شماری از چهره‌های اپوزیسیون جمهوری اسلامی از جمله شهبانو فرح پهلوی، شاهزاده رضا پهلوی، نرگس محمدی، حامد اسماعیلیون و خانواده‌های دادخواه کشته‌شدگان اعتراضات ایران در پیام‌های نوروزی ۱۴۰۳ خود، بر ادامه مبارزه و دادخواهی و «عملگرایی» بیشتر تاکید کردند.
شاهزاده رضا پهلوی، ولیعهد سابق ایران، در پیام نوروزی خود سال ۱۴۰۲ را «سالی پرفراز و نشیب» توصیف کرد که در پایان آن، به گفته او، «در سیرک انتخابات، شکستی بزرگ را به جمهوری اسلامی و سرکرده‌اش تحمیل کردید، و گامی مهم در راه آزادی میهن برداشتید».
او تأکید کرده که سال پیش رو، «سالِ عملگرایی و کوشش و فداکاری دوچندان است؛ سال بالا زدن آستین‌های همت و به پا کردن چکمه‌های استقامت؛ سال عبور از آن‌ها که بخشی از مشکلند و به هم پیوستن آن‌ها که به‌دنبال حل مشکلند».
این بخش از اظهارات شاهزاده رضا پهلوی، اشاره‌ای است به اختلافات و انشقاق در درون جبهه اپوزیسیون جمهوری اسلامی در سال گذشته که با جنجال‌های رسانه‌ای نیز همراه بود.
شاهزاده رضا پهلوی و شهبانو فرح پهلوی در جریان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» بارها از معترضان حمایت کرده و خواستار همبستگی همه ایرانیان برای مقابله با جمهوری اسلامی شده‌اند.
با این حال، شعار «مرگ بر ستمگر، نه شاه می‌خواهیم نه رهبر» از جمله شعارهایی بوده که گروهی از مردم داخل کشور در تجمعات اعتراضی خود سر داده‌اند.
شهبانو فرح پهلوی، ملکه پیشین ایران، در پیام نوروزی خود از سیل‌زدگان سیستان و بلوچستان یاد کرده که «سال نو را در شرایطی نامناسب آغاز می‌کنند»، و افزوده است: «به یاد شیر زنان و دلیرمردانی هستم که به جرم آزادیخواهی و میهن پرستی و دادخواهی در بند هستند؛ و به یاد همه مادرانی هستم که جگرگوشه‌های شان را در راه آزادی و سربلندی میهن‌مان از دست داده‌اند».
او با اشاره به «دشواری‌های زندگی» ایرانیان در داخل کشور، تصریح کرد: «می‌دانم رژیمی که نان را از سفره شما بر می‌دارد و جوانان شما را به قتل می‌رساند، تاب و توان‌تان را گرفته است. سفره‌های‌تان هر روز کوچکتر می‌شود، و با وجود گرانی روزافزون، به سختی می‌توانید نوروز را جشن بگیرید».
شهبانو فرح پهلوی می‌گوید ایرانی‌ها در طول تاریخ خود توانسته‌اند با «ایستادگی بر فرهنگ غنی و با تکیه بر اراده و همبستگی ملی»، از سختی‌ها عبور کنند، و پاسداشت نوروز و دیگر آیین‌های ایرانی را یکی از «روش‌های مهم ایستادگی در برابر مهاجمان و اشغالگران» عنوان کرده است.
نرگس محمدی، فعال زندانی حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، نیز در پیامی اینستاگرامی «از پشت میله‌های زندان»، نوروز را «به نشان و امید پایان دادن به رژیم دینی استبدادی و استقرار دموکراسی، آزادی و برابری» به مردم ایران و جهان تبریک گفته است.
او با بیان این‌که مردم ایران «سرمای ظلم، تبعیض و جنایت‌های ۴۵ ساله رژیم استبدادی دینی را بر جان و روح و روان» خود حس کرده‌اند، تأکید کرده که «با خواستی تزلزل‌ناپذیر و مبتنی بر آموخته‌ها و ارزش‌هایمان، فصل نو و رویشی ریشه‌دار را رقم زده و به بار خواهیم نشاند و ریشه ظلم، تبعیض، فساد و جنایت را خواهیم خشکاند».
این فعال حقوق بشر ابراز اطمینان کرده که مردم ایران با «مقاومت و مداومت، گذار از رژیم دینی استبدادی را به سرانجام رسانده و با اتحاد در مسیری دموکراتیک، تغییری زندگی بنیاد، آینده‌ساز و امیدآفرین» را رقم خواهد زد.
