یوسی کوهن، رئيس پیشین سازمان جاسوسی اسرائيل، موساد، با تشریح جزئیات عملیات سرقت آرشیو هستهای ایران گفت که ۲۰ مامور موساد در این عملیات مشارکت داشتند که همه زنده هستند و برخی از آنها از ایران خارج شدهاند.
به گفته این مقام عالیرتبه، هیچ یک از این ۲۰ نفر اسرائیلی و یهودی نبودند.
او در مصاحبهای که شامگاه پنجشنبه از کانال ۱۲ تلویزیون اسرائیل پخش شد، توضیح داد که در جریان این عملیات ۳۲ گاو صندوق حاوی اسناد آرشیو برنامه اتمی در طول ۷ ساعت باز شدند و ماموران شرکتکننده در این عملیات، تمام مدت با فرماندهی عملیات در تلآویو در تماس مستقیم بودند.
آقای کوهن تاکید کرد که سازمان موساد برای انجام این عملیات دو سال برنامهریزی کرده بود و برای موفقیت بیشتر پیش از عملیات، این انبار را شبیهسازی کرده بود.
رئیس پیشین سازمان موساد در تیرماه ۹۸ خبر داده بود که دولت اسرائیل قصد دارد به شش نفر که مامور اجرای پروژه ربودن اسناد هستهای ایران بودند، جایزه بدهد.
خبر سرقت آرشیو هستهای ایران را بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائيل، در اردیبهشتماه سال ۹۷ اعلام کرد و گفت در جریان یک عملیات مخفی، «بیش از نیم تُن مدرک» را شامل ۵۵ هزار سند روی ۱۸۳ سیدی، از تحقیقات هستهای مخفیانه ایران در پروژه موسوم به «عماد» از یک انبار در نزدیکی تهران ربوده شدند.
مقامهای حکومت ایران ابتدا نخست وزیر اسرائيل را «چوپان دروغگو» توصیف کردند و خبر این عملیات را «بچگانه، مسخره و ادعایی نخنما» خواندند ولی سرانجام محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، روز ۲۵ فروردین امسال برای نخستین بار سرقت اسناد هستهای توسط اسرائیل را تایید کرد و گفت که کشور دچار «آلودگی امنیتی» شده است.
به گفته مقامهای اسرائيل، هدف از طرح مخفی «عماد»، ساخت کلاهکهای هستهای، هر یک با توانی معادل پنج بمب هستهای با ده کیلو تن تیانتی است که بر سر هیروشیما فرود آمد، و این کلاهکها قرار بود روی موشکهای بالستیک شهاب- ۳ نصب شود تا «به سوی تلآویو شلیک شود».
با این حال آقای کوهن تاکید کرده است که اسرائيل «اجازه دستیابی به سلاح هستهای» را نمیدهد و با «نفوذ اطلاعاتی» که در ایران دارد، برنامههای حکومت ایران در این زمینه را زیر نظر دارد.
دفاع از ترور فخریزاده
رئيس پیشین سازمان موساد در بخش دیگری از این مصاحبه با دفاع از ترور محسن فخریزاده، دانشمند هستهای ایران، گفته است کسی که پتانسیل به خطر انداختن اسرائيل را دارد، «باید حذف شود».
محسن فخریزاده مهابادی، رئیس سازمان پژوهش و نوآوری وزارت دفاع، روز هفتم آذر سال گذشته در آبسرد دماوند مورد سوء قصد قرار گرفت و کشته شد.
مقامهای حکومت ایران بارها از نقش اسرائيل در این ترور خبر داده بودند و سفیر ایران در سازمان ملل نیز در نامهای به دبیرکل و شورای امنیت این سازمان گفت «نشانههای جدی مسئولیت اسرائیل» در ترور محسن فخریزاده وجود دارد.
آقای کوهن گفته است که موساد «سالها» آقای فخریزاده را زیر نظر داشت و قبل از عملیات ترور نیز «از نظر فیزیکی» به او نزدیک بود.
علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ایران، آذرماه سال گذشته از وجود یک برنامه ۲۰ ساله برای ترور این دانشمند هستهای خبر داد و گفت در آخرین عملیات، «دشمن از سبک و شیوه کاملا جدید، حرفهای و تخصصی استفاده» کرد و در «یک عملیات پیچیده و با استفاده از تجهیزات الکترونیکی و بدون حضور فردی در صحنه» محسن فخریزاده کشته شد.
جزئیات انفجار در نطنز
یوسی کوهن در این مصاحبه همچنین به انفجار در مرکز سانتریفیوژهای نطنز هم اشاره کرده و گفته است در جریان طراحی و ساخت ساختمان، ماموری که مسئول انفجار بود، ستونهای مرمری را به سازندگان ساختمان پیشنهاد کرده بود که حاوی مواد منفجره بودند ولی دیگران اطلاعی از این موضوع نداشتند.
روز ۱۲ تیرماه سال ۹۹ در تأسیسات نطنز وقوع یک انفجار به تخریب گستردهٔ «مرکز مونتاژ سانتریفیوژ ایران» منجر شد.
انفجار تیرماه سال گذشته موجب کند شدن روند تولید این نوع سانتریفیوژ در ایران شد و بر اساس گزارش روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز، این رخداد برنامه هستهای ایران را تا دو سال با تأخیر مواجه میکند.
حکومت ایران شورای عالی امنیت ملی را مسئول انتشار گزارش مربوط به انفجار در این مرکز معرفی کرده است، ولی این شورا به دلیل آنچه «ملاحظات امنیتی» اعلام شد، تاکنون گزارش دقیقی از علت بروز انفجار در این مرکز منتشر نکرده است.
رئیس پیشین سازمان موساد در مصاحبه اخیر با کنایه درباره این مرکز گفته است که در این مرکز قبلا سانتریفیوژها میچرخیدند ولی «ظاهرا دیگر نمیچرخند».
علاوه بر مواردی که در مصاحبه آقای کوهن مطرح شده است، در سالهای اخیر پروندههای دیگری مانند خرابکاری در شبکه برقرسانی تاسیسات غنیسازی اورانیوم در نطنز، ربودن اسناد سازمان فضایی ایران، پرواز ریز پرندهها در آسمان ایران، انفجار در فشارسنجهای سانتریفیوژها، انفجار پایه دکل برق در تاسیسات نطنز و کشتهشدن افرادی چون اردشیر حسینپور، مسعود علیمحمدی، مجید شهریاری، مصطفی احمدیروشن، داریوش رضایینژاد و رضا قشقایی فرد که «دانشمندان هستهای» معرفی شدهاند، مطرح بودهاند که اغلب به اسرائيل نسبت داده شده است.
مقامهای حکومت ایران به طور عمده درباره دلیل یا عوامل اغلب این موارد سکوت کردهاند و در برخی موارد مانند ترور محسن فخریزاده و انفجار در شبکه برق نطنز گفتهاند که افراد عامل عملیات از کشور خارج شدهاند.
در یکی از مشهورترین پروندههای رسیدگیشده توسط حکومت ایران، مجید جمالی فشی، ورزشکار ایرانی، سال ۸۹ به اتهام ترور «دانشمندن هستهای» بازداشت و پس از مدتی اعدام شد.
پس از آن همچنین ۵۳ نفر از شهروندان ایران در ارتباط با پرونده ترور دانشمندان هستهای بازداشت شدند که پس از آزادی برخی از آنها و افشاگری مازیار ابراهیمی، مشخص شد که این بازداشتها اشتباهی بوده است.
به گفته آقای ابراهیمی او پس از بازداشت، تحت فشار و شکنجه وادار به اعتراف شد، ولی دو سال پس از پخش اعترافاتش از تلویزیون، از زندان آزاد شد و به آلمان رفت.
محمود صادقی، نماینده مجلس دهم، که پیگیر این پرونده بود، در مصاحبههای متعدد تاکید کرد که این افراد بیگناه بودند و پس از «احراز بیگناهی» آنها، وزارت اطلاعات چهار میلیارد تومان بابت جبران خسارت به برخی از این افراد پرداخت کرده است.