اصلاح قانون تعیین تکلیف استخدامی معلمان حقالتدریس، وزارت آموزش و پرورش را مکلف به بکارگیری معلمان حقالتدریس و آموزشیاران نهضت سوادآموزی کردند.
این در شرایطی است که سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس روز ۱۶ دی گفت که معلمان حقالتدریس از ابتدای مهرماه٬ «حتی یک ریال حقوق نگرفتهاند».
به گفته میرحمایت میرزاده٬ «برخی بدهی معلمان توسط دولت به آموزش و پرورش پرداخت شده اما ظاهراً این وزارتخانه هنوز آنها را پرداخت نکرده است».