حامد اسماعیلیون، فعال سیاسی، نیز در پیامی با درج شعری از احمد شاملو، ابراز امیدواری کرده که «نوروز امسال نوید پایان زمستانی ۴۵ ساله را با خود بیاورد، باشد که سال ۱۴۰۳ خورشیدی سال تحقق آزادی و سال اجرای عدالت بشود».
گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی، نیز در پیامی گفته که در آستانه سال جدید «با جسدی از جمهوری اسلامی مواجهیم که نه مشروعیتی در داخل برایش مانده است و نه مقبولیتی در عرصه بین‌المللی».
او با اشاره به وضعیت وخیم تنی چند از زندانیان سیاسی زن از جمله زینب جلالیان و مریم اکبری منفرد نوشته است: «در آستانه سال جدید به یادتان هستیم. خشم‌مان چون شما فزون است و رهروی راهی هستیم که در آن گام گذاشته‌اید».
از سوی دیگر، خانواده‌های دادخواه کشته‌شدگان اعتراضات ایران نیز پیام‌هایی به مناسبت نوروز ۱۴۰۳ صادر کردند.
امجد امینی، پدر مهسا امینی در پیامی اینستاگرامی نوشته که خانواده «ژینا و ژیناها کماکان گریان و نگرانیم»، اما «امیدواریم و دعا می‌کنیم در سال جدید باغ زندگی هیچ کسی مثل باغ زندگی ما بی‌دلیل دچار برگ‌ریز و ویرانی» نشود.
مژگان افتخاری، مادر مهسا امینی هم در یک استوری اینستاگرامی، ابراز امیدواری کرده که «نوروز امسال، نوید خوشبختی، پیروزی، شجاعت برای شرافت و رهایی از هر بند بندگی باشد».
ماه‌منیر مولایی‌راد و میثم پیرفلک، مادر و پدر کیان پیرفلک، در اولین روز از سال ۱۴۰۳ بر آرامگاه فرزندشان حضور یافتند.
میثم پیرفلک با انتشار ویدئویی در حساب اینستاگرام خود و شادباش نوروز، از کیان و پویا مولایی‌راد که هر دو توسط مأموران جمهوری اسلامی کشته شدند، یاد کرد.
کیان پیرفلک ۲۵ آبان ۱۴۰۱ در حالی که همراه با والدینش در خودروی شخصی‌شان بود، هدف گلوله مأموران حکومتی قرار گرفت و کشته شد.
پویا مولایی‌راد، پسرعموی ماه‌منیر مولایی‌راد، نیز ۲۱ خرداد ۱۴۰۲ در مراسم دهمین سالگرد تولد کیان، توسط مأموران حکومتی کشته شد.
امیر شهیدی‌نژاد، پدر مهرشاد شهیدی‌نژاد، نیز ویدئویی از لحظۀ تحویل سال ۱۴۰۳ با حضور بر آرامگاه پسرش در حساب اینستاگرام خود منتشر کرده است.
جمعی از مردم نیز در این روز با حضور بر آرامگاه مهرشاد، خانوادۀ او را همراهی کردند.
مهرشاد شهیدی‌نژاد، جوان ۱۹ ساله، چهارم آبان ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات سراسری در اراک بر اثر ضرب و جرح مأموران حکومتی کشته شد.
از سوی دیگر، سارا حقیقت نژاد، خواهر رضا حقیقت‌نژاد، در اولین روز سال ۱۴۰۳ با انتشار عکسی از برادرش از او یاد کرده و نوشته است: «عزیزم دلتنگیم».
رضا حقیقت‌نژاد، روزنامه‌نگار باسابقه و خبرنگار رادیوفردا، بر اثر بیماری سرطان در شهر برلین آلمان درگذشت.
پیکر آقای حقیقت‌نژاد در پی صدور مجوز از سوی سفارت جمهوری اسلامی در برلین، چهارم آبان ۱۴۰۱، همزمان با چهلمین روز جان‌باختن مهسا امینی به ایران رسید. با این حال مأموران امنیتی جمهوری اسلامی پیکر او را از فرودگاه شیراز ربوده و در محلی دور از زادگاهش دفن کردند.
مأموران سپاه پاسداران اجازه وداع، تشییع و تدفین جنازه را نیز به خانواده رضا حقیقت‌نژاد ندادند.
