گزارش یک نهاد بین‌المللی نشان می‌دهد که در نتیجه جنگ‌های افغانستان، لیبی، اوکراین و یمن، شمار قربانیان مین‌های زمینی در سال ۲۰۱۶ میلادی برای دومین سال پیاپی، به شکلی استثنایی افزایش یافته است.
«کمپین بین المللی ممنوعیت مین‌های زمینی» روز پنجشنبه در گزارش سالیانه خود عنوان کرد که سال ۲۰۱۶، شمار قربانیان مین، چه کشته‌ها و چه زخمی‌ها، به هشت هزار و ۶۰۵ تن رسیده است. آمار مجزای کشته‌شدگان نیز نزدیک به دو هزار و ۱۰۰ تن است.
نگاهی به آمار کشته‌ها و زخمی‌های انفجار مین‌های از سال ۱۹۹۹ نشان می‌دهد که بالاترین آمار مربوط به سال ۲۰۱۶ است.
لورن پرسی، از دست اندرکاران تهیه این گزارش در بیانیه‌ای گفت: «چند درگیری حاد که در آن هیچ گونه توجهی به حفظ و سلامت غیرنظامیان نشده، باعث شده به طور پیاپی و در دو سال گذشته، آمار قربانیان مین بیشتر شود.»
در این بیانیه آمده است: «چنین آماری نشان از این ضرورت دارد که تمامی کشورهای جهان باید به معاهده ممنوعیت مین بپیوندند و همچنین سطح همکاری در قبال قربانیان ناشی از تلفات مین را بالاتر برد.»
بر اساس گزارش «کمپین بین المللی ممنوعیت مین‌های زمینی»، سه چهارم تلفات ناشی از مین‌های ضد نفر و مین‌های خوشه‌ای در سال گذشته غیرنظامی بوده‌اند. همچنین دستکم یک هزار و ۵۴۴ کودک در سال ۲۰۱۶ قربانی انفجار مین شده‌اند. این آمار بالاترین حدی است که این موسسه تاکنون ثبت کرده است. طبق این آمار، ۴۲ درصد قربانیان غیرنظامی مین، کودکان بوده‌اند.
از سال ۱۹۹۹ که معاهده منع استفاده از مین در جهان مطرح شد، آمار تولید و انبار مین کاهش داشته است. در حال حاضر ۱۶۲ کشور جهان به این معاهده پیوسته‌اند.
طبق این گزارش، میانمار (برمه) و سوریه که از امضا کنندگان این معاهده نیستند، تنها دو کشوری هستند که دولت آنها از مین‌های ضدنفر استفاده کرده است.
نظامیان غیروابسته به دولت هم در کشورهای افغانستان، پاکستان و اوکراین استفاده بسیاری از مین کرده‌اند.
این گزارش همچنین اوکراین را ناقض معاهده ممنوعیت مین معرفی کرده چرا که این کشور، نتوانسته در مهلت مقرر، انبار مین‌های خود را پاکسازی کرده و از بین ببرد.
در این گزارش اخبار مثبتی هم وجود دارد. شمار مین‌های پاکسازی شده در سال ۲۰۱۶ نزدیک به ۲.۲ میلیون بوده است. کشور بلاروس هم از آوریل ۲۰۱۷، کار پاکسازی و از بین بردن انبار مین خود را آغاز کرده است.
کمپین بین المللی ممنوعیت مین‌های زمینی در سال ۱۹۹۷ برنده جایزه صلح نوبل شده است.
