دو اتحادیه بین المللی کارگری و معلمان به طور مشترک، از برخورد با فعالان صنفی در ایران انتقاد کرده‌اند.
فدراسیون جهانی کارگران بخش حمل و نقل و فدراسیون آموزش بین الملل با اشاره به اینکه «حقوق سندیکایی فعالان در ایران نفی می شود»، افزودند که رهبران سندیکایی در ایران در ارتباط با «فعالیت های صنفی شان و دفاع از همکاران خود بازداشت می شوند».
این دو اتحادیه در این بیانیه به طور مشخص از وضعیت رضا شهابی، عضو زندانی هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه، و همچنین اسماعیل عبدی، عضو زندانی هیئت مدیره کانون صنفی معلمان ایران، ابراز نگرانی کردند.
آقای شهابی که ۲۶ روز پیش و به دنبال فشارهای دادستانی خود را به زندان رجایی شهر کرج معرفی کرد، در اعتراض به اینکه باید ۹۶۸ روز دیگر در زندان بماند اعتصاب غذا کرد که تاکنون ادامه دارد.
به گفته سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه،دادستانی گفته است که مرخصی پزشکی داده شده به او را قبول ندارد.
این در حالیست که ربابه رضایی،همسر آقای شهابی، در مصاحبه ای به رادیو فردا گفته بود که دادستانی با توصیه پزشکی قانونی مبنی بر دادن مرخصی پزشکی موافقت کرده بود که این فعال کارگری توانست از زندان خارج شود.
آقای عبدی نیز همانند سایر فعالان صنفی زندان به اتهام های امنیتی به زندان محکوم شده است و در حال حاضر دوره محکومیت شش ساله خود را می گذراند.
مک اوراتا، مسئول بخش زمینی فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل، در گفت و گو با رادیو فردا با اشاره به این موضوع که اتحادیه های بین المللی صنفی به طور فزاینده ای نگران برخورد علیه جنبش مستقل کارگری در ایران است، می افزاید: «آقایان شهابی و عبدی به اتهام جعلی زندانی شده اند».
وی همچنین به وضعیت کارگران شرکت نیشکر هفت تپه اشاره می کند: «آنها به رغم آنکه تحت فشار قرار دارند، دوباره به پا خاسته اند تا برای دریافت دستمزد و حقوق صنفی خود مبارزه کنند».
این مسئول فدراسیون جهانی کارگران بخش حمل و نقل با اشاره به جلوگیری مقام‌های ایران از آغاز به کار انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران اضافه می کند که اقدامات آنها «برخلاف تعهدات ایران به مقاوله نامه های سازمان بین المللی کار است؛ سازمانی که عضو آن هستند و موظفند که این مقاوله نامه ها را اجرا کنند».
به عقیده آقای اوراتا، «یک جنبش کارگری واقعی باید از هر گونه کنترل دولتی آزاد باشد و بنابراین زمان آن فرا رسیده است که دولت ایران این نگرش بین المللی را پذیرفته باشد».
او همچنین با اشاره به اعتصاب غذای شماری از زندانیان سیاسی – عقیدتی در زندان رجایی شهر کرج در اعتراض به «شرایط غیر انسانی» که در آن به سر می برند، می‌گوید: «رضا شهابی مانند فعالان حقوق مدنی از جمله حسن صادقی، سعید ماسوریٔ رضا اکبری منفرد، امیر قاضیاتی، عبدالقاسم فولادوند و جعفر اقدامی در اعتصاب غذا در زندان رجایی شهر شرکت کرده است».
مک اوراتا همچنین می گوید که سازمان عفو بین الملل از مقام های ایران خواسته است تا اجازه بازدید ناظران بین المللی از زندان ها در ایران را بدهند.
در همین حال، کانون صنفی معلمان در بیانیه ای در مورد اعتصاب غذای رضا شهابی خواستار رسیدگی هر چه سریعتر به وضعیت وی و آزادی اش شد.
این تشکل حقوق صنفی معلمان با اشاره برخوردهای امنیتی – قضایی با فعالان صنفی مانند اسماعیل عبدی، محسن عمرانی، محمود بهشتی لنگرودی، علی اکبر باغانی، رضا مسلمی، طاهر قادرزاده و عزیز قاسم زاده نوشت: «به رغم وعده های داده شده و برخلاف نص صریح قانون اساسی که بر آزادی فعالیت تشکل‌های مدنی و صنفی تاکید دارد، فرهنگ امنیتی بر خلاف وعده های رئیس جمهور، تمام فعالیت کنشگران صنفی را تحت تاثیر قرار داده است».
کانون صنفی معلمان در عین حال اعلام کرد که «با انتساب اتهامات واهی به فعالان صنفی نمی توان روند مطالبه محوری اکثریت قشر زحمتکش جامعه را متوقف کرد».
اعتصاب غذای رضا شهابی در حالی ادامه دارد که پیش از این کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری، فدراسیون جهانی کارگران بخش حمل و نقل، پنج سندیکای سراسری کارگری فرانسه، سندیکایی از کانادا و سوئد و تشکل های مستقل کارگری خواستار آزادی او و سایر فعالان صنفی زندانی شده اند.
مقام‌های قضایی جمهوری اسلامی ایران به اعتراض‌ها نسبت به زندانی شدن دوباره رضا شهابی واکنشی نشان نداده‌اند.
