رئیسجمهور ایران میگوید دانشجویان ایرانی، آنطور که باید، به «جنایات غزه» اعتراض نکردند.
مسعود پزشکیان که روز شنبه ۱۷ آذر بهمناسبت روز دانشجو در دانشگاه شریف سخنرانی میکرد، گفت عدم اعتراض دانشجویان ایرانی در حالی بود که فریاد دانشجویان در آمریکا و اروپا «علیه بیعدالتی و کشتار» در غزه و فلسطین بلند بود.
این در حالی است که در جریان سرکوب اعتراضات گستردهٔ دو سال پیش ایران موسوم به «زن زندگی آزادی»، تعداد زیادی از دانشجویان معترض با محرومیت از تحصیل، بازداشت، شکنجه، احضار و احکام سنگین قضائی روبرو شدند.
رئیسجمهور ایران، بدون اشاره به این وقایع، با بیان اینکه «لزومی ندارد در دانشگاه با هم دعوا کنیم»، گفت: «قبل از انقلاب با هم در دانشگاه بحث میکردیم، هر دو طرف حرفمان را میزدیم و کسی که منطق ضعیفتر داشت، از میدان کنار میرفت.»
آقای پزشکیان در بخش دیگری از سخنرانی خود برای دانشجویان، با تأکید بر وجود بحران در زمینهٔ برق، گاز، بنزین و آب، گفت «به هرچه می خواهیم دست بزنیم، می گویند به این دست نزن»، اما نامی از هیچ مقام یا نهاد دیگری نیاورد.
او همچنین با انتقاد از «آزمونوخطا در تعیین و انتخاب مدیران» گفت اگر راه و نقشه را بلد باشیم، با تغییر آدمها نباید مسیر ما عوض شود.
این سخنان در حالی مطرح شده که برکناری رئیس دانشگاه فردوسی مشهد در هفتهٔ گذشته با حواشی زیادی روبهرو شده و برخی اعضای وزارت علوم دولت سابق، دولت پزشکیان را به برخورد «ناصواب» با رئیس سابق این دانشگاه و عدم رعایت «پروتکلهای مرسوم و اخلاقی» در این زمینه متهم کردهاند.
در همین حال حسین سیمایی صراف، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری دیروز در دیدار با برخی از دانشجویان مسمومشده دانشگاه پزشکی تهران با تأیید خبر کنار رفتن معاون دانشجویی این دانشگاه که در دولت رئیسی منصوب شده بود، گفت فرد جدیدی به این سمت تعیین خواهد شد.
مسعود پزشکیان در این سخنرانی در پاسخ به سؤال دانشجویان در مورد «افاِیتیاِف»، خواستار تأسیس چنین سازوکاری در داخل کشور بهجای پیوستن ایران به افایتیاف شد با این استدلال که «آمریکا آنجا نشسته و میفهمد که چه بلایی سر پولمان میآوریم، آمریکا میفهمد که کدام کشتی و کالا کجا میرود، اما خود ما بخاطر اینکه افایتیاف داخلی نداریم، اگر یک کشتی با بارش گم شود متوجه نمیشویم کجا رفته است».
«اِفاِیتیاِف» یک سازمان فرادولتی است که سیاستها و استانداردهای مبارزه با جرایم مالی، از جمله پولشویی و تأمین مالی تروریسم را طراحی و ترویج میکند.
نپیوستن جمهوری اسلامی ایران به این سازمان در حالی است که این کشور همچنان در فهرست پرخطر، یا همان فهرست سیاه پولشویی، باقی مانده است؛ فهرستی که اینک تنها شامل کرهٔ شمالی، میانمار و ایران میشود.
بهگفتهٔ کارشناسان اقتصادی داخل و خارج کشور، ماندن ایران در فهرست سیاه پولشویی تبعات ویرانگری برای اقتصاد کشور داشته است؛ از آن جمله سختتر شدن تهیه کالاهای مورد نیاز از بازارهای خارجی، هزینه گزاف تأمین کالاها از بازارهای نامتعارف و سقوط فزایندهٔ ارزش پول ملی و همچنین خروج ارز از کشور.